پێنج شه‌ممه‌ 10 تشرینی یه‌كه‌م 2024

نمی توانیم نفس بکشیم! ⁄ بهنام فتحی‌

طی روزهای اخیر خیابانهای بسیاری از کشورهای پیشرفتەی جهان، به میدان خشم و مبارزات مردم برابریخواه علیه رفتارهای ضد انسانی نیروهای پلیس آمریکا تبدیل شد.

خبرگزاریهای معتبر جهانی و صفحات مختلف اینترنتی، تصاویری را که حاکی از جانباختن یک شهروند ساکن شهر “مینیاپلیس” بود، به نمایش گذاشتند.
قربانی کە بی دفاع دستگیر و نقش بر زمین شدە بود، بر اثر فشار شدید زانوهای یک پلیس “سفید پوست” بر گردنش در آخرین دقایق عمرش، این جمله را تکرار میکرد:

” نمی توانم نفس بکشم!”

مرگ جورج فلوید، ادامەی یک تراژدی صدها ساله از کشتار و تبعیض ضدبشری در یکی از دموکراتیکترین کشورهای جهان امروز بود!
این فاجعه یکبار دیگر ناامنی در جهان امروز را آشکار کرد و این حقیقت را خاطرنشان کرد که “فرد” گماشته شده در ساختارهای حفاظتی نظم نابرابر موجود، هنوز هم دارای افکار ارتجاعی بازمانده از سدەی نوزدهم با ادبیاتی محقر- بازگو کنندەی یک تفکر تبعیض آمیز- است کە اجتماعی از افراد انسانی را “رنگین پوست” یا ” سیاه پوست” خطاب میکند.

این رویداد با اینکه به شکلگیری اعتراضات گستردەای در سراسر جهان برضد “راسیسم”، تبعیض و تحقیر انسانهای عصر حاضر انجامید، در عین حال مجالی بود که رژیمهای دیکتاتوری و حکومتهای فاشیستیِ بنیادگرایی نظیر: ” جمهوری اسلامی ایران” و رهبرانش (به بهانەی استبداد و استکبار آمریکایی) به این کارزار بشتابند بلکه بتوانند جنایتهای خودشان را موجَّه جلوه دهند.

“علی خامنه ای” طی نطقی در سالگرد مرگ خمینی( همتای فاشیست و جنایت پیشەاش)، با نهایت بیشرمی به کشتار شهروندان آمریکایی از طرف پلیس این کشور پرداخت و به عدم پایبندی حکومت آمریکا به اصول و قوانین مرتبط با حفظ حقوق بشر اشاره کرد!
این درحالی است که کارنامەی “رژیم آخوندی” از ابتدای مصادرەی قدرت سیاسی و بقای حکومت نامشروعشان تا کنون، سرشار از کشتار، اعدام، سنگسار، زندان و آوارگی دهها هزار تَن از مردم تحت حاکمیتشان بوده است.

با نگاهی گذرا به تاریخ جنبش مترقی و آزادیخواهانەی کُردستان، وِجهەهای ضدانسانی و سرکوبگرانە، توٲم با آپارتایدی عریان از سوی رژیم ارتجاعی جمهوری اسلامی در تقابل با فرهنگها، اتنیکها، دگراندیشی و ترقیخواهی ملتهای تحت ستمِ این حاکمیت، نمایان میشود.

به خاک و خون کشاندن صدها تن در جریان اعتراضات برحق آبانماه سال گذشته، اعدام روزانه در کُردستان و سایر نقاط دیگر در ایران، موارد متوالی از کشتار دسته جمعی پناهندگان افغان در مدت یکماه گذشته و دەها جنایت دیگر، فصل تازەای از جنایتهای جمهوری اسلامی ایران هستند.
٭حکومت ایران، رژیم آپارتایدِ عصر حاضر در خاورمیانه است.

خروش خیابانهای آمریکا و دیگر کشورهای غربی، نشانگر تنفر و انزجار این جوامع از ستمگری و اعمال تبعیض و خشونت در جایجای جهان است. تنفری که سلطەی حاکمان را دچار بحران میکند و به عقب می راند.

باوجود ناهمگونی قدرتها برای ادارەی کشورهای مختلف و تفاوت در شیوه یا فرهنگ مبارزات اجتماعی در مقابل این قدرتها و مٶسساتشان، اتحادی بدینگونه و خروشی اینچنین، میتواند به انسجامی هر چه بیشتر منجر شود و برای ادامەی مبارزات جامعەی ما نیز امیدبخش باشد.

ترجمه فارسی نوشتەای منتشرشده در دو هفتە نامە “دواڕۆژ”
15 ژوئن 2020

بابەتی هاوپۆل

قفس، یادداشت چهارم: پیش‌بند “به یاد سپیده فرهان”

مژگان کاوسی تا کنون دو بار بازداشت شده‌ام و هر دو بار در خانه‌ی خودم؛ …