زاگرۆس پۆست
عضو هیات مدیره کانون شوراهای کار ایران با اشاره به افزایش ٢٠ درصدی حقوق و دستمزد در بودجه سال ٩٨ این نوع نگرش به برنامه‌نویسی در بودجه را تزریق فقر مطلق به جامعه دانست نه بیرون رفتن از فقر.
علی خدایی عضو هیات مدیره کانون عالی شوراهای کار ایران، روز چهارشنبه ، درباره برنامه نویسی دولت برای بودجه سال ٩٨ گفت: دولت در بودجه سال آینده افزایش ٢٠ درصدی حقوق و دستمزد را لحاظ کرده است البته همانطور که می‌دانید مزد تنها در چارچوب ساز و کارهای پیش‌بینی شده در قانون کار تعیین می‌شود اما آنچه مد نظر دولت است افزایش ٢٠٪ است. این نوع نگرش به برنامه‌نویسی از نظر من؛ تزریق فقر مطلق به جامعه است نه بیرون رفتن از فقر. از این رو تاکید دارم که اگر در همین مقطع از سال افزایش مزد صورت نگیرد در پایان سال افزایش ١٠٠٪ دستمزد هم هدف‌های دولت را تامین نمی‌‌کند.
وی در پاسخ به این پرسش که به نظر شما دولت تا چه اندازه به اهداف مد نظر خود در بخشنامه بودجه سال ٩٧ می‌رسد و آیا قرار است شعار دادن را کنار بگذارد و در سال‌های باقی مانده واقع‌گرا شود، گفت: دولت از یک طرف می‌گوید که نسبت به ریشه‌کنی فقر مطلق اهتمام دارد و از یک طرف در برنامه پیش‌بینی بودجه که به سازمان‌های ابلاغ میکند، افزایش حقوق و دستمزد را در حد ٢٠٪ در نظر می‌گیرد! این یک تضاد آشکار است توجه کنید که تا همین لحظه بیش از ٥٧٪ از قدرت خرید مزد کارگران کاسته شده است. آیا با افزایش ٢٠ درصدی دستمزد کاهش ٥٧ درصدی قدرت خرید کارگران جبران می‌شود؟
وی افزود: من می‌گویم با این رویکرد دولت ریشه‌کنی فقر مطلق که هیچ اگر دولت قصد حفظ فقر مطلق را هم داشته باشد، با افزایش ٦٠٪ دستمزد هم این کار ممکن نمی‌شود البته اگر تورم در همین سطح بماند که من بعید می‌دانم. به هر صورت اسیر شعار هستیم و دولت تنها دارد شعارهای قشنگ سر می‌دهد و خبری از عمل نیست. در نتیجه آنچه دولت می‌گوید با آنچه میکند به شدت در تضاد است. مفاد برنامه‌های دولت این ناهماهنگی در شعار و عمل را به ما نشان می‌دهد. به هر شکل اگر در این مقطع از سال افزایش مزد را نداشته باشیم، در پایان سال به شدت از این ناحیه آسیب می‌خوریم.
خدایی در پاسخ به این پرسش که چرا دولت در بخشنامه بودجه سال ٩٨ به صراحت از بیکاری و به خطر افتادن معیشت خانوارهای کارگری سخن می‌گوید، بیان کرد: پرسش این است که مگر در سال‌های گذشته آنچنان شغلی ایجاد کرده‌ایم که حالا مدعی هستیم که وضعیت در سال ٩٨ خراب می‌شود و چه و چه؟
وی خطاب به دولت با طرح این پرسش که مگر مشاغلی که مدعی ایجاد آن هستید، تا چه اندازه پایدار بوده است؟ گفت: دولت باید اشتغال خالص را مدنظر قرار می‌داد نه اینکه بگوید سالی ٧٠٠ هزار تا یک میلیون شغل ایجاد کرده است. اینگونه مگر می‌‌توان مردم را راضی نگه داشت؟ مردم به بازار کار می‌روند و سراغ کار را می‌‌گیرند. آنها در خانه نمی‌نشینند تا وقتی که آمارهای ایجاد شغل را شنیدند، بگویند: خدا را شکر؛ چه دولت خوبی داریم.
عضو هیات مدیره کانون عالی شوراهای اسلامی کار با بیان اینکه علی‌رغم اینکه دولت می‌گوید سالی یک میلیون شغل ایجاد کرده است اما بعید است که در این پنج سال (٩٢ تا ٩٧) حتی یک میلیون شغل ایجاد شده باشد، تصریح کرد، این حاکی از بی‌برنامه بودن دولت است البته در حفظ مشاغل موجود هم برنامه‌ای از دولت ندیدیم. ممکن است که دولت بگوید تحریم بودیم و نتوانستیم اما مگر پس از انعقاد برجام و برداشته شدن تحریم‌ها برنامه‌ای داشتیم؟ مگر توانستیم که از ریزش مشاغل جلوگیری کنیم؟ توانستیم جلوی تعطیلی واحدها را بگیریم؟ به هر حال به سبب سیاست‌های غلط داخلی و ناهماهنگی تصمیم‌گیران داخلی عمده اشتغال ایجاد شده از دست رفت.
خدایی افزود: متاسفانه آماری در این زمینه منتشر نمی‌شود اما اطلاعات ما حاکی از آن است که عمده شرکت‌ها درگیر تعدیل نیرو یا تعطیلی هستند. مشکلات اصلی آنها، عدم تامین مواد اولیه، بالا رفتن نرخ ارز، قاچاق و مشکلات گمرکی است. اینها نشان دهنده آن است که با مشکل جدی در حوزه کار مواجه هستیم و دولت هم انچنان که باید از پس کار برنیامده است. نگرانی ما البته بیشتر هم می‌شود زمانی که می‌فهمیم سیاست دولت در حل مشکلات بازهم راه به جایی ندارد.
