زاگرۆس پۆست
من از سرزمینی برایتان سخن میگویم که در انجا مادران و خواهران و دخترکان به اجبار حجاب بر سر میکنند.در حقیقت از سرزمینی که هر گونه ازادی فردی به استثمار رفته است .سرزمینی که در ان کودکان از سن هفت سالگی به اجبار حجاب برسر می کنند و چه مظلوم است قیافه معصوم آنها در چهارچوب حجاب در صفوف مدارس .
من از سرزمینی میایم که بین آزادی فرد و جامعه حصار بلندی کشیده شده و هرروز از این حصار بی رحمانه پاسداری می شود.
دراین سرزمین پلیس نامحسوس ،گشت ارشاد،عملیات انهدام سازی ماهواره ها ،واژه هایی هستند که از کودکی با گوش همه ی دخترکان آشناست و همچنان اصرار رژیم برای افزایش رعب و وحشت در میان زنان و دختران،با اعمال زور و جبر و حتی اقدام به ضرب و شتم دختران در خیابانها حکم فرماست .جالب اینکه رژیم نامشروع و اسلامی ایران برای حفظ این اهرم فشار،چه هزینه های هنگفتی که صرف نمی کند، هزینه های میلیاردی که صرف نیروها و برگزاری سمینارها در این رابطه می شود .کاش بودجه های میلیاردی که صرف به بند کشیدن آزادی زنان می شود صرف کودکان بی سرپرست میشد تا در بیغوله ها مورد تجاوز قرار نگرفته و جان عزیزشان را از درست ندهند(اشاره به سعید 15ساله ،جدیدترین کودک کار قربانی)یا صرف کودکانی میشد که غذای روزانه شان را از زباله دانی ها بدست میاورند،یا صرف جانهایی میشد که برای بدست آوردن قوت روزانه شان زیر آوار بهمن یخ زدند و جان سپردند(اشاره به کولبران).
آری در میان این خفقان من به دنبال هویتم هستم ،هویت به تاراج رفته ام،هویت یک انسان که حق انتخاب دارد برای پوشش خود.
در عصری زندگی می کنیم که دنیا در حال پیشرفت و تکامل است و انسانها هرروز سعی در رشد و شکوفایی فکری هستند و این محقق نمیشود مگر با شرکت دادن زنان در عرصه های اقتصادی ،سیاسی و اجتماعی و این حضور، مستلزم آزادی فکری و جسمی زنان آن جامعه است و این در حالی است که در ایران با وضع قوانین مسخره به دنبال به انزوا کشیدن و به حاشیه راندن هرچه بیشتر زنان هستند و این خود جزو سیاست رژیم آخودی ایران می باشد که سعی بر آن دارد تا ذهن زنان و دختران را به چیزهایی همچون حجاب اجباری مشغول داشته و مانع رشد و بالندگی فکری و اجتماعی آنان شود .
حجاب آشکارترین نماد فشار بر زن در ایران است،فشاری که قدمت آن به قدمت اسلام است و سنگینی آن با روی کار آمدن رژیم اسلامی در ایران بر زنان بیشتر شد.
حجاب ،این واژه ی نامیمون که بهانه و دست آویزی برای به بند کشیدن روح بلند زن است و سرمنشا آن اسلام زن ستیز میباشد.
