زاگرۆس پۆست
24کارگرمعترض شهرداری اهوازکماکان زندانی هستند!
کارگران شهرداری اهواز که در جریان تجمع اعتراضی روز دوشنبه بازداشت شده بودند، تا این لحظه آزاد نشده اند و کماکان در بازداشت به سر می برند.
به گزارش26خردادایلنا،این کارگران که در جریان تجمع اعتراضی روز دوشنبه (24 خرداد) بازداشت شده بودند، دو شب گذشته را در بازداشت به سربرده‌اند.
ظاهرا امروز صبح به خانواده های این کارگران اطلاع داده شده که قرار است این کارگران بازداشتی با قرار وثیقه و یا کفالت آزاد شوند.
به گزارش امروز رهیاب درهمین رابطه،شهردار منطقه 4 اهواز باتایید بازداشت کارگران خدمات شهری منطقه 4 اهواز افزود، این کارگران به ماشین جمع آوری زباله حمله کردند، شیشه‌های ماشین را شکستند و در روند خدمات شهری اختلال ایجاد کردند نیروی انتظامی وقتی دید که بحث در حال امنیتی شدن است و تهدید علیه بهداشت عمومی محسوب می‌شود، این کارگران را بازداشت کرد.
محمدرضا فکوریان با بیان اینکه از تعداد کارگران بازداشت شده اطلاعی ندارم، اظهار داشت: این کارگران در حال حاضر بازداشت هستند و آزاد کردن آنها از عهده شهرداری خارج و مشروط به تصمیم مسئولان قضائی و شورای تأمین است.
احکام زندان و شلاق فعالین کارگری و معلمان را متوقف کنید
کارگران، مردم شریف ایران!
روزهای پایانی خرداد ماه برای کارگران و مزدبگیران در حالی به سختی سپری می شود که کماکان روند اخراج سازی ها رو به افزایش است. بیکاری به معضلی بزرگ برای آحاد مردم بویژه خانواده های کارگری بدل گشته که عواقب منفی آن را در جامعه روزانه در اخبار و جراید مشاهده می نماییم. افزون بر آن گرانی و تورم حاکم، با وجود دستمزدهای 812000 تومانی زندگی اکثر کارگران و مزدبگیران را تحت الشعاع قرار داده، به گونه ای که این دستمزدها حتی درصد ناچیزی از هزینه های یک خانوار چهار نفره اعم از خوراک، پوشاک، آموزش، بهداشت و درمان، مسکن و…. را تامین نمی نماید.
در چنین شرایط ناگواری بسیاری از کارگران در کارگاه ها، کارخانه ها، معادن، میادین نفت و گاز و…. معوقات مزدی خود را از کارفرما طلب دارند. بسیاری از کارگران شاغل در معادن کشور همچنان به شرایط سخت کاری خود، پایین بودن سطح دستمزدها، قراردادهای موقت، وجود شرکتهای پیمانکاری و واسطه ای و… معترض هستند. دستمزد کارگران خباز در سراسر ایران حدود دو سال است که افزایش پیدا نکرده است. کارگران ساختمانی در شرایطی مشمول بسیاری از قوانین کار نمی شوند که سالانه تعداد زیادی از آنان به دلیل عدم امنیت جانی در محیط های کار قربانی سودپرستی صاحبان کار می شوند که متاسفانه در بسیاری از این حوادث این کارگران یا نقص عضو گشته اند و یا جان خود را از داده اند.
در چنین شرایطی است که اواخر اردیبهشت ماه احکام شلاق، زندان و جریمه 17 تن از کارگران معدن طلای آق دره که در سال 1393 در اعتراض به اخراج و عدم تمدید قراردادهایشان از سوی کارفرما، همراه با 350 نفر دیگر از کارگران اقدام به تجمع و اعتصاب کرده بودند؛ به اجرا درآمد. هنوز از شوک اجرای احکام شلاق کارگران آق دره بیرون نیامده بودیم که قوه قضاییه در شهر بافق 9 نفر از کارگران معدن سنگ آهن این شهر را که در جریان تجمعات و اعتصابات این معدن در سال 93 که به خصوصی سازی و اخراج کارگران، معترض بودند، به زندان و شلاق محکوم کرد. صدور و اجرای چنین احکام غیر انسانی برای کارگرانی که تنها خواستار ابتدایی ترین حقوق خود هستند، اولین بار نیست که از سوی دادگاه های عمومی و انقلاب صادر می گردد، در جریان اعتراضات گسترده و سراسری معلمان طی دو سال اخیر تعدادی از معلمان به زندان محکوم گردیدند، 5 نفر از کارگران معدن چادرملو در پی اعتراض این کارگران به شلاق و زندان محکوم شدند، همچنین در احکام مشابهی دادگاه عمومی ( جزایی ) بندر امام خمینی برای 4 نفر از کارگران معترض پتروشیمی رازی حکم زندان و شلاق صادر نمود. احکام زندان و شلاق بیشتر این کارگران به دلیل نداشتن سابقه محکومیت قبلی به حالت تعلیق درآمده است. برخوردهای تند قضایی با فعالین کارگری و معلمین در حالی است که ماده 142 قانون کار بروز اختلاف دسته جمعی و حتی اعتصاب در محیط کار را، برخلاف تصور برخی ها که در پی بروز این امر به دنبال عوامل سیاسی و امنیتی می گردند، آن را جزو طبیعت محیط کار و روابط کارگر و کارفرما می داند و حل این گونه مسایل در محیط کار را به هیات های تشخیص و مراجع حل اختلاف ( موضوع ماده 157 ) محول گردانیده است، نه قوه قضاییه.
ما کارگران و تشکلهای کارگری امضا کنده این بیانیه ضمن اینکه همه کارگران را به اتحاد و همبستگی برای ایجاد تشکل مستقل سراسری کارگران فرامی خوانیم ، صدور و اجرای احکام زندان و شلاق را برای فعالین کارگری و معلمان را قویا محکوم می کنیم و خواستار لغو هر چه سریع تر این احکام می باشیم و همراه و همسو با دیگر فعالین کارگری و معلمین خواهان برداشته شدن اتهامات امنیتی از پرونده فعالین صنفی هستیم .
خرداد ماه 1395
انجمن صنفی کارگران چادرملو ( آسفالت طوس )
انجمن صنفی کارگران ساختمانی مریوان
انجمن صنفی کارگران خبازی های سنندج و حومه
انجمن صنفی کارگران خبازی های مریوان و سروآباد
منبع: http://kargarekhabaz1342.blogfa.com/
جرم کارگران بازداشتی شهرداری اهواز و معدن البرز شرقی چیست؟
بر اساس خبری که امروز انتشار یافت، 24 نفر از کارگران پیمانکاری شهرداری منطقه 4 اهواز که روز گذشته در اعتراض معوقات مزدی خود تجمع کرده بودند، بازداشت شدند. کارگران دستگیر شده، شب گذشته را در بازداشت بسر بردند و امروز آنها را برای تشکیل پرونده به مقام های قضایی تحویل داده اند. این کارگران که حدود 70 نفر هستند، از ابتدای سال جاری تاکنون دستمزد خود را دریافت نکرده‌اند و این امر، باعث برپایی تجمع اعتراضی آنها بوده است.
از سوی دیگر در تجمع روزهای گذشته کارگران معدن البرز شرقی در اعتراض به حقوق معوقه و واگذاری زمین کوی سازمانی، سه نفر بازداشت شده بودند که با قرار وثیقه، آزاد شدند. گفته می شود که معدن زغال سنگ البرز شرقی نزدیک به 1400 کارگر دارد که دو ماه از دستمزد و عیدی آنها پرداخت نشده است. علاوه بر این، کارگران به واگذاری زمین های 42 هکتاری کوی کارگران به شهرداری شاهرود اعتراض دارند.
با نگاهی به خبرهای ذکر شده و دیگر خبرهای کارگری، این واقعیت بیشتر روشن می شود که پاسخ حاکمیت سرمایه داری ایران به خواسته ها و مطالبات کارگران، فقط بازداشت، محاکمه، زندان و شلاق است. براستی اتهام کارگر زحمتکشی که برای امرار معاش خود و خانواده، شبانه روزی به نظافت شهر می پردازد، چیست؟ چرا باید اعتراض به گرسنگی دادن فرزندان کارگران ” اخلال در نظم عمومی ” معنا کرد؛ اما در مقابل پیمان کاری که بدون هیچ زحمتی، نه تنها بخشی از حاصل دسترنج کارگر را به جیب می زند؛ بلکه حقوق او را به عقب می اندازد؛ تفهیم اتهام نمی شود!؟ چرا باید مدیران دولتی و خصوصی، حقوق و پاداش های چندین میلیونی دریافت کنند، اما کارگر شهرداری و یا معدن البرز، همان حداقل حقوق 800 هزار تومانی را نیر با تاخیر و یا با تجمع اعتراضی، بتواند بازپس بگیرد؟ پاسخ را باید در منافع مشترک صاحبان سرمایه جستجو کرد. به عبارت دیگر سرمایه داران و نهادهای مدافع آنها، منفعت خود را در تحمیل بی حقوقی و فشار و سرکوب کارگران می بینند.
اما کارگران نباید در برابر بازداشت و زندانی کردن همکاران و نماینده های خود سکوت کنند. باید همبسته و متحد به دستگیری ها اعتراض کرده و خواهان آزادی کارگران زندانی و منع تعقیب قضایی آنها شوند. هیچ کارگر معترضی نباید به دلیل اعتراض به شرایط فلاکت بار زندگی اش، محاکمه و مجازات شود، بلکه کسانی که حقوق و خواسته های آنها را پایمال می کنند، باید پای میز محاکمه قرار بگیرند. نباید هیچ کارگر و فعال کارگری را با اتهام های امنیتی و قضایی زندانی کرد. جای کارگران در زندان نیست.
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری – 1395/03/25
بیانیه در همبستگی با کارگران در ایران
ما عمیقا نگران سلامتی و تندرستی جعفر عظیم زاده و دیگر کارگران زندانی در ایران هستیم، و خواهان آزادی فوری و بدون قید وشرط آنها می باشیم. حکومت ایران مسئول مستقيم جان جعفرعظيم زاده و ديگر زندانيان سياسی می باشد. در عین حال، ما صمیمانه از جعفر عظيم زاده درخواست می کنیم که به اعتصاب غذايش پايان دهد؛ مبارزه برای حقوق کارگران زمانی قدرتمندتر است که فعالین جنبش کارگری زنده و سالم باشند.
بیانیه در همبستگی با کارگران در ایران
اطلاعات موجود در اسناد ضمیمه که بدستمان رسيده، ما را بر آن میدارد که به حکم شلاق بر علیه کارگران معدن طلای آق دره در ایران اعتراض کنیم، و همچنين ابراز داریم که شدیدا نگران سلامت و تندرستی آقای جعفرعظيم زاده، فعال کارگری ضد سرمایه داری و رئیس هیئت مدیره اتحاديه آزاد کارگران ایران، که از تاريخ ۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۵ در اعتصاب غذا بسر میبرد، می باشيم.
جعفرعظيم زاده از نوامبر ۲۰۱۵ برای گذراندن حکم شش سال حبس تعزیری به اتهام “اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی” که به دلیل فعالیتهای کارگری ایشان بوده است، در زندان اوین محبوس است؛ این به نظر می رسد یکی از اتهامات اصلی ای است که دولت ایران بطور روتین علیه فعالین کارگری بکار می برد. جعفر در اعتراض به اتهام ساختگی “اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی” و دیگر اتهامات امنیتی علیه او و دیگر فعالین کارگری و در محکومیت سیاستهای ضد کارگری روزافزون دولت ایران در یک اعتصاب غذای نامحدود به سر می برد.
همانطور که در بالا ذکر شد، ما شدیدا از احکام وحشیانه شلاق علیه ۱۷ کارگر معدن طلای آق دره که در ایران به طور علنی در ماه می ۲۰۱۶ انجام شد، خشمگین هستیم. این کارگران برای امنیت شغلی و بر عليه بیکارسازیها دست به اعتراض زده بودند. هچنین مطلع شده ایم که ۹ نفر از کارگران معدن سنگ آهن بافق واقع در استان یزد نیز به ضربات شلاق و حبس‌های تعلیقی محکوم شده اند. کارگران معدن بافق (شرکت سنگ آهن مرکزی ایران-بافق) به دلیل اعتصابات و اعتراضاتی که از سال ۲۰۱۴ آغاز شد دادگاهی شده بودند. چنین احكام ضدانسانی ای علیه کارگران معترض نقض فاحش کلیه مقاوله نامه ها و دستاوردهای شناخته شده بین المللی دررابطه با حقوق کارگری و حقوق انسانی بطور علی العموم می باشد. شلاق یک عمل به شدت بی رحمانه و نوعی شکنجه است و باید بلافاصله متوقف و ممنوع شود.
ما عمیقا نگران سلامتی و تندرستی جعفر عظیم زاده و دیگر کارگران زندانی در ایران هستیم، و خواهان آزادی فوری و بدون قید وشرط آنها می باشیم. حکومت ایران مسئول مستقيم جان جعفرعظيم زاده و ديگر زندانيان سياسی می باشد. در عین حال، ما صمیمانه از جعفر عظيم زاده درخواست می کنیم که به اعتصاب غذايش پايان دهد؛ مبارزه برای حقوق کارگران زمانی قدرتمندتر است که فعالین جنبش کارگری زنده و سالم باشند.
- Michael A. Lebowitz, Professor Emeritus, Economics Department, Simon Fraser University, Canada
- David McNally, long-time left scholar-activist; Professor, Department of Political Science, York University
- Derrick O’Keefe, Author and Journalist, Editor at Ricochet Media
- Piergiorgio (Pier) Moro, Secretary, Australia Asia Worker Links
- Mike Palecek, National President, Canadian Union of Postal Workers
- Leo Panitch, Distinguished Research Professor of Political Science at York University & Co-editor of The Socialist Register
- Misagh Parsa, Professor of Sociology, Dartmouth College, USA
- Herman Rosenfeld, writer, educator, and activist; member of Socialist Project
- Ingo Schmidt, Academic Coordinator of the Labour Studies Program at Athabasca University, Canada
- Peter Tatchell, Director, Peter Tatchell Foundation
- Michael Yates, Associate Editor of Monthly Review
Statement in solidarity with workers in Iran
The information in the accompanying document has come to our attention, and we would like to protest the flogging sentences against Agh Dareh Gold Mine workers in Iran and to express our serious concerns about health and wellbeing of Mr. Jafar Azimzadeh, an anti-capitalist labour activist and chairperson of the Board of the Free Union of Iranian Workers, who has been on hunger strike since April 29, 2016.
Jafar Azimzadeh has been serving a 6 year prison sentence in Evin Prison since November 2015 merely for his labour activities. He was charged with “assembling and colluding with intent to act against national security”; this seems to be one of the key charges that the Iranian government has routinely been using against labour activists. Jafar is on indefinite hunger to protest against the fabricated charges of “gathering and colluding with intent to act against national security” and other security-related charges against himself and other labour activists and to denounce the ever-increasing anti-worker policies of the Iranian government.
As stated above, we are extremely outraged over the brutal flogging sentences against 17 Agh Dareh Gold Mine workers in Iran which were carried out publically in May 2016. These workers were protesting their right to job security and protection against layoffs. What’s more, we have been informed that nine Bafgh Mining Company workers in Yazd Province have also been sentenced to imprisonment and tens of lashes in recent days. Their sentences for the time being has been suspended but will be carried out if they breach court orders. Bafgh mine workers (Iran Central Iron Ore Company Bafgh) were prosecuted following their strike actions that started in 2014. Such inhuman sentences against protesting workers are the gross violation of every internationally recognized convention and achievements on the rights of workers and human rights in general. Flogging is an extremely cruel act and a form of torture and must be stopped and banned immediately.
We are deeply concerned about the health and wellbeing of Jafar Azimzadeh and other jailed workers in Iran and call for their immediate and unconditional freedom. The Iranian government is responsible for the life of Jafar Azimzadeh and other political prisoners. At the same time, we are sincerely urging Jafar Azimzadeh to end his hunger strike; the struggle for workers’ right is strengthened when the labour movement’s activists are alive and well.
Names (In alphabetical order):
- Greg Albo, Department of Political Science, York University & Co-editor of the Socialist Register.
- Kevin B. Anderson, Professor of Sociology at University of California, Santa Barbara
- Cyrus Bina, Distinguished Research Professor of Economics; University of Minnesota, USA & Fellow, Economist for Peace and Security
- Noam Chomsky, Institute Professor & Professor of Linguistics (Emeritus), The Massachusetts Institute of Technology
- John Clarke, Organizer, Ontario Coalition Against Poverty- Canada
- Steve Early, Labour activist & journalist, lawyer and organizer, USA
- Bill Fletcher Jr., Talk show host, writer & activist (USA)
- Safia Gahayr, Chair – International Solidarity Committee, CUPE Ontario
- Sam Gindin, Retired Assistant to the President of Canadian Auto Workers (now UNIFOR) and the former Packer Chair in Social Justice at York University
- Brad Hornick, PHD Candidate, Simon Fraser University, active with System Change Not Climate Change
- Boris Kagarlitsky, Sociologist & Marxist theoretician, Director of the Institute of Globalisation and Social Movements
Background information: Flogging sentences and security charges against workers, teachers and labour activists in Iran
In a joint statement, Esmail Abdi, General Secretary of the Iranian Teachers’ Trade Association (Tehran), and Jafar Azimzadeh, Chair Person of the Free Union of Iranian Workers, proclaimed: “it is plainly evident to all noble and fair minded individuals that millions of workers, teachers and other hard working people in Iran live under excruciating difficult and unbearable circumstances while their most basic human rights have been systematically violated for years. These unjust circumstances and unbearable conditions are created through imposition of poverty wages, non-payment of wages and total destruction of any job security for workers through expansion of temporary work contracts. Teachers are also facing exactly the same predicaments through introduction of temporary work titles such as “free teachers,” “contract teachers,” “Pre-K teachers,”… and more importantly by receiving 300,000 toman (less than 100 USD) per month with no insurance or other benefits. All the while temporary work contracts are being institutionalized in the public and private sector. Lack of full implementation of Pay Parity Law and the growing number of non-profit (private) schools are ultimately destroying free public education. Looting social security fund and other pension funds; prohibition of formation of independent workers’ and teachers’ organizations and criminalization of their protests; elimination of subsidies on basic items such as bread, water, electricity, gas, dairy products….These are only examples of abuses and excruciating conditions that have been imposed on workers and teachers. Imposition of such circumstances on workers, teachers and other wage earners, as the large majority of people in Iran, has made all aspects of life so difficult for them that by now for many workers working 12 hours a day, and in some cases 18 hours a day, has become the norm. Many teachers have resorted to having second and third jobs. And yet the majority of workers and teachers are still unable to support their families and enjoy the most basic living conditions and thus they have been pushed from the poverty line to bare survival. However, in response to this miserable situation, different administrations have resorted to repression and suppression of workers’ and teachers’ protests; they have imposed more rightlessness on workers in order to further loot and take away even more from people. As a result of the continuation of such policies, since Rouhani’s administration coming to power strikes and protests have been officially banned in numerous work places and industries, all protest actions by workers and teachers, even the most peaceful ones in the workplaces are subject to suppression. Hundreds of workers and teachers have been summoned by courts, arrested and subject to prosecution. All leading labour activists have been fined with serious criminal charges and some of them like us are subject to long prison sentences. Most figures of the few independent organizations of workers and teachers, including us, are faced with heavy security charges and some of them are serving long prison terms in jails across the country. We are accused of “assembling and colluding with intent to act against national security” and thus jailed with long sentences in Evin prison. But we like thousands of other workers and protesting teachers have done nothing but defending the human dignity of ourselves and our fellow workers….. Our endeavors to achieve our basic, legitimate and humane demands are so clear that all allegations cited in criminalizing our cases point out to them: such as collecting signatures condemning below poverty line wages, creating independent workers’ and teachers’ formations and involvement in such organizations, participating in trade union gatherings in front of the parliament and the Ministry of Labour and handing letters of protest to the respective government authorities and other such civic activities. Based on the verdicts passed against us it could be concluded that any effort and step towards implementation of the existing limited protection laws and struggle to improve living conditions and livelihoods of workers and teachers in this country are considered an act against national security.”
After issuing this statement, Abdi and Azimzadeh announced their intention to go on hunger strike as of April 29, 2016 to protest against criminalization of trade union and civic activities, assemblies and strikes; poverty wages, banning of independent May 1st celebrations and Teachers’ Day as well as denouncing ILO’s lack of effective and transparent action against the violation of the most basic rights of workers and teachers in Iran. They asserted that “The charge of ‘gathering and colluding with intent to act against national security’ and other security-related charges must be removed from the existing cases against protesting workers and teachers. “Such fabricated allegations against us and other imprisoned labour activists and jailed teachers must also be annulled.”
Following the strike by Esmail Abdi and Jafar Azimzadeh on April 29th, Esmail Abdi was transferred to hospital and released on three hundred million toman bail on Saturday, May 14, 2016. Esmail Abdi, who was going to attend the Seventh Congress of the Education International, was called to Evin prison on June 27, 2015 and has since been imprisoned; he had faced numerous interrogations during this period. The court was established in March 2016 and charged him with acting against national security and sentenced him to six years in prison. Abdi started a hunger strike since April 29, 2016 to protest against security changes against him and other trade union and labour activists. He is temporary released on bail and is expected to appear before a court of appeal.
Jafar Azimzadeh also started his hunger strike as of April 29, 2016. As of this report, he has continued with his hunger strike despite serious kidney problems and other serious health effects.
The Islamic Republic of Iran has also carried out brutal flogging sentences against 17 Agh Dareh Gold Mine workers in in May 2016. Each worker received 30 to 100 lashes in public. These workers did nothing but protesting against layoffs and for job security. What’ more, nine Bafgh Mining Company workers in Yazd Province have also been sentenced to imprisonment and tens of lashes in recent days. Their sentences for the time being has been suspended but will be carried out if they breach court orders. Bafgh mine workers (employed by Iran Central Iron Ore Company Bafgh) were also prosecuted following their strike actions that began in 2014. Such inhuman sentences against protesting workers are the gross violation of every internationally recognized achievements and convention on the rights of workers and human rights in general.
We call on all workers’ and teachers’ organizations, progressive individuals, groups, organizations and Human Rights institutions to forcefully and strongly condemn the suppression and incarceration of labour activists and teachers by the Islamic Republic of Iran and call for the immediate and unconditional release of all imprisoned labour activists and political prisoners in Iran. Security charges against workers, teachers and labour activists in Iran must stop! Flogging sentences smut stop immediately.
Statement by Jafar Azimzadeh and Esmail Abdi on their Hunger Strike starting April 29, 2016
Today it is plainly evident to all noble and fair minded individuals that millions of workers, teachers and other hard working people in Iran live under excruciating difficult and unbearable circumstances while their most basic human rights have been systematically violated for years.
These unjust circumstances and unbearable conditions are created through imposition of poverty wages, non-payment of wages and total destruction of any job security for workers through expansion of temporary work contracts. Teachers are also facing exact same predicaments through introduction of temporary work titles such as “free teachers,” “contract teachers,” “Pre-K teachers,”… and more importantly by receiving 300,000 toman per month with no insurance or other benefits. All the while temporary work contracts are being institutionalized in the public and private sector. Child labour is on the rise. Lack of full implementation of Pay Parity Law and adopted policies by the Cabinet on active and retired teachers, the growing number of non-profit schools and the board of trustees and ultimately destroying free public education. Looting social security fund and other pension funds; prohibition of formation of independent workers’ and teachers’ organizations and criminalization of their protests; elimination of subsidies on basic items such as bread, water, electricity, gas, dairy products….These are only examples of abuses and excruciating conditions that have been imposed on workers and teachers.
Imposition of such circumstances on workers, teachers and other wage earners, as the large majority of people in Iran, has made all aspects of life so difficult for them that by now for many workers working 12 hours a day, and in some cases 18 hours a day, has become the norm. Many teachers have resorted to having second and third jobs. And yet the majority of workers and teachers are still unable to support their families and enjoy the most basic living conditions and thus they have been pushed from the poverty line to bare survival.
However, in response to this miserable situation, different administrations have resorted to repression and suppression of workers’ and teachers’ protests; they have imposed more rightlessness on workers in order to farther loot and take away even more from people.
As a result of the continuation of such policies, since Rouhani’s administration coming to power strikes and protests have been officially banned in numerous work places and industries, all protest actions by workers and teachers, even the most peaceful ones in the workplaces are subject to suppression. Hundreds of workers and teachers have been summoned by courts, arrested and subject to prosecution. All leading labour activists have been fined with serious criminal charges and some of them like us are subject to long prison sentences.
Most figures of the few independent organizations of workers and teachers, including us, are faced with heavy security charges and some of them are serving long prison terms in jails across the country.
We are accused of “assembling and colluding with intent to act against national security” and thus jailed with long sentences in Evin prison. But we like thousands of other workers and protesting teachers have done nothing but defending the human dignity of ourselves and our fellow workers. All our activities and that of our other fellow colleagues in “Teachers’ Trade Association,” “Free Union of Iranian Workers,” and other independent workers’ and teachers organizations are known to the public and are very transparent.
Our endeavors to achieve our basic, legitimate and humane demands are so clear that all allegations cited in criminalizing our cases point out to them: such as collecting signatures condemning below poverty line wages, creating independent workers’ and teachers’ formations and involvement in such organizations, participating in trade union gatherings in front of the parliament and the Ministry of Labour and handing letters of protest to the respective government authorities and other such civic activities.
Based on the verdicts passed against us it could be concluded that any effort and step towards implementation of the existing limited protection laws and struggle to improve living conditions and livelihoods of workers and teachers in this country is considered an act against national security.
We are fully aware and acknowledge the fact that our activities are indeed a danger to those that have lawlessly imposed mass poverty on workers and teachers. By insisting on our just demands we have challenged their plundering interests and domination, but they have prioritized their own narrow interest and security instead of our national security and in pursuit of this goal are jailing us and other labour activists and teachers in order to create obedience and docility in face of the current miserable condition.
Therefore in celebrating May First, the International Workers’ Day, and expressing our solidarity with workers of the world, and in protesting criminalization of our trade union and civic activities, assemblies and strikes; poverty wages; banning of independent May 1st celebrations and Teachers’ Day (in Iran, May 2nd is the official Teachers’ Day-Translator’s comment); protesting ILO’s lack of effective and transparent action against the violation of the most basic rights of workers and teachers in Iran,
The charge of “gathering and colluding with intent to act against national security” and other security-related charges should be removed from the existing cases against protesting workers and teachers. Such fabricated allegations against us and other imprisoned labour activists and jailed teachers must also be annulled; we therefore will begin indefinite hunger strike as of April 29, 2016 (Ordibehesht 10, 1395).
Jafar Azimzadeh- Evin Prison, Section 8 Esmail Abdi- Evin Prison, Section 8
Cc: International Trade Union Confederation (ITUC) and Education International (EI)
Translation by IASWI
Original source: http://bit.ly/20sh4MW; http://www.etehadeh.com/?page=news&nid=4992
Protest statement to be also sent to::
- Leader of the Islamic Republic
Ayatollah Sayed ‘Ali Khamenei
Twitter: @khamenei_ir (English) or @Khamenei_fa (Persian)
Email: info_leader@leader.ir
- President of the Islamic Republic of Iran
Hassan Rouhani
Email: media@rouhani.ir
Twitter: @HassanRouhani (English) and
@Rouhani_ir (Persian)
- The Judiciary of the Islamic Republic of Iran – High Council of Human Rights
info@humanrights-iran.ir
- Permanent Mission of the Islamic Republic of Iran to the United Nations
Email: iran@un.int
Cc: iaswi.can@gmail.com
تجمع کارگران بیکار شده کاشی حافظ مقابل کارخانه دراعتراض به عدم پرداخت مطالباتشان وبرای بازگشت بکار!
صبح امروز26خرداد، کارگران بیکار شده کارخانه کاشی حافظ دراعتراض به عدم پرداخت مطالباتشان وبرای بازگشت بکاردست به تجمع مقابل کارخانه زدند.
به گزارش26خرداد فارس،کارگران بیکار شده کارخانه بزرگ و معروف کاشی حافظ که چند ماه از دریافت حقوق خود محروم مانده و یا حق بیمه آنان واریز نشده و اخراج شده‌اند، از ساعات نخستین صبح امروز در مقابل این کارخانه تجمع کرده و خواستار احقاق حقوق خود شدند.
بنابهمین گزارش،از سال گذشته این کارخانه به‌دلیل ضعف شدید مدیریتی با بحران‌هایی مواجه شده به طوری که تاکنون سه بار شورای تأمین استان فارس در این مورد تشکیل جلسه داده است.
تاکنون هیچ یک از مصوبات شورای تأمین استان فارس در مورد این کارخانه اجرایی نشده و سهامداران و مدیریت آن به‌خاطر نفوذ و قدرتی که دارند نسبت به مصوبه‌های این شورا بی‌اعتنایی کرده‌اند.
با توجه به پیگیری‌های مستمر و طولانی تنها تعدادی از کارگران توانسته‌اند حقوق اسفندماه سال گذشته خود را دریافت کنند اما تعدادی کثیری از کارگران از همین حقوق سال پیش نیز محروم مانده‌اند.
مدیران این کارخانه در شورای تأمین استان فارس متعهد شده بودند که حداکثر تا پنجم اردیبهشت‌ماه گذشته نسبت به راه‌اندازی خطوطی از تولیدات این کارخانه اقدام کنند که تاکنون این امر محقق نشده است.
برپایه این گزارش،کارگران این کارخانه تا دریافت دستمزد و دیگر حقوق قانونی خود همچنان به‌طور متناوب به تجمع خود ادامه خواهند داد.
تجمع اعتراضی کارگران اخراجی معدن زغال سنگ بلده!
به گفته کارگران پیمانکاری معدن زغال سنگ بلده، به دستور کارفرمای اصلی این واحد معدنی قراردادهای کاری آنها پنج روز زودتر از خاتمه فسخ شده است.
اخراج پیش از موعد این کارگران در حالی است که پیشتر آنها از طلب 6 ماهه مزدی خود و ناتوانی کارفرما در پرداخت این طلب خبر داده بودند.
این کارگران پس از اطلاع از قطعی شدن خبر اخراجشان در مقابل این واحد معدنی تجمع کردند که در نهایت این اجتماع اعتراضی به صحنه برخورد لفظی آنها با عوامل پیمانکار و کارفرمای اصلی معدن تبدیل شد.
به گزارش 26خردادایلنا،این کارگران که تعداد آنها در حدود 80 نفر بوده و طبق آخرین قرارداد منعقد شده تا پایان خرداد ماه سال جاری در استخدام معدن بلده هستند.
آنها می‌گویند: براساس دستوری که از سوی کارفرمای اصلی معدن در روز گذشته (25 خرداد ماه) در مورد توقف فعالیتهای استخراج معدن بلده منتشر شده است در حال حاضر همگی آنها بیکار شده‌اند.
اخراج پیش از موعد این کارگران در حالی است که پیشتر آنها از طلب 6 ماهه مزدی خود و ناتوانی کارفرما در پرداخت این طلب خبر داده بودند.
کارگران اخراجی معدن بلده که پیش از این شاهد ناکامی همکاران اخراج شده خود در دست یابی به مقرری بیمه بیکاری بودند؛ می‌گویند: روز گذشته پس از اطلاع از قطعی شدن خبر اخراجشان در مقابل این واحد معدنی تجمع کردند که در نهایت این اجتماع صنفی به صحنه برخورد لفظی آنها با عوامل پیمانکار و کارفرمای اصلی معدن تبدیل شد.
برپایه این اظهارات پس از آغاز این جدال لفظی گروهی از عوامل انتظامی با تماس تلفنی پیمانکار در محل شکل گیری تجمع کارگران معترض حاضر می‌شوند و در نهایت کارفرما و پیمانکار در حضور ماموران انتظامی صورت جلسه‌ای امضا می‌کنند که در آن بر پرداخت شدن تمامی مطالبات کارگران تا خاتمه خرداد ماه سال جاری (6 روز دیگر) تاکید شده بود.
از قرار معلوم پس از بالا گرفتن این درگیری‌ها رئیس کلانتری با مدیرعامل شرکتی که امتیاز استخراج این معدن را دارد تماس گرفته و مدیرعامل به وی قول داده که دستمزد کارگران را تا اوخر خرداد پرداخت می‌شود.
این کارگران می‌گویند به دنبال امضا این صورت جلسه، کارفرما و پیمانکار به تهیه یک دستگاه اتوبوس آنها را روانه محل سکونتشان می کند اما در میانه راه راننده خودروی حامل کارگران تمامی آنها را پیاده می‌کند.
در عین حال این کارگران افزودند: بعد از ماجرای روز گذشته آنها در تماس با اداره کار شهرستان نور خواستار حضور بازرسی برای رسیدگی به وضعیت قبلی و کنونی خود شدند.
برپایه این اظهارات مسئولان اداره کار از این کارگران خواسته اند تا درخواست خود را بصورت مکتوب برای این اداره فکس کنند اما چون در نزدیکی محل اقامت آنها امکان دسترسی به فکس وجود ندارد هنوز موفق به ارسال خواسته خود نشده اند.
آنها می‌گویند وضعیت پیش آمده در حالی است که تا پیش از این در محل معدن که ارتفاع 3 هزار متری از سطح دریا است و از نظر شرایط ایمنی در وضعیت مناسبی نیست مشغول کار بودهاند.
آیا کارفرمای معدن زغال سنگ البرز شرقی به وعده هایش عمل خواهدکرد؟
به دنبال خاتمه اعتراض کارگران معدن زغال سنگ البرز شرقی این کارگران از روز گذشته تاکنون منتظر تحقق خواسته‌های خود هستند.
به گزارش25خرداد ایلنا،تعدادی از کارگران این واحد معدنی با اعلام این خبر یادآور شدند: به دنبال وعده‌ای که روز گذشته از سوی مدیریت معدن البرز شرقی در خصوص پرداخت معوقات مزدی آنها و نیز توقف مسئله واگذاری مالکیت زمین‌های کوی خانه‌های سازمانی این واحد معدنی داده شد، آنها به فعالیت جاری و معمولی خود مشغولند.
پیش از این کارگران معدن البرز شرقی در اعتراض به آنچه که دو ماه مزد و حق عیدی و پاداش پرداخت نشده و واگذاری مالکیت زمین کوی خانه‌های سازمانی آنها به شهرداری شاهرود نامیده شده بود؛ برای مدت سه روز تجمعات اعتراضی برپا کرده بودند.
به گفته آنها روز گذشته (سومین روز اعتراض) مدیریت جدید معدن از پشت تلفن و در حالی که صدای او از طریق آیفن به گوش معترضان می‌رسیده گفته است که تا پایان ماه جاری بخشی از مطالبات معوقه را پرداخت خواهد کرد و از سوی دیگر از طریق حقوقی – قضایی نسبت به لغو واگذاری انجام شده اقدام خواهد کرد.
کوی سازمانی کارگران معدن البرز شرقی در زمینی به وسعت 42 هکتار قرار دارد و از قرار معلوم در زمان مدیرتی قبلی این واحد معدنی مالکیت این زمین‌ها به شهرداری شاهرود واگذار شده است.
کارگران این واحد معدنی می‌گویند با وجود آنکه از مجموع 1400 کارگر شاغل این واحد معدنی تنها حدود 80 نفر در این کوی ساکن هستند اما به دلیل آنکه تمامی مراکز خدماتی – بهداشتی- فروشگاهی و آموزشگاهی نزدیک به محل کار و سکونت آنها در این منطقه قرار دارد به نوعی این زمین‌ها بر زندگی آنها تاثیری حیاتی دارد و به همین دلیل تجمعات اعتراضی سه روز گذشته شکل گرفته است.
سایه شوم بیکاری بالای سر 4000 کارگر کارخانه گروه ملی صنعتی فولاد ایران!
عدم پرداخت 4ماه حقوق این کارگران!
کارگر گروه ملی صنعتی فولاد ایران با بیان اینکه قریب به هفت ماه می شود که کارگران گروه ملی صنعتی فولاد ایران دیگر در خطوط تولید مشغول به کار نیستند و عملا کارخانه دیگر فعالیتی را در راستای تولید انجام نمی دهد و رسما کارخانه در حالت غیر فعال قرار گرفته است،گفت: حق و حقوق کارگران از هفت ماه گذشته تا کنون، تنها سه ماهش آن هم در اوایل فروردین ماه امسال واریز شد و حقوق 4 ماه باقی مانده هنوز به حساب ها واریز نشده است.
به گزارش 26خرداد دانا، خبرها حکایت از این دارد که کارخانه گروه ملی صنعتی فولاد ایران این روزها در تعطیلی به سر می برد و کارگران آن هم بیکارند.
کارخانه ای که در سال 89 با تولید یک میلیون و 360 هزار تن محصول نهایی و 300 هزار تن فولاد خام (به ترتیب 12 و 13 درصد رشد ) بالاترین رکورد تولید را در کشور بدست آورد ولی در حال حاضر بنا به گفته یکی از کارگران خطوط تولید این کارخانه، گروه ملی صنعتی فولاد ایران قریب به 7 ماه است که خطوط تولیدش غیر فعال است و سرنوشت 4000 کارگر این کارخانه در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.
یکی از کارگران خطوط تولید گروه ملی صنعتی فولاد ایران که نخواست نامی از او برده شود اظهار داشت: قریب به هفت ماه می شود که کارگران گروه ملی صنعتی فولاد ایران دیگر در خطوط تولید مشغول به کار نیستند و عملا کارخانه دیگر فعالیتی را در راستای تولید انجام نمی دهد و رسما کارخانه در حالت غیر فعال قرار گرفته است.
وی در ادامه افزود: با توجه به وضع اسف باری که در این کارخانه مطرح و بنام استان خوزستان صورت گرفته است، دیگر مدیرانش توان اداره آن را ندارند و یکی پس از دیگری از سمت خود استعفا می‌دهند؛ در طول هفت ماه گذشته هم چند مدیر برای اداره این کارخانه آمدند ولی بعد از مشاهده نابسامانی‌ها و وضعیت نا مطلوب موجود در این واحد صنعتی از ادامه همکاری خودداری کردند.
این کارگر گروه ملی صنعتی فولاد ایران با بیان اینکه حق و حقوق کارگران در طی این هفت ماه به طور کامل پرداخت نشده است، گفت: حق و حقوق کارگران از هفت ماه گذشته تا کنون، تنها سه ماهش آن هم در اواخر فروردین ماه امسال واریز شد و حقوق 4 ماه باقی مانده هنوز به حساب ها واریز نشده است.
وی همچنین در تشریح وضعیت فعلی کارگران خطوط تولید گروه ملی صنعتی فولاد، تصریح کرد: این کارخانه بالغ بر چهار هزار نفر کارگر دارد که مدت هفت ماه است این کارگران در خطوط تولید فعالیت نمی کنند و به فعالیت های غیر تولیدی در محیط کاری کارخانه می پردازند.
این کارگر همچنین در خصوص وضعیت انبار های این کارخانه افزود: تمامی انبارهای متعلق به این واحد صنعتی خالی از محصولات می باشند، زیرا به دلایلی که گفته شد دیگر کارخانه تولیدی ندارد تا انبار های آن مملو از محصولات باشد.
وی در پایان در پاسخ به این موضوع که چرا تا کنون خبری از این موضوع در رسانه ها منتشر نشده است، بیان کرد: از مدت ها پیش با برخی از مسئولان دولتی، نمایندگان مجلس و سایر نهادهای مرتبط پیگیر این قضیه بودیم ولی متاسفانه هیچ کدام از نهاد های مسئول پاسخگو نبودند و هیچ اقدامی در این خصوص از جانب آنها انجام نشد.
در ادامه یکی دیگر از مسئولین خطوط تولید گروه ملی صنعتی فولاد ایران با تائید مطالب فوق در خصوص تعطیلی کارخانه تولید فولاد خوزستان اظهار داشت: بعد از اعدام امیر منصور آریا وضعیت کارخانه حالت آشفته ای را به خود گرفت و دیگر ثبات رویه ای در امور تولیدی و بازرگانی کارخانه صورت نگرفت.
وی ادامه داد: بعد از ماجرای اعدام امیر منصور آریا، طلب کاران شرکت از جمله بانک ملی بدنبال احقاق حقوق خود بخشی از سهام کارخانه را به نام خود واگذار کردند. بانک ملی هم که بخش بزرگی از سهام کارخانه را در اختیار داشت بدنبال این بود که مدیر لایق و شایسته ای را برای اداره کارخانه منصوب کند، ولی باتوجه به عدم توانایی مدیران معرفی شده یکی پس از دیگری از سمت خود استعفا می دادند و کارخانه را به حال خود رها می‌کردند.
مسئول خط تولید کارخانه تولید فولاد خوزستان اظهارداشت: بعد از کش و قوس های فراوانی که برای اداره این کارخانه حیاتی خوزستان بوجود آمد و بانک ملی دیگر دانست که توانایی مدیریت و نصب مدیران متعهد و دلسوز برای این کارخانه را ندارد، دادگستری کل کشور وارد کار شد تا بتواند مشکلات کارخانه فولاد را حل وفصل نماید ولی تا کنون هیچ رویدادی در این زمینه متوجه کارگران این کارخانه نشده است. دادگستری کل کشور باید تصمیمات مهم خود را در راستای احیای این کارخانه مهم و حیاتی در کشور اتخاذ نماید.
وی افزود: در حال حاضر نیز هیچ کدام یک از طرفین(خانواده آریا و بانک ملی) حاضر به سرمایه گذاری و احیای این کارخانه مهم و حیاتی استان خوزستان که بیش از 4000 نفر نیروی کار در آن وجود دارد، نیستند. مسئولان دولتی و نمایندگان نیز علی رغم تماس های فراوانی که با آنها داشتیم هیچ عکس العملی را نسبت به موضوع مورد نظر از خود نشان ندادند.
بیکاری100 کارگرصنایع آجر ماشینی فیروزآباد در پی تعطیلی کارخانه!
در ماههای گذشته تولید در کارخانه صنایع آجر ماشینی فیروز آباد متوقف شده و100 کارگر آن بیکار شده اند.
به گزارش26خردادایلنا،کارگران کارخانه صنایع آجر ماشینی فیروزآباد واقع در کیلومتر 7 جاده ورامین از تعطیلی کامل این کارخانه خبر دادند.
به گفته این کارگران بیستم اسفند ماه سال گذشته تولید متوقف شده و پس از آن فقط در فروردین ماه، این واحد صنعتی حجم اندکی تولید داشته است که پس از آن نیز تولید به صورت کامل متوقف شده و در حال حاضر کارخانه در حال تخریب است.
از قرار معلوم این واحد تولیدی 75 نفر کارگر ثابت و 40 نفر کارگر پیمانکاری داشته است که پس از توقف تولید فقط حدود 10 نفر از کارگران ثابت جهت نگهداری از تجهیزات و نگهبانی باقی مانده اند و بقیه کارگران بیکار شده‌اند.
به گفته کارگران سهام این کارخانه که کلیه آن متعلق به بانک مسکن است، در سال های گذشته بارها جهت واگذاری به بخش خصوصی به مزایده گذاشته شد که هرگز به فروش نرسید.
کارخانه شیردونه بافت تعطیل وکارگرانش بیکارشدند!
به دنبال تعطیلی معنا دار کارخانه های مختلف در شهربافت، چند روز گذشته شاهد آگهی فروش کارخانه شیر” شیردونه” شهر بافت بودیم. کارخانه ای که به گفته مدیر عامل آن، یک ماه است کرکره آن پایین کشیده شده و کارگران آن بیکار شده اند.
به گزارش25خرداد اقطاع، رستگار مدیر عامل کارخانه شیردونه بافت در خصوص علت تعطیلی این کارخانه اظهار داشت: این کارخانه در آمدزایی خوبی دارد، که ۱۵ نفر به صورت مستقیم و ۵۰-۶۰ نفر به صورت غیر مستقیم در این کارخانه مشغول به کار بودند، اما بنده سرمایه گذار غیر بومی بودم و به علت مشکلات رفت و آمد نمی توانستم کارخانه را به خوبی مدیریت کنم .
وی در ادامه عوامل تعطیلی این کارخانه، افزود: شیر مورد نیاز این کارخانه در شهرهای بافت، ارزوئیه و همچنین صوغان وجود دارد اما چون ایستگاه جمع آوری شیر وجود ندارد و ساماندهی نشده دامداران آن را گرانتر از شهرهای دیگر به فروش می رسانند و ما مجبوریم از شهرهای همجوار شیر مورد نیاز کارخانه را تامین کنیم.
وی یکی دیگر از علل تعطیلی کارخانه را عدم حمایت ارگانهای دولتی عنوان کرد و گفت: اکنون مقادیر زیادی از تولیدات ما به دلیل قطع برق و گاز فاسد شده است، بنده در شهر سیرجان حضور داشتم که از قبض برق و گاز اطلاع پیدا کردم و امکان واریز سریع قبض را نداشتم و مسئولین ذیربط بدون اخطار گاز و برق کارخانه را قطع و شیر ها ی کارخانه در مخزن فاسد شد.
وی خاطر نشان کرد: در این یک ماه که ما به مشکل برخوردیم و کارخانه تعطیل شده حتی فرماندار نیز به این کارخانه سر نزد.
تجمعات رانندگان تاکسی دراعتراض به دوگانگی تصمیم‌گیری‌ها در آمل!
رانندگان تاکسی در آمل در اعتراض به جریمه اداره تعزیرات این شهرستان در برابر افزایش نرخ کرایه تجمع کردند.
تجمع صبح امروز رانندگان تاکسی در آمل با درگیری بین بازرسان و رانندگان منجر شد.
به گزارش 26خردادایسنا، پس از آن که شهروندان و رسانه ها از افزایش بی رویه و خودسرانه کرایه تاکسی در شهر آمل گلایه کردند این بار رانندگان تاکسی این شهر با تجمع در ایستگاه ها و مقابل فرمانداری این شهرستان، اعتراض خود را به عدم مدیریت سازمان تاکسیرانی بر این قشر اعلام کردند.
این رانندگان که خطوط مختلف تاکسیرانی آمل بودند اعلام کردند: تغییرات پی در پی در مدیریت تاکسیرانی آمل موجب شده است که به مشکلات رسیدگی نشود؛ مدیریت تاکسیرانی آشنایی با مشکلات رانندگان ندارد.
این افراد با اشاره به اینکه در روزهای گذشته از سوی تعزیرات آمل به دلیل افزایش نرخ کرایه ها جریمه شدند، می گویند: با امسال سه سال است که نرخ کرایه ها به صورت غیررسمی به رانندگان اعلام می شود و سه سال است که برچسب قیمت ها را به تاکسی ها نداده اند و هر ساله به صورت شفاهی دستور افزایش کرایه ها را می دهند.
این رانندگان ادامه دادند: امسال تعزیرات هر راننده تاکسی را 20 تا 100 هزار تومان به دلیل افزایش کرایه جریمه کرد و می گویند نرخ اعلام نشده است اما عضو شورای شهر آمل و نماینده شورا در تاکسیرانی به به نمایندگان ما گفت که در شورا تصویب شده و می توانید کرایه ها را افزایش دهید اما چون در فرمانداری تصویب نشده است تعزیرات ما را جریمه می کند.
رانندگان تاکسی در آمل با بیان اینکه ما چه کنیم که مسئولان نمی توانند تصمیم گیری کنند و اگر غیرقانونی بوده چرا عضو شورای شهر به ما گفت انجام دهید، افزودند: بیمه و مطالبات مربوط به انتخابات رانندگان تاکسی نیز مورد بی توجهی قرار گرفته است؛ هنوز حق الزحمه روز انتخابات رانندگان را نداده اند و بیمه بیش از 116 نفر از رانندگان تاکسی نیز حذف شده است و کسی پاسخگو نیست.
به گفته این رانندگان دادن مجوز تاکسی خطوط ویژه برای حضور در شهر موجب افزایش تعداد تاکسی ها، گلایه شهروندان و کاهش درآمد رانندگان تاکسی شده است؛ تاکسیرانی با دریافت مبلغی تاکسی خطوط ویژه را به شهر می فرستد که با این وجود هم ترافیک شهر افزایش پیدا می کند و هم درآمد رانندگان کمتر شده است.
به گزارش امروز فارس درهمین رابطه،تجمع صبح امروز رانندگان تاکسی در آمل با درگیری بین بازرسان و رانندگان منجر شد.
تجمع اولیای دانش آموزان مقابل فرمانداری شیرازدراعتراض به اخذ شهریه و مبالغ دیگر!
وقتی اعلام می کنند که تحصیل تا متوسطه رایگان است چرا برای ثبت نام دانش آموزان شهریه می گیرند؟!
پیش از ظهر روز سه شنبه25خرداد ماه، جمعی از اولیا دانش آموزان محله کوشکک به همراه فرزندان خود در مقابل فرمانداری شیراز تجمع کردند.
اولیا دانش آموزان:مبالغی از 200 تا 500 هزار تومان از ما به عنوان شهریه و کمک به مدرسه می گیرند اما هیچ امکاناتی در اختیار فرزندان ما قرار نمی دهند.
به گزارش25خرداد شیرازه،پدر و مادرانی که در گرمای تابستان با زبان روزه از جنوب شرق شیراز؛ مقابل فرمانداری ایستاده بودند، نسبت به دریافت شهریه و مبالغ دیگر به عنوان کمک به مدرسه و نبود امکانات در مدرسه کوشکک و اطلاعیه مدیر مدرسه مبنی براینکه دانش آموزان مقاطع سوم تا ششم باید در مدرسه اقبال آباد ثبت نام شوند، اعتراض داشتند.
یکی از اعضای اولیاء انجمن و مربیان مدرسه می گفت: امسال مدیریت مدرسه ابلاغ کرده است که؛ دانش آموزان سه مقطع آخر دبستان باید در جایی غیر از کوشکک ثبت نام شوند، در حالی که این مسئله خلاف طرح ثبت نام منطقه ای دانش آموزان است.دانش آموزان هر منطقه باید در نزدیکی محل زندگی خود ثبتنام شوند اما اقبال آباد از کوشکک دور است و خانواده ها مخالف این موضوع هستند چرا که توان پرداخت هزینه سرویس را ندارند و از جهتی به دلیل بیابانی بودن تامین امنیت فرزندانشان میسر نیست .
اولیا دانش آموزان ضمن مخالفت با ثبت نام فرزندان خود در محلی غیر از کوشکک می گفتند؛ مبالغی از 200 تا 500 هزار تومان از ما به عنوان شهریه و کمک به مدرسه می گیرند اما هیچ امکاناتی در اختیار فرزندان ما قرار نمی دهند.
مدرسه سیستم سرمایشی و گرمایشی ندارد، حتی یک آب سرد کن هم ندارد و بچه های ما از خانه آب خنک به مدرسه شان می برند.
وقتی اعلام می کنند که تحصیل تا متوسطه رایگان است چرا برای ثبت نام دانش آموزان شهریه می گیرند؟!
مدیر مدرسه تا پول شهریه را نگیرد دانش آموزان ما را ثبت نام نمی کند اما وقتی اعتراض می کنیم که چرا مبالغی که به عنوان کمک به مدرسه می گیرید، خرج خود مدرسه نمی شود؛ پاسخی نمی دهد و می گوید اگر ناراضی هستید؛ خودتان به بچه هایتان درس بدهید ومدرسه نیاوردید.
یکی از مادرها می گفت: برای کپی و پیرینت از دانش آموزان پول می گیرند اما اطلاعیه ها را بر روی کاغذ های باطله می نویسند و به دست فرزندم می دهند؛ حق بیمه را پرداخت کردیم اما کارت بیمه نمی دهند.
مادر دیگری از همسر کارگرش و توان مالی که نداشت و زندگی مستاجری اش می گفت و از فرزندی که مجبور است روپوش مدرسه بخرد اما نمی تواند و اجازه پوشیدن روپوش سال قبلش را هم ندارد.
میان صحبت مادر ها که بیشتر گلایه و درد ودل های چندسال اخیرشان از آموزش و پرورش و مدیریت مدرسه بود؛ دختر و پسرهای سوم و چهارم ابتدایی با لحن شیرین کودکانه شان از نارضایتی هایشان می گفتند و اینکه خودشان شاهد حرفهای مادرانشان هستند و دلشان نمی خواهد جای دیگری بروند و پدر کارگرشان را به خاطر تامین پول سرویس به زحمت بیندازند.
زینب ،دختر بچه ای که روی پنجه پایش می ایستاد تا صدایش به من برسد،در تایید حرف مادرش می گفت: وقتی بهشون می گیم که پول شهریه نداریم میگه، خودت اگه سواد داری برو بشین توخونه درس یاد بچه ات بده.
مادرهایی که به قول خودشان از سر ناچاری صدای اعتراضشان را بلند کرده بوند نسبت به عملکرد برخی از معلم ها هم انتقاد داشتند.
یکی از مادرها گفت: موقع امتحان دانش آموزان؛ سوال ها را مقابل آنها قرار می دهند تا پاسخ دهند و همه نمره قبولی دریافت کنند تا معدل کاری خودشان ارتقا پیدا کند. ما مجبوریم برای اینکه فرزندمان درس یاد بگیرد کلاس تقویتی بگذاریم.
نوروزی یاور شورای اسلامی شهر شیراز در محله کوشکک که در این تجمع مردمی حضور داشت گفت: نظام آموزشی ما تبدیل به نظام سرمایه داری شده است، از کسانی که پول نان شب ندارند شهریه های چند صد تومنی می گیرند؛ اینها چطور می توانند پول سرویس فرزندانشان را تامین کنند؟
یاور شورای اسلامی شهرشیراز در محله کوشکک اعلام کرد: فردا معاون فرمانداری شیراز و رئیس آموزش و پرورش استان در مسجد کوشکک حاضر می شوند و امیداریم که مشکلات تحصیلی دانش آموزان این خانواده ها حل بشود.
مرگ یک کارگر جوان در بانه کردستان
روز گذشته 25خرداد،بر اثر سقوط بالابر یک کارگر جوان در بانه کردستان فوت می کند.
به گزارش26خرداد ایلنا،روز گذشته سقوط بالابر در یک ساختمان 4 طبقه در شهرستان بانه به مرگ یک کارگر جوان انجامید.
این حادثه ساعت 16 روز گذشته رخ داده است و در طی آن یک کارگر 25 ساله و متاهل به نام “سارو خضری” فوت می کند.
از قرار معلوم، پس از حضور نیروهای امداد در محل، کارگر آسیب دیده به بیمارستان شهرستان بانه منتقل می شود که متاسفانه شب گذشته به علت شدت جراحات در بیمارستان فوت می‌کند.
جنازه سارو خضری ، امروز صبح به خانواده او تحویل داده شده و ظهر امروز تشییع جنازه او در شهر بانه در حال برگزاری است.
مرگ کارگرشرکت برق دزفول براثربرق گرفتگی!
برق گرفتگی یکی از کارگران پیمانکار مدیریت توزیع برق دزفول منجر به مرگ وی شد.
به گزارش26خردادایرنا،این کارگر پیمانکار در ساعت 9:45 دقیقه صبح سه شنبه در منطقه بهاران دزفول دچار برق گرفتگی شد.
به گفته منابع محلی این کارگر هنگام کار بر روی شبکه برق فشار قوی دچار برق گرفتگی شده بود که توسط ماموران امداد و نجات آتش نشانی دزفول از ارتفاع پایین آورده شد.
کارگر مذکور با 34 سال سن به دلیل وخامت حال و سوختگی شدید به بیمارستانی در اهواز منتقل شده بود که بر اثر شدت سوختگی جان باخت.
مدیریت توزیع برق دزفول روز چهارشنبه مرگ این کارگر بر اثر برق گرفتگی را تایید کرد.
خرداد ماه پارسال نیز یک کارگر 33 ساله از نیروهای پیمانکاری مدیریت توزیع برق دزفول هنگام انجام تعمیرات بر روی شبکه ، بر اثر برق گرفتگی از ارتفاع سقوط کرده و دچار سوختگی و مصدومیت شدید شد که به دلیل جراحت درگذشت.
مرگ کارگر ساختمانی بر اثر گودبرداری غیراصولی در جوانرود!
فرمانده انتظامی شهرستان جوانرود از فوت شدن کارگر ساختمانی بر اثر گودبرداری غیراصولی در این شهرستان خبر داد.
به گزارش25خرداد فارس از کرمانشاه به نقل از پایگاه خبری پلیس، داریوش محمدی از فوت شدن کارگر ساختمانی بر اثر گودبرداری غیراصولی در شهرستان جوانرود خبر داد.
فرمانده انتظامی شهرستان جوانرود گفت: در پی تماس شهروندان با مرکز فوریت‌هایی پلیسی 110 این انتظامی مبنی بر وقوع ریزش ساختمان بر اثر گودبرداری، بلافاصله مأموران کلانتری برای بررسی موضوع در محل حاضر شدند.
وی ادامه داد: پس از حضور مأموران کلانتری در خیابان سیل بند جنوبی جوانرود و تحقیق از حاضران در محل مشخص شد که 2 کارگر جوان در حال گودبرداری ساختمانی واقع در انتهای بازارچه مرزی بودهاند که به‌دلیل عملیات غیراصولی در اثر ریزش ساختمان گرفتار آوار شده‌اند.
به گفته محمدی، با تلاش واحدهای امدادی (اورژانس، هلال‌احمر، شهرداری و نیروی انتظامی) حادثه‌دیدگان از زیر آوار خارج و بلافاصله به بیمارستان رسول جوانرود منتقل شدند.
این مقام انتظامی تصریح کرد: یکی از مصدومان با هویت معلوم با توجه به شدت صدمات وارده از طریق اورژانس هوایی به بیمارستان طالقانی کرمانشاه انتقال داده شد که متأسفانه تلاش پزشکان کارساز نشد و مصدوم در بیمارستان فوت کرد.
