زاگرۆس پۆست
بن لادن: همسر عزیزم، به من گفته شده است که تو به دندانپزشک مراجعه کرده‌ای و نگرانی از اینکه ممکن است خانم دندانپزشک در دندانت یک تراشه (ردیاب کوچک) کار گذاشته باشد. لطفا جزییات را برایم بگو. اگر چیزی مشکوکی و هر آنچه که ممکن است در اثر کار گذاشتن این ردیاب در دندان ناراحتت کرده را بگو.
دفتر مدیریت اطلاعات ملی آمریکا وصیتنامه اسامه بن لادن، رهبر سابق القاعده، و بیش از ۱۰۰ سند دیگر که در محل اقامت او در آبیت آباد پاکستان به دست نیروهای آمریکایی افتاده بود، را منتشر کرده است.
به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، اسناد منتشر شده از سوی دفتر مدیریت اطلاعات ملی آمریکا شامل مدارک و اسنادی است که به هنگام حمله نیروهای آمریکایی به محل اقامت اسامه بن لادن در آبیت آباد پاکستان و کشتە شدن وی به دست آمده است. در بین این اسناد و مدارک تعدادی از نامه‌های شخصی رهبر سابق القاعده نیز منتشر شده است.
در یکی از نامه‌ها، اسامه بن لادن به یکی از همسرانش که در ایران اقامت داشته در خصوص احتمال نصب یک ردیاب کوچک در دندان او ابراز نگرانی کرده است.
اسامه بن لادن نوشته است: «همسر عزیزم، به من گفته شده است که تو به دندانپزشک مراجعه کرده‌ای و نگرانی از اینکه ممکن است خانم دندانپزشک در دندانت یک تراشه (ردیاب کوچک) کار گذاشته باشد. لطفا جزییات را برایم بگو. اگر چیزی مشکوکی و هر آنچه که ممکن است در اثر کار گذاشتن این ردیاب در دندان ناراحتت کرده را بگو».
رهبر سابق القاعده ادامه داده است: «اندازه این تراشه ممکن است به اندازه یک دانه گندم و عرض آن به اندازه یک رشته نازک باشد».
اسامه بن لادن از همسرش خواسته است که تاریخ دقیق مراجعه به دندانپزشک ایرانی را به یاد بیاورد.
وی همچنین خواسته است اگر تحت هر شرایطی در ایران جراحی داشته است، حتی به صورت سرپایی به وی اطلاع دهد.
پس از حمله آمریکا به افغانستان گزارش‌هایی در باره حضور فرزندان اسامه بن‌لادن در ایران در سال ۲۰۰۱ در رسانه‌های خبری جهان منتشر شده بود.
درسال ۱۳۸۸ روزنامه تایمز لندن در گزارشی اعلام کرده بود، برخی از بستگان نزدیک اسامه بن‌لادن، از حدود هشت سال پیش تحت تدابیر امنیتی در محلی در نزدیکی تهران زندگی می‌کنند.
بر اساس این گزارش این افراد شامل یکی از همسران، شش تن از فرزندان و یازده نوه رهبر القاعده بودند که در سال ۲۰۰۱ به ایران پناه برده و از آن زمان تحت نظر نیروهای امنیتی نگهداری می‌شدند.
