زاگرۆس پۆست
انتخابات يكي از اصول و چارچوب جوامعي است كه دموكراسي در آن حاكم است و در مسير حركت به سمت سوسياليزم هستند چرا كه پديده اي است كه بشر در طي زمان و با تلاش فراوان توانسته اين حركت منطقي را تعميم بخشد براي انتخاب بهترين اشخاص ويا احزاب در جهت رشد و تغيير جامعه به سمت بهبود وترقي ويا در حالت كلي بهترشدن اوضاع و موقعيت سياسي ،اجتماعي ، اقتصادي و.. كشور و يا جامعه اي كه در آن زندگي مي كنند.
اما مسئله انتخابات درايران تعبيري كاملاً متمايز با انتخاب و يا گزينش اشخاص در تمام دنيا دارد، سيستمي كه خاص ولايت فقيه و عوامل در ارتباط با آن است. سيستمي كه حتي تاييد صلاحيت كانديد رياست جمهوري در آن خود نوعي نقض حقوق شهروندي و انساني است سيستمي كه انتخاب درون آن بايد فقط از داخل خانواده ولايت باشد نه غير آن. انتخابات نمايشي دوازدهمين دوره رياست جمهوري و درسايه آن پنجمين دوره انتخابات شهر و روستا در روز 29 ارديبشت سال 96در كردستان بازهم متفاوت تر با ديگر نقاط ايران بود.
چيزي كه در اين انتخابات نمايشي به چشم مي خورد و اكثريت مردم از آن آگاه هستند سيستمي غير قابل اعتماد در جريان انتخابات چه از لحاظ كيفي در روند گزينش ، چه از لحاظ ستادهاي انتخاباتي و صندوق هاي راي و شمارش آراء و چه از لحاظ انتخاب شخص است.
مسئله ديگر بحث عدم ارائه آمار و ارقامي صحيح در مورد ميزان مشاركت در انتخابات توسط دولت است به نوعي كه هميشه براي نشان دادن ضعف خود در كشيدن مردم به پاي صندوق هاي راي وعدم مشاركت مردم در انتخابات به آماري غير صحيح و دروغين متوسل مي شوند. براي نمونه استانداري كردستان درصد مشاركت مردم را 59 درصد اعلام نمود كه مقدار دقيق آن 58.7 درصد است يعني تعداد 3274 نفر كمتر مشاركت كمتر از مقدار اعلامي . كه حتي اگر ما اين ارقام را به عنوان معيار در نظر بگيريم .
به عبارتي ديگر اگر از 1,603,011 نفر جمعيت استان كردستان واجدين شرايط راي دادن 1,181,883 در نظر گرفته شود:
تعداد آراء داده شده از اين مقدار باطل و غير باطل (در اينجا ميزان حضور درپاي صندوق راي مد نظر است) برابر 694,037 راي توسط استانداري مي باشد .
از تعداد 1,181,883 نفر واجد شرايط راي دادن ميزان487,864 نفر ويا به عبارتي ديگر 41.3 درصد افراد جامعه كردستان تمايل به حضور در پاي صندوق هاي راي نداشته اند و نظام جمهوري اسلامي را به مشروعيت نشناخته و با آن مخالفند. و اين در حاليست كه با اين توصيفات استان كردستان بعد از لرستان كمترين ميزان مشاركت را در كل ايران داشته است. دولت جمهوري اسلامي با اينكه تمام تلاش خود را به كار بست كه اين آمار و ارقام خودساخته و دستكاري شده ، را به آماري حقيقي و قابل باور و هضم براي مردم در آورد باز هم نتوانست كه بر موضوع مبارزه مردم فارغ آيد و آن را انكار نمايد.
واين در حالي است كه حدود 30 درصد از جمعيت كردستان را افراد با وابستگي شديد به نظام يعني سازمان و افراد نظامي و انتظامي و خانواده هاي آنان شكل ميدهد.
حدود 29 درصد باقي مي ماند كه قسمت زيادي از اين افراد به دليل مسائلي اجتماعي و اقتصادي به پاي صندوق هاي راي كشانده مي شوند براي نمونه قشر عظيمي را افرادي شكل مي دهد كه از طرف دولت مانند سازمان هاي كميته اي و بهزيستي و.. مواجبي هر چند كه ناچيز را دريافت ميكنند كه از ترس از دست دادن اين دريافتي و همچنين فقر اقتصادي حاكم اگر هر روز انتخابات شكل گيرد در آن حضور پيدا مي كنند. تعدادي ديگر را نيز افرادي كه به صورت رسمي ويا قراردادي در سازمانهاي دولتي كار ميكنند و شامل حقوق بگيران دولتي هم مي باشند، معلمان و هيئت هاي علمي ونهادهاي آموزشي نيز در اين بازه قرار مي گيرند وديگر قشرهاي جامعه كه به نوعي وابستگي ويا ارتباطي با نظام دارند و هراس از دست دادن جايگاه و منافع اقتصادي و اجتماعي خود را دارند.اما هدف اصلي مورد نظر دولت مابقي افراد جامعه است كه بايد هر دوره بهتر و مهندسي شده تر از دوره قبلي بتواند آنها را به پاي صندوق هاي راي بكشاند . اين افراد حدود 15-20درصد هستند كه تلاش دولت در اين است كه هر بار بر اين آمار اضافه كند. از جمله نيرنگ هايي كه در اين دوره استفاده شد مي توان به موارد زير اشاره كرد:
1. مناظره هاي نمايشي با حضور كانديداهاي هنر پيشه كه در رول خود خبره و به خوبي آن را به نمايش گذاشتند ترفندي كه نظام چندين دوره است از آن به خوبي بهره مي گيرد.توهين و تخريب يكديگر در اين مناظرات براي تحت تاثير قرار دادن ذهن مخاطبان خود و برملا نمودن مسائلي كه به مطرح شدن كانديد اصلي كمك نمايد.
2. كناره گيري كانديداها به نفع يكديگر براي آسان تر نمودن قدرت انتخاب مردم .
3. انتخاب كانديداهايي كه جهت گيري فكري مردم را به سمت و سويي بكشاند كه مجبور به انتخاب مابين بد و بدتر شوند.
4. رقيب هراسي و به چالش كشاندن ، پيشينه و عملكرد و سوابق يكديگر در زمانهايي كه در راس امور بوده اند براي جلب نظر مردم .
5. استفاده كانديداي مقصد(حسن روحاني) از مسائلي كليدي در ارتباط با آزادي ،حقوق بشر،توجه به اقليت ها و مليت ها كه دوره پيشين واين دورهم به خوبي عمل كردبه علاوه آزادي رسانه ،مسائل فرهنگي و سياسي، مباحث امور بين الملل، تحريم ها ، شخصيت هاي در حصر، و….
6. استفاده كانديداي رقيب (ابراهيم رئيسي) از نقطه ضعف هاي اصلي همچون: كمرشكن ترين مسئله دولت يعني اشتغال و اقتصاد
7. همزمان نمودن انتخابات شوراي شهر و روستا با رياست جمهوري
8. اجازه و امكان ثبت نام ده ها نفر براي شوراي شهرها به شكلي كه براي هر كدام از شهرهاي كردنشين بالاي 100 كانديد شركت نموده بودند و به موجب آن تبديل انتخابات شوراها به انتخابات طايفه اي
9. كشاندن طرفداران آشنايان و دوستان و اقوام كانديداهاي شهرها به پاي راي با استفاده از به وجود آوردن حس تعصب در ميان بيش از صد ها كانديد
10. اجازه تبليغ كانديداها به هر شيوه تبليغاتي شامل ژست ها و بنر هاي با تصاوير غير قابل باور حتي براي زناني كه در هيچ جاي چنين نظامي جايگاهي نداشته اند و استفاده ابزاري از آنان
11. چيدمان كوريدورهاي صندوق راي به شكلي كه فرد راي دهنده بايد اول ازقسمت صندوق رياست جمهوري عبور كرده و راي خود را به صندوق انداخته و بعد از آن اجازه عبور از سكشن صندوق شوراها و راي به نامزد مورد نظر را پيدا مي كرد.
12. استفاده از بازرس و افراد ناظر بر صندوق ها براي اطمينان حاصل كردن مردم از صادق بودن انتخابات ،در حالي كه چيدمان پازل انتخابات در جاي ديگري و توسط كسان ديگري شكل مي گيرد.
13. استفاده از ابزارهاي همچون انتخابات الكترونيكي و سيستم ثبت يكپارچه كه تماماً نمايشي بوده چرا كه در دنيايي كه قدرتمندترين سازمان ها از صدمات و خسارات مسائلي چون هك و نفوذ و امنيت شبكه هاي اينترنتي و اينترانتي در جهان مجازي در امان نيستند چگونه از كشوري ضعيف و نا كارآمد در زمينه تكنولوژي همچون ايران انتظار چنين امنيتي را داشت و يا اگر هم باشد در مسير سوء و دست بردن آسان تر در اطلاعات سود گرفته مي شود.
وچندين مورد ديگر كه نظام از آن بهره مي گيرد.
با اين اوضاع و در چنين شرايطي قضاوت در مورد اينكه بايكوت تا چه اندازه توانسته است كه در روشن شدن حقيقت و آگاه ساختن ملت كرد در ارتباط با برخورد و رويارويي پديده نمايشي انتخابات و نحوه عملكرد مردم موفق عمل كرده است بسيار ساده و مشخص است و با قدرت مي توان گفت كه بايكوت انتخابات موفق بوده است.
در شرايطي كه احزاب كرد با هم راي بودن و به اجماع رسيدن در بسياري از مسائل بتوانند باورها و تصميمات خود را براي مردم نشان دهند و تلاش خود را براي اتحاد با يكديگر حداقل تا زمان نابودي دشمن اصلي به كار گيرند مطمئناّ مردم كردستان نيز با آنها بوده و در چنين حركات سياسي راي و نظر خود در ارتباط با نظام حاكم و اينكه با آن مخالف هستند به نمايش خواهند گذاشت.
