زاگرۆس پۆست
آخ من دلم برای صدای شیرجه زدن یک چکاوک در آب
لک می زند
آخ من دلم برای پروازهای سنجاقکها و پروانه ها تنگ شده است
دلم می خواهد در شر شره های باران غرق شوم
و در زیر آبشار ” شیر پلا ” و آبشاران کوههای کردستان
آب تنی کنم
دلم فضای باز بدون دروغ می خواهد
دلم می خواهد ساعت ها دنبال جیرجیرکها
در زیر مهتاب بگردم
دلم می خواهد هزاران کبوتر را پرواز دهم
و پرواز های بلند آنها را ببینم
من دلم برای توت های سیاه پشت باغچه تنگ شده است
می خواهم دوباره تلنبار های پر کرم ابریشم را
با شاخه های برگ توت پر کنم
دلم برای ابریشم کشی مادر بزرگم تنگ شده
زمان خیلی سریع از ما رد می شود
بدون اینکه حیاتی داشته باشیم
زمان رسیدن گلها کی می رسد !
انسانها در غنچه بودنشان پر پر می شوند
بیا به بالینم عزیزم که من خوشه های انگور را شیر داده ام
در تاریک ترین شبها در زمستانهای سرد
دل تنگ خواب گنجشکان بودم
یک چیز حیاتم را جاودانه می کند
و آن لبخند توست
که چاه زنخدان حافظ را روی گونه هایت نقش می بندد …
