زاگرۆس پۆست
طبق گزارشی که سایت “defense news” منتشر کرده است، بعد از سفر اخیر ‘شیخ عبدالله بن زاید آل نهیان’ وزیر امور خارجه امارات متحده عربی به تهران و دیدار نامبرده با حاکمان جمهوری اسلامی، و علل خصوص همتای ایرانی خود محمد جواد ظریف و بحث بر سر بازگشت دوباره جزایر سه گانه “ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک” به امارات، طرفین به توافقاتی در این رابطه نزدیک شده و ظریف برای انعقاد این قرارداد به ابوظبی پایتخت کشور امارات سفر کرده است.
این گزارش، قابل ملاحظه افرادیست که همچون کبک سر در برف کرده و شعار ‘خلیج همیشه فارس’ و برچسپهایی چون تجزیه طلبی علیه کردها و مابقی ملل داخل ایران سر می دهند و این گفتمان و اندیشه ناصحیح و کابوس بی بنیه و اساس را پیشه خود کرده‌اند، و خبر ندارند در اطرافشان جمهوری دلال اسلامی چگونه آب و خاک و منابع ایران را به حراج گذاشته و ارزان فروش می‌کند.
اولا باید بگویم که یک ریال از درآ‌مدهای حاصله از آب های خلیجی و دریایی ایران در راستای به قول معروف منافع ملی صرف نمی شود و اكثر درآمد این آ‌بها که همه و همه را جمهوری اسلامی ارزان فروش کرده است، به خزانه کشورهای منطقه واریز می شود و اگرهم صرفه‌ای برای ایران داشته باشد، در جیب سردمداران رژیم و برای سرمایه گزاری در خارج از ایران به یغما برده می شود و برای اینکه جو و فضا را قدری احساسی كرده و سر مردم را شیره بمالند، هراز چندگاهی شعار خلیج همیشه فارس و دعوا بر سر نام برپا کرده و تمامی سرمایه و منابع و غیره… را در راستای باج دهی به قدرتها و کشورهای منطقه و جهان تحویل داده اند و با ماندگاری نامش دل مردم را خوش و خرم نگه می دارند.
دوما باید عارض شوم، به قدر بسیاری خرسند و خوشحالم که جزایر استراتیژیک 3 گانه به کشور امارات فروخته می شود؛ این جزایر که در نزدیکی تنگه هرمز واقع شده و به عنوان مهمترین منبع تجارت نفت در جهان محسوب می شود، تنها 48 ساعت قبل از استقلال کشور امارات در سال 1971 میلادی توسط محمد رضا شاه پهلوی، شاه وقت ایران اشغال و از آ‌ن زمان به بعد، مناقشه و کشمکش زیادی مابین ایران و امارات بر سر حاکمیت آ‌ن روی داده و در نهایت جمهوری ننگین اسلامی می خواهد آ‌ن را به کشور امارات تحویل دهد.
حوشحالی من نیز از این بابت است که، سالیانیست مردم این جزایر که بزرگترین منبع درآمد ایران محسوب می شود، در فقر و فلاکت و گرسنگی به سر می برند و سرا‌ن جمهوری اسلامی از این لحاظ ککشان هم نمی گزد، پس بهتر که از این فلاکت رهایی یابند و شاید کشور امارات بهتر بتواند آ‌نها را تامین و زندگی شان را متحول سازد.
اما نکته سوم که بسیار قابل توجه می باشد این است که، افرادی که به صورت متداوم و روزانه هم و غمشان این است که مبادا یکی از ملل داخل ایران، اعم از کرد، لر، ترک، بلوچ و آذری از ایران جدا شوند، لذا در این راستا مشغول قلم فرسایی و توهین و افطرا و برنامه سازی و از این قبیل تلاش های بی هوده و بی معنا می باشند و حتی عده‌ای از دوستان به قول خودشان اپوزیسیون در مقابل هر ندای رهایی بخشی‌ای از جانب ملل تحت ستم دی ایران، نامعقول و نارواترین گاردها و موضعگیری ها را پیشه می کنند و در این راستا از هیچ تلاشی پرهیز نکرده و حتی گه‌گدار نیز تهدید می کنند که، اگر هر ملتی از ملل 7 گانه ایران در تلاش برای رهایی از ایران باشد، ما همچون پاسداران سر به مهر جمهوری اسلامی عمل کرده و ایران را به آ‌غوش جمهوری اسلامی سوق می دهیم و در برابر خوی تجزیه طلبی به پشتیبانی از رژیم می شتابیم و جلو تجزیه ایران را می گیریم.
(اما) آ‌نان غافل از اینکه در مقابل تجزیه طلبی، که اصولا تا به حال هیچ استراتیژی و برنامه‌ای در این راستا از سوی مخالفین غیره فارس فنداسیون بندی و مهندسی نیز نشده است، جبهه‌گیری کرده و سینه چاک میکنند، چرا در مقابل ارزان فروشی و حراج آب و خاک ایران به دست جمهوری اسلامی و جنایات و سرکوب و خفقان روزمره این رژیم نای قد علم کردن ندارند و نمی توانند قلم های فرسوده و گفتمان پوسیده خود را نثار اسلامیون کنند؟ درحالیکه در اکثر اوقات خود را خوراک رسانه ای و تبلیغاتی رژیم اسلامی کرده و در امتداد حکومت جلاد پیشه ملایان گام برمیدارند؛ بی خبر از اینکه بخش عمده آب ها و جزایر ایران فروخته شده یا در تسخیر دیگر کشورها می باشد و منافع آ‌ن که باید صرف مردم فلاکت زده ایران شود، به کشورهای دیگر فرستاده و هزینه ساخت گروه های تروریستی و افراطی اسلامی می شود، تا بدین گونه بحران ها را فراسوی مرزهای ایران ببرند و امنیت خود را در آ‌شوب و تفرقه و قتل و عام در کشورهای دیگر تامین می کنند؛ در حالیکه بخش بسیاری از تالاب ها و دریاچه‌ها درایران خشکیده یا در حال از بین رفتن و انقراض است، ایجاد رعب‌و وحشت زاده رژیم اسلامی به ضرر ملل مبارز تعبیر شده و در مقابل ‘مهرسازان تجزیه طلب’ نای نالیدن در مقابل این همه مشکل را ندارند.
