سالانه بالغ بر هزار نفر در شهر و شهرک صنعتیهای ایران به دلیل اتفاقات ناگوار ضمن کار کردن و چشم پوشی از استانداردهای و ایمنی در حین کار جانشان را از دست می دهند.
به گزارش خبرگزاریهای حکومتیی ایران، به طور میانگین سالانه بالغ بر هزار نفر در ایران به دلیل نبود امنیت در حین کار و چشم پوشی از استانداردهای ایمنی کار جانشان را از دست میدهند.
معاون وزارت کار، تعاون و امور اجتماعی در این باره اعلام کرد: بیشتر از شش برابر آمار مرگ کارگران فیزیکی اتفاق افتاده و به دلیل بیماری حین انجام کار جان خود را از دست دادهاند.
این مسئول حکومتی در ادامه افزود، بیشتر از 40 درصد مرگ کارگران به دلیل اتفاقات ناشی از کار در بخش صنعتی ساختمانها رخ داده است.
با توجه به اینکه نرخ بهره وری نیروی کار در ایران به طور میانگین یک چهارم نرخ بهروری نیروی کار در جهان است، سالانه 10هزار میلیارد تومان به دلیل مرگ نیروی کار به کشور زیان وارد می کند، و این در حالی است که مسئولین جمهوری اسلامی ایران هیچ گونه اقدامی برای پیشگیری این مشکلات انجام نداده است.
بر اساس گزارش سازمان بینالمللی کار، مرگ هر نفر به دلیل رخداد و به شیوه مستقیم یک میلیارد تومان زیان اقتصادی به کشورها می رساند، همچنین در این گزارش به این اشاره شده است که به طور میانگین 4 تا 5 درصد تولید ناخالص داخلی صرف حوادث حین کار میگردد، که بر اساس این آمار سالانه بیش از 30 هزار میلیارد تومان در ایران هزینه حوادث کار میشود.
در ایران به دلیل نبود قانون کار و دفاع از حقوق کارگران، اگر برای هر نهاد تولید کنندهای و صنفی استانداردهای کار، بهداشت ایمنی کار تامین شود به 6 سال زمان نیاز هست که در حال حاضر و به دلیل بحران اقتصادی این کشور و نبود مدیر و برنامه کارقابل اجرا نمیباشد و مرگ کارگران به دلیل بی مسئولیتی کارفرمایان کار به ” قتل شبه عمد ” محسوب میشود.
بر اساس آمار پزشک قانونی ایران که در سال گذشته منشر کرده بود، در آغاز سال 1383 تا پایان سال 1392، 12 هزار و 473 نفر در اثر حوادث ناشی از کار جان خود را از دست دادهاند طبق آمار این مرکز بیشترین تعداد مرگ کارگران در سال 92 رخ داده است.
بر اسا آمار منتشره، حوادث ناشی از کار طی 9 ماه نخست امسال در ایران، جان یک هزار و 506 کارگر را گرفتە است.
روند صعودی مرگهای ناشی از حوادث کار در سالهای گذشته و رشد این آمار از 697 فوتی در سال 1383 به یک هزار و 506 کارگر در سال 1393، نشانگر وضعیت نامناسب و غیرایمن کارگاهها و کارخانەها و عدم تامین ایمنی لازم از سوی کارفرمایان میباشد.
فعالان کارگری ایران هموارە از شرایط نامناسب ایمنی کار در این کشور انتقاد کردە و این انتقادها طی یک سال اخیر بە شدت افزایش یافتەاند.
“مرگ خاموش کارگران” اصطلاحی است که در بین فعالان حقوق کارگران ایران در پیوند با مرگ صدها کارگر در سال بر اثر سوانح محیط کار استفاده میشود.