زاگرۆس پۆست
روزانه در سایت ها و روزنامه ها شاهد کشته شدن کارگران بر اثر نبود ایمنی کارمی باشیم که قربانی سیستم سرمایه داری هستند کارگرانی که برای به دست آوردن یک لقمه نان جان خود را فدا میکنند .
مرگ کارگران در محیط کار یکی از بیشترین آمار حوادث در ایران است تلفات جانی کار در حین کار از تلفات جانی در جنگ بیشتر است و محدودیت زمانی ندارد و بی پایان می باشد این برای جوامع انسانی یک فاجعه خواهد بود .
سرمایه دارانی که با دادن درصد ناچیزی حقوق به یک کارگر او را در محیطی ناامن بدون هیچ گونه امکانات و ایمنی کارقرار می دهند وفقط انتظار نهایت کار کردن را دارند بدون توجه به امنیت جانی کارگر و تضمین جسم او .
بی توجهی و بی قانونی به حق و حقوق انسانی کارگر در سیستم سرمایه داری چنین مجوزی را برای سرمایه دار و کارفرما صادر می کند که فقط به فکر جیب خود باشد و بس .
این نیازمند یک قانون درست و حسابی علیه سرمایه دار و کارفرما می باشد که جلوی این فاجعه انسانی و کشتار بی رویه کارگران گرفته شود که در محیط کا ر ، کارفرما و سرمایه دار را ملزم به ایجاد کامل ایمنی کار و امکانات بنماید و پیشگیری و ممانعت شود از قربانی شدن کارگران ، جان انسانها مهمتر از سود های کلان آنهاست .
متاسفانه در سیستم سرمایه داری تمام قوانین به نفع سرمایه دار است اگر سرمایه دارسند زمینی داشته باشد و کسی آن را تصرف کند می تواند طبق قوانین آن شخص را مجازات کند ، اما اگر جان کارگری در حین کار همان سرمایه دار گرفته شود قانونی نیست که سرمایه دار را مجازات کند چه در صورت زخمی شدن چه در صورت مرگ ، آسیب درزمان کار شکل گرفته اما به سرمایه دار ربطی ندارد اما اگر همان کارگر خسارتی به سرمایه دار بزند یا کارش را درست انجام ندهد از طریق قانون مجازات می شود چه قانون نابرابری .
این کار کاملا مخالف حقوق بشر است کارگران سازنده که با دستهای توانمند خود خانه ها و تولیدات بسیاری می سازند و در این بین خیلی ها از آنها قربانی می شوند و سرمایه دار بدون توجه به این قربانیان و یا مجازات برای خطایش سودهای کلان به جیب می زند.
پس یک قانون محکمی باید برای حفظ جان این کارگران وضع شود و سرمایه داران را ملزم به رعایت آن کند وایجاد ایمنی کا رو امکانات برای پیشگیری از این گونه حوادث قبل از کار ، درصورت ایجاد حادثه مجازات سرمایه دار و دادن خسارت به کارگر .
