زاگرۆس پۆست
ئابڕووی بێده‌نگیمت برد و
منیشت سپارد، به‌وه‌همه‌کان و
دونیات پڕ کرد
له‌ته‌م و
منیشت کرده دیلی بێده‌نگیم.
منیشت سپارد، به‌وه‌همه‌کان و
دونیات پڕ کرد
له‌ته‌م و
منیشت کرده دیلی بێده‌نگیم.
له‌سه‌ر زه‌مینی وه‌همه‌کان
جگه له‌پێخه‌فی مه‌رگ
هیچیترم به‌دینه‌کرد.
هێزه‌کان پڕن له‌تاریکی و
تارای وه‌همبوون ده‌ئافرێنن و
تاریکی ده‌که‌ن به‌باڵای ڕووناکیمدا
چوارده وه‌رزه
من به‌ده‌م دۆزه‌وه ده‌ناڵێنم
تا شانازی تۆ و شکۆی خۆم
بگێڕمه‌وه، که‌چی له‌پێکه‌نین ئاسای درۆزنانه‌تدا
ونت کردم.
ده‌نگی ئه‌م هاوارکردنه‌م
حه‌ڤده وه‌رزه ناگات به‌گوێی خۆم و
ساویکانه ده‌خه‌وم.
من ئه‌وه‌تام
له‌سه‌ر سه‌ری گوڵه مۆره
عه‌ر عه‌رییه‌کان.
شاژنیم
له‌وێ ده‌که‌م به‌خه‌ونی خه‌ونی سورباوی
ئه‌کیژانه‌ی هه‌مان خه‌ونی من و
ئاوزی من ده‌ژه‌نن.
ده‌چمه‌وه سه‌ر ڕێگای عه‌ده‌مه‌وه و
له‌وێ سه‌ڕابه‌کان لار ده‌که‌مه‌وه
تانووچ بده‌ن بۆ ژنییه‌تیم.
