ماجرای رابطه ی جنسی خمینی با عروسش چیست؟

ادعاهایی مبنی بر رابطه ی خمینی با زن فرزندش احمد مطرح است.

به گزارش گوناز تی وی، بسیاری بر این باورند که بین روح الله خمینی و عروسش که همسر احمد خمینی بود یک رابطه ی فراتر از “عشق پدر شوهر به عروس” برقرار بود و عده ای نیز از این رابطه به عنوان رابطه ی “جنسی” نام برده اند

در بسیاری از فیلم هایی که از خمینی پخش شده است،همواره دیده می شود که احمد خمینی فرزند وی سر به پایین است و چهره ای مایوس و مغلوب دارد بسیاری از منابع متعلق به رژیم نیز از وجود رابطه ی ویژه ای بین خمینی با عروسش سخن گفته اند

روح الله خمینی بنیانگزار رژیم جمهوری اسلامی اشعار عاشقانه ی بسیاری دارد که مخاطب آنها “فاطمه طباطبایی” معشوقه ی عرفانی وی و همسر احمد خمینی است.

شخص فاطمه طباطبایی در این باره مینویسد : زمانی که به اقتضای رشته تحصیلی ، یکی از متون فلسفی را میخواندم ، بعضی از عبارت مبهم کتاب را در مواقع مناسب با امام در میان میگذاشتم و به مروز این پرسش و پاسخ به جلسه درس ۲۰ دقیقه ای تبدیل شد .

و اینچنین ادامه میدهد که پند آموزی و روشنگری امام در قالب رباعى و در نهایت ایجاز آمده بود ، بجان دل نوشيدم و آویزه گوش کردم و سرمست از حلاوت آن شدم . آنگاه دریافتم که نظیر چنین پیامهایی دریغ است ناگفته بماند . لفظ بیکران آن عزیز چنان بود که جرات اصرارم میداد و هر دم بر خواهش های من می افزود . تا آنجا که درخواست سرودن غزل کردم . و ایشان عتاب کردند که، مگر من شاعرم ؟ و پس از چند روز چنین شنیدم :

.

.

عاشق نشدی اگر که نامی داری

دیوانه نه ای اگر پیامی داری

مستی نچشیده ای اگر هوش تراست

مارا بنواز اگر که جامی داری

خمینی فقط در بهمن سال ۶۷ یعنی به مدت یکماه ۱۵ غزل و یک رباعى سرود و به عشقش تقدیم کرد. از جمله غزلیات عاشقانه او میتوان به : قبله عشق ، هوای وصال ، فنون عشق ، همت پیر ، می چاره ساز ، و چندین مورد دیگر اشاره کرد .

خمینی چنین نوشته است :

فاطى که فنون فلسفه میخواند

در فلسفه فا و لام و سین میداند

امید من آنست که با نور خدا

خود را زبلای فلسفه برهاند

 

…………………….

فاطى ! تو و حق معرفت یعنی چه ؟

دریافت ذات بی صفت یعنی چه

ناخوانده الف به یا نخواهی ره یافت

ناکرده سلوک موهبت یعنی چه

(منبع : باده عشق – انتشارات سروش – صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران – چاپ اول ۱۳۶۸)

بسیاری معتقدند که این اشعار خمینی جنبه های اروتیک دارد و در عباراتی مانند “مارا بنواز اگر جامی داری” لغت جام اشاره به آلت تناسلی زنانه دارد

بسیاری نیز اشعاری مانند “من به خال لبت ای دوست گرفتار شدم/چشم بیمار تورا دیدم و بیمار شدم” را اشاره ی خمینی به عروسش می دانند. در باره ی این رابطه تئوری هایی نیز مبنی بر تنفر احمد خمینی از پدرش مطرح شده است اما محیط بسته ی رژیم هیچگاه اجازه نداده تا عمق این رابطه به صورت سند دار مشخص شود.

همچنین فتواهایی از خمینی در مورد رابطه ی جنسی با “عمه ، خاله و سایر نزدیکان” وجود دارد. وی در مورد رابطه ی جنسی و تفخیذ در مورد کودکان شیرخواره نیز مطالبی در تحریر الوسیله آورده است که آن را جایز می داند.