زاگرۆس پۆست
کومله جزو اون احزاب سیاسی کردستان است که تاریخی پر از افتخار و فداکاری هزاران قهرمان دلیروازادیخواه را دارد که افتخار ملت کرد محسوب می شود تا کنون هم جای پای این قهرمانان در تاریخ کردستان باعث افتخار هر انسان ازاده ایست که ازادگی را فریاد زده اند.کومله پراز هزاران حادثه ی دلخراش وهزاران دستاورد و افتخار برای ملت کرد است.در 26و 27 اسفند 1366یکی از اتفاقات ناگوار کومله روی داد وانهم شهید شدن یاران گردان شوان بود.
سی سال از این اتفاق ناگوار میگذرد ،اتفاق ناگواری که باعث از دست رفتن 72 پیشمرگه ی فداکار واز خود گذشته ی کومله شد. در اخرین روزهای اسفند 1366 گردان شوان که تا ان زمان سابقه ی ده ها جنگ جبهه ای ،عملیاتی،ضربتی وکمینی را داشتند
در جنگی در اطراف شهر حلپچه در کردستان عراق به خاطر عدم شناخت از منطقه پس از بمباران شیمیایی عراق وحمله ارتش وسپاه رژیم در حال عقب نشینی از منطقه ی جنگی ایران وعراق به خاطر تآثیر مواد شیمیایی وضعف بدنی وکمبود مهمات به محاصره رژیم نیروی اسلامی درامدند به جز دو نفر که سالم برگشتند عده ای در همان روز وعده ای دیگر در شکنجه گاه های رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی با افتخار جانشان را در راه ازادی و برابری فدا کردند.
جنگ ایران و عراق به اوج رسیده بود وعده ای از اندامان وکادر کومله در روستایی به اسم بیاره مستقر بودند از طرف کمیته ی سنندج مطلع شدند که عقب نشینی کنند چون احتمال شدت جنگ در ان منطقه را می دادند ،شهید شوکه خیر ابادی فرمانده ی گردان شوان بود.
از مقر فرماندهی به انها گفته شده بود که خودشونو به دریاچه ی سیروان برسانند از انجا هم با قایق برای نجاتشان می ایند انها به طرف سیروان به راه افتادند نزدیکی ظهر بود به شهر سیروان رسیدند در اونجا متوجه شدند که نیروهای جمهوری اسلامی در انجا مستقرند ومجبور شدند خود را در خانه ها پنهان کنند تا فرصت بهتری برای فرار پیدا کنند .ان روز را تا عصر در ان منطقه ماندند اما این ماندگاری همزمان با بمباران شیمیایی حلپچه در ان منطقه بود.گردان شوان هم دچار سانحه ی شیمیایی می شوند، با کمیته ی سنندج ارتباط برقرار میکنند وراهنمایی می شوند که به طرف دریاچه ی سیروان بروندتا از انجا با قایق عبور کنند اما چون در منطقه جنگ بود این عزیزانمان صبر میکنند که هوا کمی تاریک شود وبه طرف دریاچه راه بیفتند.
در انطرف دریاچه گروه دیگری از اعضای کومله که در عراق بودند به کمکشان رفته بودند و سعی کرده بودند تا راه نجاتشان را اماده کنند ومیخواستند با چند راهنما به انها ملحق شوند نزدیک به 500 متر مانده بود تا خودشان را به کنار دریاچه برسانند که به واسطه ی تاریکی هوا راه راپیدا نمیکنند ویک قایق که 5 پیشمرگ در ان بود که برای کمک رسانی رفته بودند توسط ارتش جمهوری اسلامی چهار نفر از انها شهید میشوند و یک نفر را اسیر میکنند.
وهنگامی که مطلع می شوند قایق به سرانجام نرسیده سعی میکنند از راه دیگری خودشان را به اب برسانند قایق های کمکی دیگری برای نجات انها اماده شده بود در ان هنگام شوکه خیرابادی با بیسیم فرمانده کومله در انطرف اب را مطلع میکند که با دشمن درگیر شدیم این درگیری 45 دقیقه یا کمتر ادامه داشته واخرین گفته های فرمانده هانه این طرف وان طرف رودخانه رد و بدل می شود ودیگر ارتباط قطع می شود .در این درگیری به واسطه ی مسموم شدن با گاز شیمیایی وپیمودن راه طولانی و گم کردن راه وخستگی فراوان ونبود مهمات کافی توان مقاومت زیاد را نداشتند؛ گردان شوان خیلی دلیرانه وجسورانه مقاومت می کنند وتا اخرین فشنگ ها و نفس هاشان با رژیم درگیر می شوند که متاسفانه 12 نفر زخمی میشوند وبه شهر سنندج برده می شوند وبعد از شکنجه فراوان انها را اعدام میکنند ودو نفر هم از منطقه نجات پیدا میکنند وبعد از مدتی خود را به بقیه می رسانند و متاسفانه بقیه در میدان جنگ شهید می شوند .
بعدآ که کمی میدان ارامتر می شود جنازه هایشان را به سلیمانیه منتقل میکنند وبه خاک میسپارند بعضی از انها را از روی لباس ها شون وبعضی راهم از روی کارتها شان شناسایی میکنند۰
یادشان بلند و راه قرمزشان ادامه دارد، 26 و 27 اسفند گرامیداشت مقاومت وفداکاری 72 تن از زن و مرد انقلابی وازادیخواهی ست که در عرصه های مختلف مبارزه ی سیاسی و نظامی در مبارزه با رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی در جنبش انقلابی وازادیخواه کردستان جسورانه مبارزه کردند ودر راه ازادی وبرابری جان باختند واین روز ،روز ارج نهادن به یاد عزیزانی ست که در صفوف کومله جان باختند در این روز افق روشن تمامی جان باختگان 27 اسفند را پیش می بریم ودر این روز با دیگر شهیدانمان پیمان تازه میکنیم تا به تحقق رساندن ارمانها و اهداف انقلابیشان لحظه ای غافل نخواهیم ماند وتا اخرین نفس از حرمت وارمانهاشان دفاع می کنیم .
نام ویاد همه ی شهیدان گرامی
