واقعیت این است که هیچکدام از ما نمی توانیم با قاطعیت بگوئیم در فرودگاه جده چه روی داده و چه روی نداده است. مقامات دو حکومت سرکوبگر هر کدام ادعاهایی کرده اند. اگر دادگاهی عادل خارج از این دو کشور تشکیل می شد و شواهد و مدارک را بررسی می کرد می توانستیم با قاطعیت بگوئیم چه روی داده، یا اگر دست کم رسانه های معتبر و مورد اعتماد مردم با کسانی که این حادثه برایشان روی داده یا با خانواده هاشان صحبت می کردند یا حتی برخی از رسانه های فرمایشی و نزدیک به حکومت کشور خودمان با این آدمها گفت و گو می کردند، می توانستیم دست کم از لحن و قیافه ایشان گمانه زنی کنیم که حقیقت را می گویند یا خیر. اما الان فقط می توانیم به حرف های «مقامات دلسوز» و « مدافع حقوق و کرامت انسانی» کشور خودمان تکیه کنیم که یک رودهٔ راست توی شکم شان نیست و یا به اظهارات مقامات سعودی که اصلا نمی دانند «کرامت انسانی» خوردنی است یا پوشیدنی و انسان را با سین می نویسند یا صاد…. بنا بر این هیچ اطلاعی از آنچه واقع شده نداریم.
ملت غریبی هستیم ما!
اطلاعاتی که در رسانه های خودی منتشر شده بسیار ضد و نقیض است. برخی از «فاجعهٔ جده» سخن می گویند. سایت “دولت بهار” از «عمل لواط» می نویسد و گزارش می دهد «یکی از دو پلیس متهم در جلسه بازپرسی خود گفته که این عمل را به تشویق شیخ ابومرزوق، امام جماعت مسجد جامع جده انجام داده است»
ستاد حقوق بشر قوهٔ قضائیه می گوید «”تعرض جنسی” به دو نوجوان ایرانی بر اساس عقاید اعلام شده از سوی یکی از شیوخ و امامان جماعت جده که باعنوان فتوا بیان شده صورت گرفته است.»
برخی از رسانه ها از «تعرض جنسی»، «مقاومت نوجوانان» و «تجاوز ناقص» سخن می گویند.
رئیس سازمان حج و زیارت اوحدی می گوید: «دو زائر نوجوان ایرانی …در آخرین بخش بازرسی فرودگاه به بهانه تفتیش مورد قصد شوم دو مامور فاسد فرودگاه قرار گرفتند که با هوشیاری و اقدام بموقع این دو زائر نوجوان عزیز و آگاه شدن خانواده محترم آنان و برخورد به موقع، این دو مأمور برای انجام اقدام شنیع خود ناکام ماندند.»
انصار حزب الله گفته اند :«پاسخ ما به تجاوز عربستان نقشهٔمنطقه را تغییر خواهد داد»
قوه قضائیه و دادستانی و برخی مراجع تقلید و آیت الله ها و سرداران سپاه و انصار حزب الله و باشگاه خبرنگاران، به طرزی جنجالی، تجاوز به نوجوانان را توهین و تجاوز به ملت ایران تلقی کرده اند و این عمل را محکوم نموده اند
فرض را بر این می گیریم که «تعرض جنسی» یا بقول برخی ها «تجاوز ناقص» که با مقاومت این دو نوجوان خنثی شده واقعا انجام شده باشد.
بیشتر کسانی که واکنشی نشان داده اند، به این دو نفر مامور، به چشم دو انسان خاطی اهل عربستان سعودی یا به چشم دو مجرم نگاه نمی کنند. به قربانیان هم به چشم دو نوجوان ایرانی نگاه نمی کنند. دو مامور نماد «عربستان» هستند، دو نوجوانان نماد امید و آیندهء ایران که مورد بی حرمتی عربستان واقع شده . به عبارتی عربستان به چشم و چراغ ایران تجاوز کرده …و ملت ما را مورد بی حرمتی قرار داده است و باید برای گوشمالی «نقشهٔ منطقه تغییر داده شود.»
از خودم سوال می کنم روزانه چند نفر از همین «بچه های کار» که تا پاسی از شب گذشته لابلای ماشین ها می دوند و برای سیر کردن شکم خودشان و خانواده کالا های خودشان را عرضه می کنند، یا دختران و پسران بی سرپناه، در خیابان ها یا پارک ها مورد تعرض و دست درازی جنسی هموطنان مان قرار می گیرند؟ چرا دسته دسته مقامات و آیت الله ها و اصناف و هنرمندان به حال ایشان دل نمی سوزانند؟
از خودم سوال می کنم به مدرسه راه ندادن کودکان افغان بی حرمتی و تجاوز به حقوق انسانی ایشان نیست؟ راه ندادن مردم افغان به اماکن عمومی و پارک ها توهین به ملت افغانستان نیست؟ چند نفر از گروه ها و اصناف به این رفتار توهین آمیز و سلب حقوق انسانی کودکان اعتراض کرده اند و از این رفتار بر آشفته اند؟
استاتوسی در فیس بوک می نویسم و به سیاست یک بام و دو هوا ی مسئولان حکومتی ایران اشاره می کنم…سکوت در برابر تجاوزگران کهریزک و جیغ بنفش برای متجاوزین عربستان. شخصی برایم کامنتی می گذارد و دلیلش را توضیح میدهد : «فرق است بین متجاوز اجنبی با متجاوز داخلی» در پاسخ می نویسم حالا من می خوام ببینم وقتی مردان هندی دسته جمعی به دختری هندی تجاوز می کنند این کمتر شنیعه از اینکه مثلا یک پاکستانی یا بنگلادشی اینکار را بکنند؟ یا اگر مثلا برادری تو ایران به خواهرش تجاوز کنه فرق داره با اینکه بقال سر کوچه اینکار را بکنه؟ میشه گفت این خودی است و کمتر بد است و دیگری غریبه است و خیلی بد است؟!
چگونه مردم ایران….از افراطیون و حزب اللهی ها و بسیجی ها حرف نمی زنم، چگونه است مردم آزادیخواه ایران… مردمی که تاکید دارند بر دموکراسی و اصرار دارند که دادگاه باید عادلانه باشد و متهمین باید از حق داشتن وکیل بر خوردار باشند، یکباره تمام متر و معیارها را به دریا می ریزند و بدون شاهد و سند و مدرک صرفا بنا بر ادعای حکومت و مقامات ایران داوری می کنند و محکوم می کنند؟
در فیس بوک می نویسم:
«این موضوع که مقامات ایرانی در مورد دست درازی جنسی حساسیت نشان بدهند خیلی هم خوبست اما ماجرا زمانی تبدیل به کمدی می شود که متجاوزان کهریزک و سایر زندان ها هنوز بر مسند قدرت نشسته اند و بسیاری از شاکیان به زندان های دراز مدت محکوم شده اند!»
دوستی زنگ می زند و می گوید: «باورم نمیشه …تو گفتی مقامات ایرانی باید ول کنند و ماجرای تجاوز را پیگیری نکنند! هر چه استدلال می آورم بیهوده است . پافشاری می کند … خودت نمی فهمی …معنای حرفت همینه!»
تا به امروز می گفتیم ادعا های اینها دروغ است. می گویند میر حسین رای نیاورده ، احمدی نژاد رای آورده، ترور میکونوس کار اپوزیسیون ایرانی است ….بختیار را ما نکشتیم ، زیبا کاظمی خودش مرد، ستار بهشتی را شکنجه نکردیم،کشته شدن ندا آقا سلطان داستان است! اپوزیسیون فریبکار آمده برای خراب کردن چهره حکومت بادکنک پر از خون را جلو دوربین فشار داده! هاله سحابی؟! خونش پای ما نیست! سر کوهی ناپدید نشده بود و رفته بوده آلمان، نسرین ستوده علیه امنیت ملی اقدام کرده ، شیرین عبادی شوهرش را کتک زده، در کوی دانشگاه احدی کشته نشده ، مثله کردن فروهر ها ربطی به سازمان های امنیت و اطلاعات ندارد و کار نیروهای خود سر بوده است، همان ها بودند که محمد جعفر پوینده را خفه کردندو محمد مختاری را ربودند و کشتند…قتل زال زاده چه ربطی به حکومت دارد؟ کشته شدن مجید شریف روشن نشده است، احمد میر علایی می خواست اینقدر مشروب نخورد تا گوشه خیابان بمیرد، ناصر زرافشان را برای قتل های زنجیره ای نگرفتند…اسلحه و مشروب در دفترش داشت، سعیدی سیرجانی…خب…سکته کرد، عبدلرحمن برومند ؟ کار ما نبوده، قتل فریدون فرخزاد که از بن مشکوک است نیرو های فشار و لباس شخصی ها اصلا به دولت و سازمان اطلاعات ربطی ندارند
اما حالا… یکباره ملت ایران حرف مقامات را باور دارد و می داند که دو نوجوان ایرانی را برده اند فرودگاه و به ایشان تجاوز کرده اند.