روز یکشنبه ۴ خرداد ماه ۹۹، نزدیک به ۳۰ نفر از زندانیان بند ۱۵ زندان ارومیه به دلیل وضعیت وخیم جسمانی با علائم کرونا و تب بالا و عطسه شدید به بهداری زندان مراجعه کرده و خواستار تعیین تکلیف وضعیت ابتلا خود به کرونا شدند.
مقامات زندان هیچ اقدامی در این رابطه انجام ندادهاند و با بی اعتنایی به سلامت آنها و سایر زندانیان، این زندانیان مشکوک به کرونا را بدون هیچ اقدامی در بندهای عمومی در میان سایر زندانیان رها کردند.
زندانیان میگویند که ماموران زندان با ادامه پنهانکاری برای سرپوش گذاشتن به این وضعیت خطرناک و در وحشت از واکنش زندانیان و افکار عمومی همه این ۳۰ نفر را به جمع زندانیان بازگرداندهاند تا موضوع را عادی جلوه دهند.
بنا بر همین گزارش، زندانیان زندان ارومیه با اطلاع از این پنهانکاری دست به اعتراض زده و با بلند کردن صدای اعتراض خود خواستار رسیدگی به وضعیت زندانیان مشکوک به کرونا و جداسازی آنها شدند؛ اما کاظمزاده، پزشک زندان از معاینه زندانیان سرباز زد.
در پی بی توجهی مقامات زندان، زندانیان خشمگین با یورش به سمت ماموران زندان سعی داشتند آنها را وادار به رسیدگی کنند که نگهبانان زندان در وحشت از بالا گرفتن شورش و خشم زندانیان، به ناچار، پزشک زندان را آوردند تا زندانیان بیمار را معاینه کند.
بعد از معاینه سطحی توسط پزشک زندان، ابتلای ۳۵ تن از زندانیان به کرونا تشخیص داده شد که میبایست به بیمارستان خارج از زندان منتقل میشدند؛ اما تاکنون هیچکدام از این ۳۵ زندانی به قرنطینه و بیمارستان منتقل نشدهاند.
در پی انتشار خبر ابتلای ۳۵ زندانی به کرونا روز سه شنبه ۶ خرداد، تعدادی از زندانیان بندهای دیگر از جمله بند ۱۴ این زندان در وحشت از ابتلا به کرونا در راهروها و مقابل درب ورودی بندها شب را تا صبح به سر بردند.