زاگرۆس پۆست
سال ۱۹۸۶ در چنین روزی ۲ تن ازدانش‌آموزان ۹ ساله مدرسه آتاتوری در نیویورک با نگارش نامه‌ای از همه بچه‌های دنیا خواستند که با هم روزی را به صلح اختصاص دهند. در پیام یکی از بنیانگذاران روز جهانی کودک آمده است: «بزرگترهای ما عقاید ثابتی دارند. آنها ما را دوست دارند چون بچه‌هایشان هستیم اما آیا آنها می‌دانند که چه دنیایی را برای ما بوجود می‌آورند. اگر کمترین اشتباهی در ماشین هسته‌ای آنها رخ دهد ما هرگز شانسی برای رشد نخواهیم یافت. ما امکانی برای رشد و پرورش می‌خواهیم.»
کودکانی که حق طبیعی آنان است که تجربه ی کودک بودن را در سنین کودکی داشته باشند و به یکباره سر از آوارگی و جنگ و یتیمی و حبس و فقر و خشونت و وحشت و محرومیت و بردگی و کار در نیاورند. این قربانیان بزرگ بزرگان و جامعه ی بزرگان هیچ جرمی ندارند جز کودک بودن که فردا را این کودکان خواهند ساخت.
روز کودک روزی است که برای یادبود و افتخار کودکان شناخته شده است. کشورها و سازمان‌های بین‌المللی مختلف، روزهای متفاوتی را به‌عنوان روز کودک اعلام کرده‌اند و آن را جشن می‌گیرند.
سازمان ملل متحد، ۸ اکتبر را روز جهانی کودک اعلام کرده است. مجمع عمومی سازمان ملل در چنین روزی در سال ۱۹۵۹ اعلامیهٔ حقوق کودک و در سال ۱۹۸۹ نیز کنوانسیون حقوق کودک را تصویب کرد.
روز ۱ ژوئن هم در سال ۱۹۴۹ در نشست اتحادیهٔ بین‌المللی دمکراتیک زنان در پاریس به‌عنوان روز بین‌المللی کودک اعلام شد و در شوروی به‌عنوان روز کودک شناخته شد و در بسیاری از کشورها هم به‌عنوان روز کودک تعیین شد.
در سال ۱۹۴۶ بعد از جنگ جهانی دوم در اروپا، مجمع عمومی سازمان ملل به‌منظور حمایت از کودکان، سازمانی به نام یونیسف را ایجاد کرد که نخست »انجمن بین‌المللی ویژهٔ کودکان سازمان ملل« نام گرفت.
در ایران، روز ۱۶ مهر (۸ اکتبر) به‌عنوان روز جهانی کودک جشن گرفته می‌شود. این در حالی است که هیچ کشور دیگری این روز را به‌عنوان روز کودک نمی‌شناسد. به نظر می‌رسد که ایران هنوز با تغییرات جهانی در این زمینه هماهنگ نشده است.
داشتن خانه و کاشانه، آرامش و صلح ، پدر و مادر مسئولیت پذیر، تغذیه مناسب و تفریح و شادی کافی برخورداری از بهداشت و سلامت کامل و احساس امنیت و امید به آینده حق برخورداری از آموزش و یادگیری همه و همه از حقوق اولیه و لازم و ضروری آنان است .
کودکان در روز جهانی کودک می‌خواهند این تضاد را یادآور شوند، که در حالی که سالانه هزینه‌های غیرقابل تصوری صرف تولید انواع سلاح‌های هسته‌ای و غیر هسته‌ای می‌شود، کودکان بسیاری از گرسنگی، جنگ ، عدم امکانات بهداشتی، سوء و تغذیه و … می‌میرند.
یونیسف اعلام داشته، که تنها با اختصاص 5 دلار برای هر کودک می‌توان جان 90% از کودکانی را که سالانه می‌میرند نجات داد و برای بهبودی چشمگیر زندگی کودکان جهان‌سوم کافی است که همان مبلغ در یک سال خرج شود و این مبلغ تنها معادل بودجه 6 هفته تسلیحاتی جهان است.
جهانی بدون جنگ برای کودکان قتل گاهها و کشتارگاههای فی الحال موجودی است. این را آمار و ارقام موسسات بین المللی خود دول حاکم بر این جوامع اعلام میکنند. فقر، کار کودکان، فقدان بهداشت و آموزش و مسکن و مرگ و میر بر اثر گرسنگی و بیماریهای قابل پیشگیری، خصلت نمای زندگی امروز کودکان، زندگی بدون جنگ کودکان، در سراسر جهان است. بمباران وحمله نظامی به هربهانه ای که صورت بگیرد، تعرضی خونین به این زندگی های فی الحال دردناک کودکان است. حمله نظامی به جوامع انسانی ، نسل کشی، جنایات و قتل عامهای عمدی است که باید توسط همه مدافعین حقوق کودک و مدافعین حقوق انسان مورد اعتراض قرار بگیرد.
کودکان حق دارند زمان تفریح و بازی داشته باشند و از یک زندگی فرهنگی کامل برخوردار شوند. کودکان نباید مورد بهره برداری اقتصادی قرار بگیرند یا کاری انجام دهند که به سلامتی جسمی یا روانی و یا آموزش آن ها آسیب برساند.
هزاران کودک دستفروش آواره خیابان و مترو و هر گذرگاه خطرناکند، درد فقر و نداری بيش از هر زمان ديگر دل كوچك کودکان را می‌فشارد. بیایید برای جهانی بکوشیم که به دور باشد از منع کارکودکان و هرگونه جنگ،خشونت، کودک آزاری ، ، تبعیض، تحصیل رایگان و……..
«حق هر کودکی است که کودکی کند».
منابع.
“ویکی پدیا”
وب سایت “اول کودکان”
