‘هەشت وشەی دیل’
جار و بار
لە سەر جیهانێک لە چرکە ساتەکانی ژیانتا
دەبێت ددانەکانت بکەیت بە دیوارێک بۆ زمانو
وشەکان لەو دێوی ددانتەوە دیل بکەیتو
لێوەکانتیش بکەیت بە دەرگایەک بۆ ئەوەی وشەکان لە ناکاو یاخی نەبن،
دەبێت ددان لە سهر ددان بکروژیتو لێویش لە سەر لێو قفڵ بکەیت،
بە شیوەیەک که تەنانەت بۆ ماچ کردنێک لێوەکانت هەڵ نەسوێت،
تا کوو وشەکان نەفڕن،
دەبێت هاواریش لە گەرووتا پەیتا پەیتا هەڵ قووتێنێت،
نەکا لەم بێدەنگیەدا کەس گوێی ههلخستبێت، نازانم
دەمێکە ددانو لێوەکانم کۆمەڵێک وشەیان دیل کردوەو جارو باریش کە ویستوومە ماچێک بکەم،
هەندێک وشە ویستوویانە بفڕن کهچی کەتوونەتە بەر گازی ددانم،
زمانم بریندار بووەو وشەکانیش باڵیان شکاوە، هەر لەم شەوانەدا،
ئەوەندەش هاوارەکانمم هەڵقووتاندوە،
کۆمەڵێکیان خنکاون…
دەب ئەو رۆژە کەی بێت کە پر بە گەروو هاوار بکەمو وشەکانیش بفرێنم؟
دەزانم هەر رۆژێک دادێت کە دەرگاکان بە رووی وشە دیلەکانمدا بکەمهوهو
پڕ بە گەرووم هاوارەکانم ببن بە گڕکانێکی دانەمرکاو،
ئا، ئەو رۆژە دادێت چاک دەزانم … بەڵام ترسم لەوەیە کە وشە بالشکاوەکان و هاوارە خنکاوەکانم
لە ناو خۆێنا نوقم ببن،
لەم کاتە هەستیارەدا ترسم لەوەیە کە نە وشەکان بتوانن بفرنو نە هاوارەکانیشم لێم یاخی بن،
ئەک بە سەرهاتی ئەم وشانە چەن هاوارێکی دڵتەزێنی دەبێ،
ببێت ئەمانە کاتی خۆێان دەیانەویست هەرکامەیان چیرۆکێک، رۆمانێک، تێزێک، بووژانەوەیەک، شێعرێک یا خۆد سرودێکی سەرسوورهێنەر بە دیاری بێنن بۆ گوێ کپ کراوەکانمان بەلام هیچ کامەیان دڕک نەبوون،
ههوسار لە مل گۆی ڕریەڵو پەرژین نەبوون،
ئەوان وا بوون،
هەر کامەیان مانای بەرزی ئازادیو لانیکەمیش شۆرشگێر بوون.
‘هاوڕێ ههڵمهت’