زاگرۆس پۆست
در سال 1890 کنگره بین المللی کارگران روز اول ماە مە را روز توقف جهانی کار اعلام کرد. ماده اول سازمان جهانی کار می گوید کار یک جنس یا کالا نیست بلکه یک فعالیت عمیقآ انسانی است. چرا که وقتی کار می کنیم هیچگاه وفقط برای شخص خودمان کار نمی کنیم ،بسیاری از اقدامات در دنیا و صرفآ برای موارد بخصوصی انجام میگیرد اما کار اینطور نیست، وقتی کسی کار می کند هم برای خودش وهم برای اشخاص دیگر کار میکند برای همین کار یک فعالیت انسانی ست که محتوای قوی اجتماعی دارد وبا این معنا که مارو همیشه در ارتباط با اشخاص دیگر قرار می دهد هر کاری موجب تولید محصولاتی ،خدماتی و موجب تولید چیزی برای شخص ودر عین حال برای دیگران می شود.
امروزه در اکثر کشورهای دنیا روز جهانی کارگر، روز جشن وشادی کارگران زحمتکشیست که در تمام طول سال برای کمک به چرخش صنعت کشورشان تلاش می کنند وبه همین مناسبت سندیکاهای کارگری در جای جای دنیا جشن های متفاوتی را برای کارگران زحمتکش برگزار میکنند.
اول مای یک جشن قدیمی واز معروف جشن هایی ست که تقریبآ وسعت جهانی دارد ،کشورهای مختلفی اول مای راجشن میگیرند، شاید هر کدام به نحوه مختلفی ولی به هرحال این روز برای همه یک نقطه مشترک است. در بسیاری کشورها روز اول مای بعنوان یک روز مهم ملی تعریف شده است، شاید در کشورهایی این مسئله بعنوان قانون وجود نداشته باشد اما روز اول مای جشن کارگران مرد و زن محسوب می شود.
مناسبتی که در ان ارزش انسانهایی که کار میکنند جشن گرفته می شود،که با کار خوشان کل جهان را میگردانند ودر واقع نباید فراموش کرد که این پیام اصلی ماه مای است، که این کارگران هستند که دنیا را به چرخش در می اورند انها کسانی هستند که به ما امکان تغدیه ،داشتن پوشاک و نقل و انتقال وانجام هر عملی را می دهند. از خیلی نظرها کار نیرویی است که دنیا را می گرداند. در فرهنگ ها و کشورهای مختلف روز اول مای در عین به رسمیت شناختن تفاوت ها می تواند یک نقطه مشترک ومتحد کننده واقع شود چرا که کارگران می توانند یک نیروی متحد باشند واین اتحاد، متفاوت بودن ملت ها را از نظر فرهنگی ، مذهبی،صنعت وغیره نقض نمی کند ولی در عین احترام گذاشتن به این تفاوت ها نقش متحد کننده دارد وارزش کار کارگرها را چه زن ،چه مرد باشند جشن می گیرند نه فقط برای شخص انها بلکه برای تمام جامعه .
اما در کشور ما کارگران از محرومترین بخش جامعه با گذران زندگی روزمره دست به گریبانند واز برکت نامبارک جمهوری اسلامی ماهها از دریافت کمترین دستمزد کار خود محرومند ودر عین حال در ایران ازادی تشکل های اتحادیه های کارگری به رسمیت شناخته نشده وشدیدآ محدود شده وامکان تشکیل اتحادیه های غیر وابسته ومستقل وازاد وجود ندارد.در سال گذشته شاهد مبارزات بسیار پرشور کارگرها بودیم اعتصابات بسیار وسیع که روز به روز گسترده تر می شد در تمام مراکز صنعتی حتی کارخانه های کوچک وبزرگ در سراسر کشور ، کارگرها در حال اعتصاب و مبارزه وبودند .
خانواده ها در تجمع ها شرکت می کردند شاهد مبارزات بسیار پر شوری در هفت تپه وفولاد ملی اهواز ،کارخانه های پتروشیمی ، کارخانه اراک ،کارخانه تهران وسایر دیگر کارخانه ها بودیم،واین اعتراضات واعتصابات تا الان ادامه داشته که این مبارزات به نحوی از انحا کسبه وبازاریان وکولبران و کارگران مناطق کردستان را نیز در بر گرفته .
نارضایتی وسیع وامادگی کارگران برای اینکه این همه اعتراض را سازمان دهند واین اعتراضات طولانی در ده روز ،بیست روز، ویکماه راسازمان دادند نشان از این دارد که فضای اعتراض در جامعه بسیار بالاست.
اعتراضات جامعه از دیماه 96 به بعد بسیار وسیع تر شده ناتوانی جمهوری اسلامی را مردم دیدند و نارضایتی وسیع عمومی را دیدند در همچین فضایی جامعه کنار کارگرها ایستاده ودر هر جا که کارگرها تجمع کنند مردم خیلی گرم استقبال می کنند ، در کل فضای عمومی جامعه بسیار اماده و اعتراضی ست.
مطابق هر ساله، دستمزد یک پنجم خط فقر را جمهوری اسلامی تصویب کرده که سر و صدای کارگرها بیشتر از قبل درامد. میلیونها کارگر دستمزد عقب افتاده دارند و در مقابل خطر اخراج و بسته شدن کارخانه ها قرار دارند این مجموعه یک فضای بسیار اعتراضی وسیع وسراسری در جامعه ایجاد کرده که بازنشسته ها ومعلمها دائمآ در حال اعتراضند .
این فضا حکم می کندو شرایط اماده است که کارگرها در ابعاد وسیع در تمام مراکز وشهرها برای خواسته های خودشون اعتراض بکنند واین روز بزرگ روزی است که می توانند متحد بشن ویک روز سنبلیک وروز مهم در طول تاریخ ،جنبش کارگریست .اول ماه مای (11 اردیبهشت) کارگرها باید برای خواسته ها ومبارزاتشون قوی تر و اماده تر به بیرون بیایند.
این روز فقط روز کارگر نیست بلکه روز اعتراض علیه سرمایه داری و علیه همه مصائب انست ،بنابراین روز همه جامعه است و چنین جامعه ای در چنین سطحی علیه فقر و گرانی بلند شده ،علیه اختلاص،علیه تبعیض،علیه نابرابری ودر چنین سطحی اعتراضش رو بیان می کند ،بنابراین این روز روز مردم وبیش از هر وقتی فرصتی است که مردم اعتراضاتشون رو وسیعآ در این روز بیان کنند.
80 درصد ایران زیر خط فقر زندگی می کنند و به خاطر این وضعیت فقر، فحشا، اعتیاد وتمام مصائب ناشی از این فقر در جامعه بیداد میکند حکومت اسلامی و مذهب به خدمت گرفته شده برای پاسداری از منافع اقلیت کسانی که حکومت را در دست گرفته ومنافع سرمایه داران راحفظ می کنند. روز جهانی کارگر روز اعتراض به این وضعیت است روز اعلام این است که این، در تقدیر انسان نیست ، این نه مشیت الهی نه سرنوشت ونه از ژن انسانها ونه از طبیعت انسانها وغرایضشون در میاد بلکه چنین وضع نابسامان و چنین وضع فلاکت باری در دنیا برقرار باشد، این فقط وفقط علتش این است که یک اقلیت ناچیز به اسم طبقه سرمایه داری حکمروایی می کند و تبعآ هر چیزی رو در چنگ منافع خوش سازمان داده این وضعیت باید در هم بشکند وکارگران در پیشاپیش صفوف مردم محروم ورنجدیده بایستند بر علیە این وضعیت جاری و بگویند که باید استثمار بیفتد ،باید کارمزدی برافتد و ازادی برقرار باشد ، منظور از ازادی ، ازادی رقابت وقوانین بازار ازاد نیست بلکه ازادی یعنی بازگرداندن اختیار به انسانها ، انسانها باید مختار باشند که هر جور که میخواهندزندگی کنند باید از بالاترین استانداردهای رفاهی برخوردار باشند.
می توان از تجربیات زیادی به درستی نتیجه گرفت که نظام های دیکتاتوری حقوق کار را برنمی تابند وتنها دموکراسی و ازادی است که به سعادت کارگر منجر می شود.
لازم است همه ما یک مای روز اعتراض متحدانه وسراسری علیه استبداد وبرای برابری و ازادی حمایت کنیم ودر حمایت از کارگران زندانی در این روز به پا خیزیم وروز کارگر را فرصتی برای سازماندهی اعتراضات کارگری بدانیم وبه اعتراض سراسری و عمومی تبدیل کنیم.روز کارگر روز نمایش قدرت واتحاد طبقه کارگر است وبه سر فصل مهمی در پیکار ضد دیکتاتوری تبدیل کنیم .
زنده باد ازادی،دموکراسی ،صلح و عدالت اجتماعی و فرخنده باد روز اول ماه می (11اریبهشت) روز همبستگی جهانی طبقه کارگر
