زاگرۆس پۆست
– هفدهمین روز بیخبری از پروین محمدی
– سندیکای کارگران نیشکر هفت‌تپه:
دومین روز تجمع خانواده و بستگان اسماعیل بخشی،مقابل دادگستری شوش
– تجمعات اعتراضی کارگران بازنشسته مجتمع نیشکر هفت تپه نسبت به عدم پرداخت مطالبات ادامه دارد
– سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه:
مدیریت شرکت واحد مستاصل و سراسیمه از اعتراض روز پنجشنبه دوم اسفند رانندگان و کارگران
– بیانیه مشترک سندیکاها و تشکل‌های مستقل کارگری و بازنشستگان، در مورد تعیین دستمزد سال ۱۳۹۸
– تجمع اعتراضی رانندگان تاکسی سمنان نسبت به وضعیت شغلی نامناسب و وعده های توخالی مسئولان مقابل سازمان تاکسیرانی و مسیر راه‌آهن
*هفدهمین روز بیخبری از پروین محمدی
پروین‌محمدی یکی از فعالین سر شناس کارگری به جز دفاع از حق وحقوق خود وهم طبقه ایهایش جرمی مرتکب نشده است، بیش از دو هفته است که خانواده اش در بیخبری مطلق از او بسر می برند
به گزارش اول اسفند کانال تلگرام اتحادیه آزاد کارگران ایران، با اینکه مسئولین زندان اوین روز شنبه به خواهر پروین محمدی گفتند که بزودی پروین تماس خواهد گرفت و طبق معمول ملاقات خواهد داشت، پروین محمدی هنوز تماس تلفنی نگرفته است و مادر بیمار، خانواده و کلیه دوستانش سخت نگران و چشم انتظار هستند تا پروین محمدی تماس گرفته و هر چه زودتر ازاد شود .
*سندیکای کارگران نیشکر هفت‌تپه:
دومین روز تجمع خانواده و بستگان اسماعیل بخشی،مقابل دادگستری شوش
بر اساس خبر دریافتی امروز چهارشنبه یکم اسفند ماه ۱۳۹۷،خانواده و بستگان اسماعیل بخشی مجددا دست به تجمع زدند.
تجمع کنندگان با در دست داشتن دست نوشته ها و پلاکاردهایی ، خواستار آزادی فوری اسماعیل بخشی شده اند.
بر اساس آخرین خبر رسیده تجمع همچنان ادامه دارد و تا کنون هیچ مسئولی خود را ملزم به پاسخ گویی ندانسته است.
سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه سریعا خواستار آزادی بی قید و شرط اسماعیل بخشی،نماینده کارگران و عضو سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه بوده و ادامه بازداشت اسماعیل بخشی ، را شدیدا محکوم می کند.
کارگر زندانی آزاد باید گردد!
*تجمعات اعتراضی کارگران بازنشسته مجتمع نیشکر هفت تپه نسبت به عدم پرداخت مطالبات ادامه دارد
روزچهارشنبه اول اسفندماه، کارگران بازنشسته مجتمع نیشکر هفت تپه به تجمعشان دراعتراض به عدم پرداخت مطالبات،ادامه دادند.
به گزارش کانال تلگرام اتحادیه آزاد کارگران ایران،امروز چهار شنبه بازنشستگان نیشکر هفت تپه بار دیگر برای دریافت حق سنوات دست به تجمع زدند.
حدود 40 نفر از بازنشستگان شرکت نیشکر هفت تپه بار دیگر جهت مطالبه سنوات خود که در این وضعیت اقتصادی بی ارزش شده با شعار مرگ بر اسد بیگی ساواکی ، طلب کردند.
بازنشستگان سال 96 که طلبکار حق سنوات خود هستند و در طی امسال بارها برای دریافت حق سنوات خود دست به تجمع زده بود و در روز شنبه و یکشنبه این هفته نیز برای پیگیری طلب خود در مقابل امور مالی تجمع اعتراضی برگزار کردند امروز نیز با شعارهای اعتراضی دست به تجمع زدند.
*سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه:
مدیریت شرکت واحد مستاصل و سراسیمه از اعتراض روز پنجشنبه دوم اسفند رانندگان و کارگران
رانندگان و کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران روز پنجشنبه دوم اسفند در اعتراض به عدم بازنگری طرح طبقه بندی مشاغل همچنین عدم پرداخت تسهیلات مسکن در حرکت اعتراضی سراسری روز پنجشنبه دوم اسفند در محل کار حضور نخواهند یافت. به دلیل اینکه فشار عدم اشتغال رانندگان برای مدیریت بسیار سخت خواهد بود مدیریت امروز و روزهای گذشته با تمنا، تشویق، فریب از رانندگان می خواهند روز پنجشنبه شاغل گردند و در رانندگانی که تمنا، تشویق و فریب اثر ندارد با اعمال زور بر آنانبی اثر است با اعمال زور از آنان می خواهد تا در روز پنجشنبه شاغل گردند.
همچنین مدیریت با اعمال فشار به کارگران تعمیرگاه و توقفگاه و دفتری که در گذشته راننده بوده اند از آنها خواسته با وجود اینکه آموزش اتوبوس دو کابین ندیده اند، روز پنجشنبه در خط شاغل شوند اما کارگران در برابر خواسته مدیریت مقاومت می کنند.
رانندگان و کارگران آگاه شرکت واحد با عدم اشتغال خود در روز پنجشنبه قدم بزرگی برای رسیدن به خواسته بازنگری طرح طبقه بندی مشاغل و مطالبه تسهیلات مسکن خواهند برداشت.
*بیانیه مشترک سندیکاها و تشکل‌های مستقل کارگری و بازنشستگان، در مورد تعیین دستمزد سال ۱۳۹۸
ضرورت حیاتی مبارزۀ متحدانه برای مزدی معادل سطح متوسط هزینۀ خانوار در سال ۱٣٩۸
گرانی روز افزون و فلج کننده، بیکاری گسترده و درآمدی ناچیز که برای زندگی حداقلی هم کافی نیست اکثریت عظیم جامعه را به زیر خط فقر سوق داده است. افزون بر این، کارفرمایان خصوصی و دولتی بی پروا از پرداخت مزد کارگران سرپیچی می‌کنند و صدها هزار کارگر ماه‌هاست که همان مزدهای ناچیزشان را نیز دریافت نکرده‌اند.
تجربۀ کارگران از زمان تشکیل به اصطلاح «شورای عالی کار» تاکنون نشان داده است که این شورا و کمیتۀ مزد ِ وابسته به آن وظیفۀ خود را تأمین رضایت کارفرمایان و دولت سرمایه‌داری حامی آنها می‌دانند و در نتیجه تصمیم و اراده دولت و کارفرماها به کارگران تحمیل می‌شود. اینان هیچ گرهی از مشکلات طبقۀ کارگر نمی‌گشایند و هیچ نانی به سفرۀ کارگران نمی‌آورند. مزد اکثریت قریب به اتفاق کارگران به مراتب از خط فقر پائین‌تر است. افزایش حداقل مزد کارگران به بالاتر از خط فقر و به مزدی درخور یک زندگی عادی و متوسط، فقط و فقط با همت و مبارزۀ خستگی ناپذیر خود کارگران و سندیکاها و تشکل‌های مستقل کارگری میسر می‌شود. به همین دلیل از نظر ما مرجعی که صلاحیت تعیین مزد برای کارگران را دارد خود کارگران و نمایندگان منتخب آنان است. حداقل چیزی که می‌توان گفت این است که نمایندگان مستقل کارگران که یک طرف اصلی موضوع مزد هستند باید بتوانند خواست کارگران را بیان کنند و ارادۀ آنان را در مقابل کارفرمایان و در سطح جامعه اعلام نمایند و برای اجرای آن تلاش ورزند. اما همه می‌دانند که در ایران سندیکاها و تشکل‌های مستقل کارگری از بحث و مذاکرۀ مزد منع می‌شوند، همان گونه که از دیگر موضوعات و فعالیت های کارگری منع شده‌اند.
سرمایه‌داران برای پایین نگه داشتن دستمزد همه چیز را زیر پا می‌نهند و از همۀ اهرم‌های قدرت برای حفظ منافع خود استفاده می‌کنند. کارگران در قدرت جائی ندارند و از این رو تنها راه کارگران اتحاد و همبستگی با هم طبقه‌ای‌های خود و مبارزۀ متحدانه برای دست‌یابی به حقوق و منافع مشترکشان است.
از نظر ما در زمینۀ حداقل دستمزد و سطح مزدها به طور کلی باید خواستار سطح مزدی باشیم که دست کم رفاهی در سطح متوسط کشور برای کارگران تأمین کند؛ یعنی طبیعی و به حق است که کارگران دست کم مزدی معادل میانگین هزینۀ خانوارِی معمولی (مثلا ۴نفره) با سطح متوسط زندگی برای سال ۱٣٩۸طلب کنند. افزایش مزد، برخلاف ادعای کارفرمایان و مقامات دولتی و برخلاف ادعای اقتصاددانان مدافع سرمایه داری، هیچ نقشی در تورم ندارد. تورم در ایران دلایل اقتصادی و سیاسی خاص خود را دارد که هر کسی با اندکی واقع‌بینی و دلسوزی برای منافع کارگران، از آن آگاه است.
شورای عالی کار در اقدامی فریبنده به تبعیت از نوبخت رئیس سازمان برنامه و بودجه، زمزمۀ افزایش ٢۰ درصدی مزدهای اسمی را برای سال ۱٣٩۸ به راه انداخته است که با این افزایش، حداقل مزد در این سال به حدود یک میلیون و ۳۴۰هزار تومان خواهد رسید. اما این سطح مزد هیچ مرهمی بر زخم خانوار کارگری ایران نخواهد گذاشت. طی چهل سال گذشته همواره مزد کارگران حدود یک پنجم مبلغ لازم برای تأمین هزینۀ متوسط زندگی یک خانوار معمولی شهری بوده است. با افزایش حداقل مزد به میزان ٢۰ درصد در همچنان بر همان پاشنه خواهد چرخید و فقر همچنان زندگی کارگران و زحمتکشان را به کام مرگ و تباهی خواهد کشاند.
در اواخر سال ۱٣٩٦ تعدادی از تشکل‌های مستقل کارگری با توجه به هزینۀ متوسط خانوار در سطح کشور و سطح تورم موجود و نرخ تورم مورد انتظار برای سال ۱٣٩٧، مبلغ حداقل مزد را پنج میلیون تومان اعلام کردند. واقعیت نشان داد که در تعیین این مبلغ هیچ گونه اغراقی صورت نگرفته بود. حتی آمارهای رسمی مؤید درستی این واقعیت‌اند: بر اساس آمار بانک مرکزی در زمینۀ بررسی بودجۀ خانوار شهری برای سال ۱۳٩٦، هزینۀ متوسط یک خانوار شهری در سال ۱۳٩٦ حدود ٤۲ میلیون تومان در سال و یا ماهانه ۳/۵ میلیون تومان (سه و نیم میلیون تومان) برآورد شده است. این هزینه برای خانواری است که تعداد متوسط اعضای آن برابر با ۳/۲۸ نفر (سه و بیست و هشت صدم) باشد. پس هزینۀ متوسط یک خانوار ٤ نفره در سال ۱۳٩٦ تقریبا معادل ۴/۲۷ میلیون تومان (چهار میلیون و دویست و هفتادهزار تومان) در ماه بوده است. صندوق بین المللی پول نرخ تورم در ایران را برای سال ٩٧ حدود ۳٠ درصد و برای سال آینده حدود ۳٤ درصد برآورد کرده است (که البته تخمینی حداقلی است). برای محاسبۀ هزینۀ متوسط یک خانوار ٤ نفره در سال ۱۳٩٧ باید ۳٠% به چهار میلیون و دویست و هفتاد هزار تومان هزینۀ سال ۱۳٩٦ افزود که در نتیجه هزینۀ متوسط یک خانوار چهار نفره در سال ۱۳٩٧ به رقمی در حدود ٥.٥ میلیون تومان در ماه می‌رسد.
بر همین اساس با توجه به اینکه نرخ تورم در سال آینده طبق برآورد صندوق بین المللی پول به بیش از ۳٤ درصد می‌رسد، برای محاسبۀ میانگین هزینۀ زندگی یک خانوار ٤ نفره در سال ۱۳٩٨ باید ۳٤% به مبلغ ٥.٥ میلیون تومان در ماه افزود که بیش از ٧ میلیون تومان در ماه می‌شود. بنابراین خواست حداقل دستمزد به مبلغ ٧ میلیون تومان در ماه برای سال ۱۳٩٨ خواستی منطقی و بدور از هر گونه اغراق است.
ما از همۀ کارگران و فعالان کارگری و همۀ سازمان‌های مدافع حقوق کارگران می‌خواهیم تا از حداقل دستمزد به میزان ٧ میلیون تومان در ماه برای سال ۱٣٩۸ پشتیبانی کنند و با روشنگری و کار توضیحی برای مردم حقانیت این خواست را به پیش برند. طرح این خواست و مبارزه برای پیشبرد آن به روش‌های مختلف از نظر اقتصادی و معیشتی و مقابله با فقر سیاه تحمیل شده بر کارگران حائز اهمیت بسیار است. برای کارگران در مقابل شرایط خوارکنندۀ موجود، تلاشی مصممانه برای دست‌یابی به حقوق خود به لحاظ اجتماعی و انسانی نیز دارای ضرورت و اهمیت درجۀ اول است.
۱ اسفند ۱۳۹۷
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
سندیکای کارگران شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت تپه
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری
گروه اتحاد بازنشستگان
*تجمع اعتراضی رانندگان تاکسی سمنان نسبت به وضعیت شغلی نامناسب و وعده های توخالی مسئولان مقابل سازمان تاکسیرانی و مسیر راه‌آهن
روزچهارشنبه اول اسفند ماه، رانندگان تاکسی سمنان دراعتراض به وضعیت شغلی نامناسب و وعده های توخالی مسئولان، دست به تجمع مقابل سازمان تاکسیرانی و مسیر راه‌آهن این شهر زدند.
برپایه گزارش رسانه ای شده،رئیس سازمان تاکسیرانی سمنان چندی پیش اعلام کرده بود طی زمان‌بندی 10 روزه گزارشی از سه مشکل عمده رانندگان ارائه می‌کند.
رانندگان تاکسی می‌گویند: با وجود گذشت چند ماه از وعده این مسؤول، هنوز اقدامی عملی برای کاهش مشکلات این قشر از سوی سازمان تاکسیرانی سمنان صورت نگرفته است.
بیمه، فعالیت اسنپ و مسافربرهای شخصی عمده مشکل رانندگان تاکسی در سمنان بوده که چندی پیش مقابل استانداری تجمع و خواهان رسیدگی به این وضع بودند.
