زاگرۆس پۆست
راهپیمایی وتجمعات اعتراضی صدها کارگر کارخانه پلی اکریل درسطح شهراصفهان!
حمله نیروهای انتظامی به تجمع کارگران معترض کارخانه پلی اکریل اصفهان!
امروز صبح19دی، صدهاکارگر کارخانه پلی‌اکریل مقابل استانداری اصفهان تجمع کردند و از آنجا که کسی از استانداری حاضر به مذاکره با این کارگران نشد، پس از گذشت ساعتی، معترضان به سمت میدان انقلاب اصفهان و به سمت دفتر مرکز ی شرکت راهپیمایی وبه تجمعشان مقابل شرکت درخیابان آبشار ادمه دادند.
کارگران می‌گویند در جریان این راهپیمایی، عوامل انتظامی کارگران را متفرق کرده‌اند.
به گزارش19دی ایلنا،کارگران کارخانه پلی اکریل ایران ( اصفهان ) روز یکشنبه برای چندمین بار در سال جاری با حضور مقابل دفتر این شرکت در خیابان آبشار و همچنین استانداری اصفهان خواهان پرداخت حقوق معوقه خود شدند.
براساس این گزارش،در جریان تجمع امروز با کارگران برخورد فیزیکی شده است وبا برخوردومداخله نیروهای انتظامی کارگران را از مقابل دفتر مرکزی شرکت متفرق کرده اند.
آخرین اخبار درباره 17کارگر معترض معدن طلای آق‌دره!
براساس شکایت کارفرمای بخش خصوصی ۱۷ نفر از کارگران معدن طلای آق‌دره به این دلیل که محرک جریان تحصن سایر کارگران بودند دادگاهی وبه شلاق محکوم می‌شوند.
حکم شلاق در خصوص ۷ تا ۸ نفر از کارگران به اجرا درآمده است وحکم شلاق بقیه کارگران هنوز باجرا درنیامده است.
باتوجه به پیگیری کارفرما و حکم دادگاه ۱۷ نفر از کارگران اخراج می‌شوند.
۱۱ نفر از ۱۷ نفر کارگر محکوم شده مجددا به کار خود بازگشتند و۶ نفر از کارگران کماکان بیکارند و به کار خود بازنگشته‌اند.
برگرفته ازیک گزارش ایلنا بتاریخ19دی
ادامه تجمعات اعتراضی کارگران هپکو امروزبدلیل دخالت نیروهای انتظامی درمحوطه کارخانه!
امروز19دی برای دومین روز متوالی،صدها کارگر کارخانه هپکو اراک در اعتراض به مشکلات پیشروی این شرکت و عدم پرداخت حقوق معوقه خود تجمع کردند.
امروز هم کارگران شرکت به دلیل مشکلات تجمع داشتند ولی به دلیل حضور نیروهای انتظامی در مقابل شرکت اجازه خروج از شرکت داده نشد.
به گزارش منابع خبری محلی،کارگران هپکو که روز گذشته در اعتراض به مشکلات پیشروی این شرکت و عدم پرداخت حقوق معوقه خود با راهپیمایی در مسیر شرکت تا مرکز شهر خواستار رسیدگی به مشکلات شدند بار دیگر امروز با تجمع خواستار رسیدگی به مشکلاتشان شدند.
به گزارش امروز ایلنا، دست کم۵۰۰ نفر از کارگران واحد «ماشین سازی هپکو اراک» در ادامه اعتراض روز گذشته خود در میدان اصلی شهر، صبح امروز نیز در محوطه کارخانه تجمع کردند.
تعدادی از کارگران حاضر در تجمع امروز گفتند: در تجمع روز نخست که دیروز (شنبه ۱۸ دی ماه) در میدان اصلی شهر اراک صورت گرفت به جز وعده‌های غیرعملی هیچ پاسخ قاطعی ازسوی مسئولان شنیده نشد و ما ناچار شدیم برای احقاق حقوق از دست رفته‌مان امروز نیز در محل کارخانه تجمع کنیم.
کارگران معترض می‌گویند دلیل اعتراض ما کارگران ماشین سازی هپکو اراک عدم دریافت دست کم ۵ ماه مزد معوقه است که کارفرما از پرداخت آن به کارگران خوداری میکند.
معترضین با بیان اینکه خواهان مشخص شدن وضعیت پرداخت مطالبات معوقه خود هستند، در ادامه گفتند:بخش دیگری از مطالبات کارگران هپکو مشخص نبودن وضعیت سهامداران این کارخانه است که مدیریت کارخانه در این خصوص نیز پاسخ مشخصی به ما کارگران نمی دهد.
به گفته آنان، کارگران این واحد تولیدی به این دلیل پیگیر مطالبات خود هستند که دغدغه تامین معاش خانواده‌هایشان را دارند و از مدیریت کارخانه و مسئولان شهرستانی و استانی انتظار دارند که به دغدغه‌های آنها احترام بگذارند.
معترضین بابیان اینکه هر یک از ما کارگران دست‌کم دارای سه سر عائله هستیم و تامین مخارج زندگی بسیار برایمان سخت شده؛ در ادامه گفتند: در این شرایط نمی‌توان از ما انتظار داشت که نسبت به وضعیت ماشین سازی هپکو اراک بعد از خصوصی‌سازی و مطالبات مزدی خود بی‌تفاوت بمانیم.
براساس این گزارش، در حالی که کارگران کارخانه هپکو دومین روز از اعتراضات خود را برپا کردند، معاون هماهنگی امور اقتصادی و توسعه منابع استاندار مرکزی اعلام کرد: رسیدگی به تنگناهای کارخانه هپکو اراک از سوی سازمان خصوصی سازی به جریان افتاده و در اسرع وقت تعیین تکلیف می شود.
ظفر افشون گفت: با توجه به اینکه مدیریت فعلی کارخانه هپکو به تعهدات قانونی خود عمل نکرده، بر اساس قانون تعیین تکلیف این کارخانه در دستور کار سازمان خصوصی سازی قرار گرفته است.
وی ادامه داد: سازمان خصوصی‌سازی در برخورد با مالک به عنوان فردی که چنین سرمایه ملی و برند ملی را طبق اصل 44 خریداری کرده موظف به برخورد قاطعانه است که این مهم با جدیت دنبال می شود.
معاون هماهنگی امور اقتصادی و توسعه منابع استاندار مرکزی بیان کرد: کارخانه هپکو اراک با با شرایط 20 درصد نقد و مابقی به صورت اقساط پنج ساله در دولت نهم به بخش خصوصی واگذار شده اما سرمایه گذار نه تنها به تعهدات خود در خصوص پرداخت اقساط به دولت عمل نکرده بلکه با برنامه های غیر کارشناسی، این شرکت هم اکنون به حالت نیمه تعطیل درآمده است.
افشون بیان کرد: بر اساس پیگیری های مدیریت ارشد استان مرکزی 450 میلیارد ریال تسهیلات کم بهره از سوی ستاد راهبری اقتصاد مقاومتی کشور برای ساماندهی شرایط فعلی و پرداخت معوقات کارگران، کارخانه هپکو در نظر گرفته شده که در صورت ارائه ضمانت نامه قانونی این میزان تسهیلات در اسرع وقت در اختیار این کارخانه قرار می گیرد.
لینک اخبار مرتبط:
کارگران کارخانه هپکو برای باری دیگردرسطح شهر اراک راهپیمایی وتجمع کردند!
http://etehadbinalmelali.com/ak/17-18-10-95/
مصدومیت یک کارگر براثر ضرب و شتم ماموران منتسب به شهرداری رشت
روز گذشته(18دی)، یک کارگر زیر مجموعه شهرداری رشت حین پی گیری مطالبات مزدی خود، مورد ضرب و شتم عوامل پیمانکار شهرداری این شهر قرار گرفت.
به گزارش 19دی ایلنا، این حادثه روز گذشته زمانی رخ داده است که یکی از بازرسان سازمان تاکسی رانی شهر رشت بنام «محسن جماعتی» که برای پیگیری مطالبات 4ماه گذشته خود به دفتر شرکت پیمانکاری «مراقبتی حفاظتی مجریان نظم گیل» مراجعه کرده بود بصورت ناگهانی از سوی یکی از ماموران شرکت مذکور مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرد.
آقای محسن جماعتی کارگر مضروب در گفتگو به سایر رسانه‌ها در خصوص روز حادثه گفته است: من چندین سال است به عنوان بازرس سازمان تاکسیرانی رشت مشغول به فعالیت هستم و حدود ۴ ماه است که حقوق و دستمزد قانونی خود را دریافت نکرده‌ام و به سختی معیشت خود و خانواده‌ام را تأمین می‌کنم.
به گفته وی، روز گذشته برای پیگیری مطالبات خود به دفترمدیر شرکت مراقبتی حفاظتی مجریان نظم گیل که تحت مسدولیت بخش شهرداری رشت فعالیت دارد مراجعه کرده بودم که حین صحبت با مدیر شرکت یکی از ماموران شرکت مذکور بصورت ناگهانی به طرف من حمله‌ور شد ومرا مورد ضرب وشتم قرار داد.
این بازرس سازمان تاکسیرانی رشت که از ناحیه صورت دچار آسیبدیدگی شده در خاتمه درباره پی گیری موضوع ضرب وشتم خود گفته است؛ برای پی گیری این موضوع بصورت کتبی وشفاهی با مسئولان بخش حراست شهرداری رشت اطلاع رسانی کرده‌ام وانتظار دارم مسئولان بخش حراست به این موضوع رسیدگی کنند.
در این زمینه یک عضو شورای اسلامی شهر رشت پیش از ظهر امروز یکشنبه در جلسه شورای اسلامی این شهر با انتقاد به ضرب و شتم بازرس سازمان تاکسیرانی رشت گفته است: با کمال تاسف باخبر شدیم در روز گذشته که ما در شورای شهر حضور داشتیم؛ یک کارگر زحمتکش شهرداری رشت برای مسائل مرتبط با معوقات مزدی خود با خشونت مواجه شده و مورد ضرب و شتم قرار گرفته است.
به گفته «محمود باقری‌خطیبانی»، این قابل پذیرش نیست کارگرانی که درخواست احقاق حقوق خود را دارند به جای اینکه به مطالبات آنان توجه شود؛ مورد ضرب و شتم قرار بگیرند.
قسمتی دیگر ازسریال اعتصاب وتجمع اعتراضی کارگران معدن طزره!
صبح امروز19دی، چند صد نفر از کارگران معدن زغال سنگ طزره برای چندمین بار در اعتراض به معوقات مزدی خود دست به تجمع زدند.
به گزارش 19دی ایلنا،در این تجمع که از ساعت هفت صبح در رختکن کارگران معدن برگزار شده است، حدود ۵۰۰ نفر از کارگران شرکت دارند.
این کارگران که دستمزد آنها در ۴ماه گذشته پرداخت نشده، می‌گویند؛ بخش دیگری ازنگرانی ما این است در صورت ادامه مشکلات مالی معدن و با توجه به اینکه به ماه‌های پایانی سال نزدیک می‌شویم کارفرما علاوه بر مشکل پرداخت دستمزد درپرداخت عیدی کارگران نیز دچار مشکل شود.
کارگران معدن زغال سنگ طزره می‌گویند: خواسته ما کارگران تنها به روز شدن مطالبات مزدی و حقوقی است با این حال مسئولان در این واحد معدنی نیز تا کنون نتوانسته مشکلات این واحد معدنی را حل کند وحدود ۷۰۰ نفرشان برای دریافت مطالبات معوقه خود همچنان سرگردانند.
از قرار معلوم در تجمع امروز مدیر منطقه‌ای طزره در جمع معترضین حاضر شده است. یکی از تجمع کنندگان میگوید: مدیر منطقه‌ای طزره وعده پرداخت یک ماه از مطالبات معوقه کارگران را داده است با این حال ما کارگران خواستار مابقی معوقات مزدی خود هستیم.
لینک اخبار مرتبط:
کارگران معدن زغال سنگ طزره برای باردیگر دراعتراض به عدم پرداخت مطالباتشان دست به اعتصاب زدند!
http://etehadbinalmelali.com/ak/11-10-95/
تجمع اعتراضی کارگران کارخانجات نازنخ و فرنخ قزوین مقابل استانداری!
امروز19دی،جمعی از کارگران کارخانجات نازنخ و فرنخ مقابل استانداری قزوین تجمع کردند.
به گزارش 19فارس،در این تجمع اعتراض‌آمیز، کارگران نسبت به عدم پرداخت حقوق و سنوات بازنشستگی از سوی مدیرعامل شرکت نازنخ و فرنخ خواستار پیگیری استاندار قزوین و مسؤولان اداره کار برای احقاق حقوق خود شدند.
کارگران شرکت نازنخ و فرنخ که طی چند سال اخیر اعتراضات گسترده و تجمع‌های مختلف در تهران و قزوین داشته‌اند اما تاکنون هیچ نهادی نتوانسته است خواسته‌های آنها را برآورده کند.
تجمع اعتراضی کارگران فضای سبزشهرداری دزفول نسبت به عدم پرداخت ماه ها حقوق وحق بیمه ونداشتن امنیت شغلی مقابل فرمانداری!
صبح یکشنبه19دی،جمعی از کارگران فضای سبز شهرداری دزفول در اعتراض به عدم پرداخت ماه ها حقوق وحق بیمه، مقابل ساختمان فرمانداری تجمع برپا کردند.
نداشتن امنیت شغلی و تهدید به اخراج از سوی پیمانکار دیگر نگرانی این کارگران معترض بود.
به گزارش19دی ایرنا،این کارگران که به صورت حجمی و زیرنظر پیمانکار در فضای سبز مناطق مختلف شهرداری دزفول مشغول کار هستند با انتقاد از پرداخت نشدن به موقع حقوق خود اظهارکردند:با داشتن چند سال سابقه، حقوق کارگران فضای سبز به درستی پرداخت نمی شود به طوریکه این کارگران حدود 6 ماه حقوق معوقه طلبکار هستند ضمن اینکه بیمه آنان نیز قطع شده است.این کارگران معتقدند از زمان تغییر وضعیت از نیروی انسانی به کارگر حجمی با مشکل تاخیر در پرداخت حقوق روبه رو شده اند و این امر برای آنها مشکل ساز شده است.
نداشتن امنیت شغلی و تهدید به اخراج از سوی پیمانکار دیگر نگرانی این کارگران معترض بود.
معاون سیاسی و اجتماعی فرمانداری ویژه دزفول با حضور در جمع این کارگران به گفت و گو با آنان پرداخت.
وی گفت:کارگران فضای سبز مناطق مختلف شهرداری دزفول که مقابل فرمانداری تجمع کرده اند به صورت حجمی مشغول به کار هستند.
امیر عیسی زاده افزود:برای حل مشکل این کارگران تاکنون جلسات متوالی با حضور شهردار برگزار شده و صبح امروز نیز بخشی از مطالبات این کارگران پرداخت شد.
وی گفت:کارگران فضای سبز شهرداری دزفول که بیش از 200 نفر هستند و کلیه آنها زیرنظر پیمانکار مشغول بکار هستند بین سه تا چهار ماه حقوق معوقه دارند که تلاش می شود مشکل آنها حل شود.
یک مقام مسئول شهرداری دزفول که در جمع کارگران حضور یافته بود نیز گفت: مشکل مالی در کلیه شهرداری های خوزستان وجود دارد و شهرداری دزفول نیز از این موضوع مستثنی نیست.
سریال تجمعات اعتراضی معلمان حق‌التدریسی مقابل مجلس ادامه دارد!
امروز19دی،جمعی از معلمان حق التدریسی از استان‌های مختلف کشور مقابل مجلس تجمع کردند.
به گزارش19دی ایرنا،یکی از این تجمع کنندگان اظهار داشت: ما خواهان رعایت عدالت در استخدام ها و همچنین تعیین تکلیف وضعیت استخدامی خود هستیم.
وی افزود: این تجمع کنندگان دارای حداقل سابقه کار 8 تا 10 سال و مدارک تحصیلی کاردانی و کارشناسی هستند اما با این سابقه کار هنوز وضعیت استخدامی آن ها نامشخص است.
این معلمان حق التدریس که در طول ماه های گذشته بارها مقابل مجلس شورای اسلامی تجمع کرده اند با در دست داشتن پلاکاردهایی خواهان رسیدگی به مشکلاتشان شدند.
تجمع گروهی از فرهنگیان شاغل و بازنشسته مقابل شهرداری تهران!
امروز19دی،بیش از 100 نفر از معلمانی که که در حدود 30 سال زمین‌هایی از اداره تعاون آموزش و پروش زمین‌هایی خریداری کرده اند ، در اعتراض به آنچه که زیاده خواهی عده‌ای از خریدارن و تملک زمین‌ها از سوی شهرداری می‌خوانند مقابل شورای شهر تهران تجمع کردند.
به گزارش 19دی ایلنا،این افراد در دست خود تابلو نوشته‌هایی در دست داشتند که بر روی آنها عباراتی همچون، «سرمایه معلمان بازیچه دست مدیران»، «معلمان را فراموش نکنید»، «آقای شهردار فریاد رس معلمان»، «معامله با اندوخته معلمان» نوشته شده بود.
شماری از این تجمع کنندگان در توضیح این گردهمایی خیابانی خود گفتند: در مجموع بیش از 800 معلم شاغل و بازنشسته هستیم که در سالهای گذشته مالک بخشی از زمین‌های مسکونی واقع در فاز‌های 1، 2 و 4 منطقه یادگار امام (خیابان ایثارگران شمالی روبروی پارک ژوراسیک ) هستیم.
آنها در ادامه افزودند: اجتماع امروز پس از آن شکل گرفته است که مطلع شدیم، شهرداری تهران قصد دارد تا اراضی که قطعات معتلق به ما در آن قرار دارد را به عنوان منابع طبیعی و فضای سبز قلمداد کند.
فرهنگیان یاد شده یادآور شدند: اگرچه شهرداری تهران وعده داده است تا در ازای قطعات یادشده همچنین می گویند که شهرداری تهران به آنها وعده داده است که در ازای تبدیل این قطعات به فضای سبز، به نحوی خسارت وارده به مالکان را جبران میکند اما تاکنون اقدامی در این خصوص انجام نشده است.
معلمانی که در تجمع امروز حضور داشتند خواستار ملاقات با شهردار تهران بودند اما ماموران شهرداری که در میان تجمع کنندگان حضور داشتند به آنها گفتند که امکان ملاقات با شهردار تهران برای آنها وجود ندارد.
الحاق به مقاوله نامه ۱۴۴ و عدم پایبندی به الزامات سازمان جهانی کار
این گزارش نگاهی است به الحاق دولت ایران به مقاوله نامه ۱۴۴ سازمان جهانی کار و انتقادهایی که به این الحاق وارد شده است.
در روزهای گذشته، معاونت روابط کار وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی از الحاق ایران به مقاوله نامه ۱۴۴ سازمان جهانی کار خبر داده است.
این لایحه که مربوط به سه‌جانبه‌گرایی است، رعایت جلسات سه جانبه را در مورد امور مربوط به فعالیت‌های سازمان جهانی کار الزامی می‌داند؛ بر این اساس، نمایندگان دولت، کارگران و کارفرمایان بایستی در مورد اموری که به سازمان جهانی کار مربوط است، به صورت سه‌جانبه به مذاکره بپردازند.
لیکن مساله‌ای که مطرح می‌شود این است که پیش شرط این مشاوره سه جانبه تحت عنوان مقاوله‌نامه ۱۴۴، حق ایجاد تشکل‌ها و آزادی سندیکایی و حق ایجاد تشکلهای آزاد است و این مقاوله‌نامه در پیوست مقاوله‌نامه‌های بنیادین ۹۸ و ۸۷ تصویب شده است. به عبارتی بایستی تشکلهای آزاد و حق اجتماعات و اعتراض صنفی به رسمیت شناخته باشد و در ذیل آن، دولت‌هایی که به مقاوله نامه ۱۴۴ ملحق می‌شوند، بایستی در مورد فعالیت‌های سازمان جهانی کار به صورت سه‌جانبه مذاکره کنند.
حال جدا از دلایل دولت ایران برای پیوستن به این مقاوله‌نامه که به نظر نمی‌آید از جمله مقاوله نامه‌های کلیدی و بنیادین باشد و تغییر محسوسی در فضای زیستی، شغلی و یا معیشتی کارگران به وجود بیاورد؛ انتقادات بسیاری هم به این الحاق وارد است. دولت ایران، هرگز در سالهای گذشته، حق ایجاد تشکلهای آزاد را به رسمیت نشناخته و مذاکرات جمعی و چانه زنی را به شیوه مورد قبول این سازمان رعایت نکرده، در نتیجه پیوستن به مقاوله نامه‌ای که پیش شرط آن وجود و رسمیت تشکلهای مستقل و آزاد است، اعتبار چندانی نمی‌تواند داشته باشد.
عدم رعایت قواعد آمره، مسئولیت زاست
در رابطه با عدم الزام به مقاوله نامه‌های بنیادین ۹۸ و ۸۷، محمد شریف، حقوقدان و وکیل دادگستری اینطور میگوید: در حقوق بین‌الملل، برخی مقاوله نامه‌های سازمان جهانی کار، آمره و به همین دلیل، برای همه کشور‌ها لازم الاجرا هستند. این دو مقاوله‌نامه نیز، جزء قواعد آمره هستند. عدم رعایت این قواعد آمره، مسئولیت‌هایی در پی دارد.
از آنجا که دولت ایران عضو هیات مدیره سازمان جهانی کار است، محمد شریف در ادامه گفتگو به بحث دولت‌های عضو اشاره میکند و میگوید: کشورهای عضو ILO، تعهداتی دارند و همان عضویت کافی است که متعهد به اجرای مقاوله‌نامه‌های بنیادین از جمله ۹۸ و ۸۷ باشند. لذا برای دولت‌های عضو، بحث الحاق یا عدم الحاق به مقاوله‌نامه‌های بنیادین مطرح نیست، بلکه اجرا یا عدم اجرا مهم است؛ اگر مقاوله‌نامه‌های بنیادین و قواعد آمره سازمان جهانی کار توسط دولت‌های عضو اجرا نشود، تبعات حقوقی دارد.
حال، در شرایطی که حق ایجاد تشکلهای آزاد و حق اعتراض صنفی و اعتصاب، از مطالبات اصلی کارگران ایران است، دولت ایران نه تنها سالهاست که در عمل خود را ملزم به رعایت این دو مقاوله‌نامه ندانسته، بلکه احکام قضایی صادر شده برای کارگران، در مواردی با تصریحات این دو مقاوله‌نامه در تضاد آشکار بوده‌است.
در مورد اینکه کارگران چه دستاویزی دارند و چگونه می‌توانند دولت را ملزم به اجرا کنند، شریف میگوید: در این رابطه میتواند فرایند حقوقی آغاز شود؛ یعنی کارگران می‌توانند به سازمان جهانی کار این عدم الزام را اعلام کنند، و لیکن اینگونه نیست که بلافاصله آثار خودش را نشان دهد؛ بلکه در نظام حقوقی بین الملل این پروسه زمانبر است.
بخشی ازیک گزارش ایلنا بتاریخ19دی
اخراج 40کارگر کشتارگاه صنعتی مرغ زرین پران البرز با 5ماه حقوق معوقه!
پس از تعویق ۵ ماهه پرداخت حقوق، شرکت زرین‌پران ۴۰ نفر از کارگران خود را اخراج کرد.
به گزارش منابع خبری محلی،پس از آن که کارگران شرکت زرین پران که در ضلع جنوبی قشلاق، روستای یعقوب آباد در شهرستان آبیک واقع شده است از عدم پرداخت حقوق خود اعلام نارضایتی کردند؛ در تازه‌ترین اقدام حدود ۴۰ نفر از کارگران این شرکت اخراج شده و بر بیکاران این شهرستان اضافه شد.
یکی از کارگران شرکت زرین‌پران با اشاره به اینکه من علاوه بر تأمین مخارج خانواده خود مخارج خانه پدرم را نیز تأمین می‌کردم، عنوان کرد: ما حقوق خود را می‌خواستیم که حق ماست اما کسی پاسخگو نیست و به مشکلاتی که در زمینه دریافت نکردن ۵ ماه حقوق برایمان به وجود آمده؛ فکر نمی‌کنند حالا هم که بدون هیچ دلیلی ما را اخراج کردند.
وی با تأکید بر اینکه ما کارگران خواستار پیگیری مشکل اشتغال خود و بازگشت به کار و دریافت حقوق عقب افتاده خودمان هستیم، تصریح کرد: کارگرانی مانند من اینقدر توان ندارند تا شکایت خود را به یکی از شعب دیوان عدالت اداری برسانند تا شاید در دیوان عدالت اداری امیدی به بازگشت به کار ایجاد شود.
این کارگر اخراجی در پایان با اشاره به اینکه پنج ماه سکوت همراه با صبر برای ما نتیجه‌ای جز اخراج نداشت، متذکر شد: چرا کسی به فکر ما نیست. ۵ ماه است که من حتی نتوانستم نانی بر سر سفره خانواده خود ببرم.
یکی دیگر از کارگران شرکت زرین‌پران با بیان اینکه ترس از اخراج موجب شده است تا کارگران نتوانند مطالبات خود را فریاد بزنند، عنوان کرد: به همین علت مجبوریم بسوزیم و بسازیم و در برابر مطالبات به حق خودسکوت اختیار کنیم تا ما را اخراج نکنند. آنها بی‌دلیل تعدادی از نیروهای خوب و زحمتکش را بیرون کردند.
وی با تأکید بر اینکه اگر مدیران و شما آقای رئیس‌جمهور اگر یک ماه حقوق نگیرید چه می‌شود، خاطرنشان کرد: ما نه حقوق نجومی می‌خواهیم و نه چیز دیگر ما فقط می‌خواهیم همان حقوق معوقه کارگری خودمان ۵ پرداخت شود و ما را به کار خود بازگردانند.
درهمین رابطه:
کارگران کشتارگاه صنعتی مرغ زرین پران البرز:
4ماه است حقوق نگرفته‌ایم/ آیا مسئولان درک می‌کنند شرمندگی در قبال خانواده یعنی چه؟
کارگران کشتارگاه صنعتی مرغ زرین پران البرز4 ماه است که حقوق دریافت نکرده‌اند و 50 نفر نیز از کارگران که ترکمن و در شیفت شب شرکت مشغول به کار هستند، بیمه برای آنها رد نشده است و تنها عده‌ای محدود بیمه دارند.
به گزارش منابع خبری محلی،کارگران کشتارگاه صنعتی مرغ زرین پران البرز که در ضلع جنوبی شهرک قشلاق، روستای یعقوب آباد در شهرستان آبیک واقع شده است از عدم پرداخت حقوق خود اعلام نارضایتی می‌کنند.
به گفته برخی از کارگران این شرکت تعویق پرداخت حقوق از سوی مدیریت شرکت موجب نگرانی و ایجاد مشکلات اقتصادی برای آنها شده است.
یکی از کارگران این شرکت گفت: سالهای گذشته اوضاع به این میزان بد نبود. ماهی۳۵۰ هزار تومان کفاف سطح توقع پایین‌مان را می‌داد؛ با همین میزان اجاره خانه خود را پرداخت می‌کردیم و خرج زندگیمان نیز تامین می‌شد.
وی افزود: سالی یک بار نزدیک عید با زن و بچه‌هایمان بازار می‌رفتیم و لباس و میوه و آجیل می‌خریم، و همین پذیرای ساده خانه ما در روزهای دید و بازدید سال نو بود.
این کارگر عنوان کرد: ما آن موقع چه می‌دانستیم «معوقه» یعنی چه، چه می‌دانستیم ۴ ماه نگرفتن حقوق، ۴ ماه، صبح‌ها با سر پایین از خانه بیرون زدن و با سر پایین به خانه برگشتن یعنی چه. ما را اصلاً چه به سیاست؟ چه به اعتصاب؟ چه به بازداشتگاه؟ ما عادت کرده بودیم هر روز برویم کارخانه و برگردیم و دلمان را به همان حقوق و آخر ماه خوش کنیم.
طبق اظهارات این کارگر، اقساط معوقه و دغدغه تأمین معیشت و حتی تهیه مایحتاج روزانه کارگران شرکت زرین پران البرز آنقدر زیاد است که نمی‌توانند مدت طولانی به این وضعیت ادامه دهند.
یکی دیگر از کارگران شرکت زرین‌پران گفت: ما حقوق خود را می‌خواهیم که حق ماست اما کسی پاسخگوی ما نیست و به مشکلاتی که در زمینه دریافت نکردن ۴ ماه حقوق برایمان به وجود آمده؛ فکر نمی‌کنند.
وی افزود: متاسفانه هم اکنون این موضوع به اعتبار، منزلت و کرامت کارگران این کارخانه ضربه‌های جبران‌ناپذیری وارد کرده است.
یکی دیگر از کارگران شرکت زرین‌پران که ۴ ماه حقوق عقب افتاده از این شرکت طلب دارد؛ تصریح کرد: آقای وزیر؛ مجموعه اداری شما اگر یک ماه حقوق نگیرند، آیا این موضوع قابل قبول برای کارمندان خواهد بود؟
وی افزود: وعده‌های مسؤولین آنقدر زیاد شده است که طاقتمان تمام شد؛ شما فرض کن، یکی دو ماه نه، ۴ ماه. یعنی در یک سال تنها ۳ بار حقوق بگیری و بقیه‌اش را چشمت به دست رئیس باشد تا کَرَمی کند. ما آن روزها با همین چشم‌های خودمان می‌دیدیم که کارخانه دارد از بین می‌رود.
یکی دیگر از کارگران نیز در این خصوص اظهار داشت: خیلی سخت است. شما خودتان می‌توانید تصور کنید که ۴ ماه، یعنی یک سال، هر روز بروید سر کار و برگردید و هیچ پولی نگیرید؟ شما می‌دانید معنی ۴ ماه حقوق نگرفتن چیست؟ بچه‌ی دانشجو داشتن یعنی چه؟ آن روزها ما هر روز وارد اردوگاه می‌شدیم؛ نه صبحانه‌ای نه ناهاری. زندگی خیلی سخت است.
یکی دیگر از کارگران با ناراحتی از جدا شدن زنش به دلیل عدم تأمین مخارج گفت: آنقدر سختی‌هایی کشیدن‌ها زیاد شد که یک روز همسرم گفت دیگر نمی‌تواند تحمل کند. شما فکر کنید که بعد هجده سال زندگی گفت طلاق می‌خواهم.
وی افزود: فقط هم من نبودم. زندگی من و حداقل ۱۰ نفر دیگر هم نزدیک است که به پای میز دادگاه برسند.
یکی دیگر از کارگران قشلاقی مطرح کرد: فشار مالی تأثیرگذار است در زندگی. اگر نان‌آور خانواده دستش تنگ باشد، بچه‌ها توقع دارند و وقتی برآورده نشود چالش‌هایی پیش می‌آید. عده‌ای کارشان به دادگاه رسید و متوقف شد. بعضی‌ها به نزاع و کتک‌کاری در خانواده رسید و برای بعضی‌ها مثل من، با جدایی از همسر، زندگی برایشان زهر شد.
یکی دیگر از کارگران که بخاطر کمک به پدرش کارگر شد، بیان داشت: من نمی‌خواستم پدرم ناراحت باشد و سریع رفتم سر کار، خانه را که نیمه‌کاره بود ساختم، بعدش کارگر شدم و کارگر ماندم. چون خیلی‌هایمان فکر می‌کردیم که کارگری هرچه نداشته باشد، بازنشستگی دارد. ما می‌خواستیم موقع پیری محتاج نشویم. این شد که کارگر شدم.
وی با بیان اینکه کارگران شاغل در شرکت به علت بیکاری و نداشتن شغل مناسب و منبع درآمد از سر ناچاری به این شغل روی آورده‌اند، اضافه کرد: درحرکت حال حاضر صدها نفر در این شرکت مشغول کار هستند که به دلیل پرداخت نشدن حقوق توان پرداخت بدهی و اقساط بانکی، اجاره عقب افتاده خانه و سایر هزینه‌های زندگی خود را ندارند.
یکی دیگر از کارگران شرکت زرین‌پران نیز با بیان اینکه ترس از اخراج موجب شده است تا کارگران نتوانند مطالبات خود را فریاد بزنند، عنوان کرد: به همین علت مجبوریم بسوزیم و بسازیم و در برابر مطالبات به حق خودسکوت اختیار کنیم تا ما را اخراج نکنند.
وی با اشاره به بی‌توجهی مسؤولان نسبت به کارگران گفت: این نگاه در برخی از مسؤولان وجود ندارد که نسبت به کارگران احساس مسؤولیت کنند و پیگیر مطالبات معوقه آنان باشند.
یکی دیگر از کارگران که ۴ ماه است حقوق نگرفته است، مطرح کرد: شاید برای فرزندان سخت باشد مشکلات زندگی را درک کنند اما مشکلات آنقدر زیاد شده که فرزندانم نیز تحت تاثیر قرار گرفته و به فکر نذر و نیاز برای گرفتن حقوق که حق حقیقی ما است، نذر می‌کنند تا شاید من حقوق بگیرم و بتوانند به خواسته‌های خود دست پیدا کنند.
یکی دیگر از کارگران شرکت زرین پران البرز نیز متذکر شد: هیچ درآمدی نداریم حتی خیلی از کارگران به شام شب هم محتاج هستند، تا جایی که امکان داشته از اقوام برای مخارج زندگی قرض گرفته‌ایم ولی پولی که داده‌اند بدون بازگشت بوده و الان کسی اعتماد برای قرض دادن به ما ندارد.
وی ادامه داد: متأسفانه هیچ‌کس به فکر کارگران نیست، قول‌هایی در راستای پرداخت حقوق معوقه کارگران و پرداخت بیمه دادند ولی تاکنون یک ریال از طلب ما را پرداخت نکرده‌اند.
یکی دیگر از کارگران اضافه کرد: هم اکنون تعداد زیادی از کارگران این کارخانه با مشکلات مالی دست به گریبانند و نیازمند دریافت مطالبات خود بر اساس طبقه بندی هستند.
کشتارگاه صنعتی مرغ زرین پران البرزدوسال پیش دراواخربهمن ماه سال1393 در مساحت ۳۳ هزار مترمربع و زیربنای هشت هزار مترمربع با ظرفیت تولید ۷۹ تن گوشت مرغ در روز و با اعتباری بالغ بر ۱۱۰ میلیارد ریال و ۱۵۰ نفر اشتغال جدید در شهرستان آبیک افتتاح و به بهره برداری رسید.
20کارگر شرکت فرآورده‌های صنعت طیور و کشاورزی اروم گوهر اخراج شدند
شرکت فرآورده‌های صنعت طیور و کشاورزی اروم گوهر اقدام به اخراج حداقل ٢٠ کارگر فصلی در استان آذربایجان‌غربی کرد.
به گزارش19دی کُردپا، هفته‌ی گذشته، کارفرمای شرکت اروم گوهردانه آذربایجان‌غربی، “حداقل ٢٠ کارگر را از کار بیکار کرد.”
آنان از سوی اروم گوهر در اوایل تابستان امسال بصورت قراردادی استخدام گردیده بودند.
کارگران اخراجی از شهرهای بوکان و شاهین‌دژ هستند.
به هنگام تسویه حساب، کارگران تهدید شدند که درصورت ثبت شکایت، سال آینده مانع از اشتغال مجدد آنها خواهد شد.
بنابهمین گزارش،این تعداد از کارگر “فاقد بیمه بوده‌اند.”
اروم گوهردانه زیرمجموعه گروه تولیدی “سیدان سبز حسینی” است که در زمینه تولیدات صنعت طیور و کشاورزی مشغول به فعالیت می‌باشد و زیرنظر سپاه آذربایجان غربی قرار دارد.
این شرکت در شهرهای شاهین‌دژ، میاندوآب و بوکان شرکت تابعه دارد و دفتر مرکزی در شهر میاندوآب است.
موج اخراج کارگران در شرکت نوظهور!
روز گذشته18دی، بیست کارگر شرکت نوظهور اخراج شدند.
به گزارش19دی ایلنا، اخراج کارگران در شرکت صنایع کاغذسازی نوظهور، موجب نگرانی کارگرانی شده است که در این واحد تولیدی شاغلند.
تعدادی از این کارگران صبح امروز گفتند: حدود بیست کارگر قراردادی دیروزاخراج شدند. قرارداد این کارگران یک ماهه بوده و پس از خاتمه زمان، کارفرما به دلیل عدم نیاز، قرارداد آنها را تمدید نکرده است.
از قرار معلوم، قراردادهای کارگران قراردادی در شرکتی که در حال حاضر ۱۲۰ کارگر دارد و فقط ۱۲ نفر از آنها رسمی هستند، یک ماهه است و در یک سال گذشته، تعداد زیادی از کارگران به تناوب اخراج شده‌اند؛ به طوری که از ۲۶۰ کارگر این شرکت تولیدی، بیش از نیمی در یک سال گذشته بیکار شده‌اند.
نمایندگان کارگران نوظهور می‌گویند: نگران آینده این واحد تولیدی هستیم؛ به همه مقامات حتی به رئیس جمهور نامه نوشتیم و درخواست کردیم که به وضعیت ما رسیدگی کنند؛ حداقل تسهیلات و وام بدهند که این واحد سرپا بماند، اما هیچ خبری نشده است. اگر به داد این واحد نرسند، عنقریب است که همه کارگران آن بیکار شوند.
یک کارگر دیگر میگوید: بیش از بیست سال است که در شرکت نوظهور مشغول به کار هستم، اما این روزها اوضاع اصلا خوب نیست؛ حقوق‌ها عقب می‌افتد؛ این اواخر هر دو ماه یک بار دستمزدمان پرداخت شده‌است. با اینکه رسمی هستم اما نگرانی برای آینده این واحد جدی است. بایستی مسئولان فکری به حال ما بکنند.
در حال حاضر، کارگران شرکت صنایع کاغذسازی نوظهور در کیلومتر ۶ جاده کرج-شادآباد، منتظر توجه مسئولان و تدبیر آنها هستند که شاید از این طریق بشود اشتغال ۱۲۰ کارگر باقیمانده این واحد را حفظ کرد.
اعتراض رسانه ای کارگران شهرداری زنجان وهمسرانشان نسبت به عدم پرداخت بموقع حقوق!
یکی از کارگران شهرداری که به گفته خود 9 سال است در این سازمان مشغول به کار است با بیان اینکه در فصل زمستان حجم کاری کارگران افزایش می‌یابد و روز و شب برای اجرای ماموریت‌ها راهی شهر می‌شوند، میگوید: در بسیاری از مواقع ساعت3 شب از خانه خارج شده و ساعت 12 ظهر به منزل باز می‌گردیم، برخی از روزها نیز پس از کمی استراحت بار دگر بعد از ظهر به محل مورد خدمت باز می‌گردیم.
وی با بیان اینکه در فصل تابستان بنا بر شیفت کاری تنظیم شده‌ای سر کار می‌رویم،ادامه می‌دهد: شغل ما از جمله مشاغلی است که شامل تعطیلات و سرما و گرما نمی‌شود و وضعیت جوی نیز بر حجم کار ما اثر گذار است.
وی ادامه می‌دهد: با این وجود هنگام بارش برف و باران باید در سریع‌ترین زمان ممکن در محل‌های خدمت حضور یافته و نسبت‌به بازگشایی معابر و برف روبی آنها اقدام کنیم.
وی می‌افزاید: با اینکه کارگران شهرداری همواره از رفاه خود دست کشیده و خدمت به مردم و انجام وظیفه را اولویت زندگی قرار میدهند، اما به این صنف توجه چندانی نمی‌شود.
وی اضافه کرد:کارمندان رسمی سازمان‌های شهرداری هر ماه در موعد معین حقوق و مزایای خود را دریافت می‌کنند اما کارگران با تاخیر چند ماهه موفق به کسب حقوق خود می‌شوند.
حقوق 400 هزار تومانی
همسر یکی از کارگران شهرداری با اشاره به سختی‌های زندگی با همسرش میگوید: در بسیاری از مراسم‌های خانوادگی همسرم حضور ندارد یا اینکه خیلی زود مراسم را ترک میکند.
وی می افزاید: همسرم ساعت 3 بامداد راهی محل کار می‌شوددشواری‌های شغلش هم که بر کسی پوشیده نیست و با این حال تاخیر در پرداخت معوقات این افراد زحمتکش غیر قابل قبول است.
وی اضافه میکند: برای مثال شهریور ماه امسال حقوق همسرم را با 3 ماه تاخیر واریز کردند و در حال حاضر نیز برای حقوق آذر ماه تنها 400 هزار تومان واریز شده که قرار است در نخستین فرصت بقیه حقوق را بپردازند.
وی تصریح میکند: ما 2 فرزند دانش‌آموز داریم. از طرفی نیز صاحب‌خانه برای پرداخت کرایه آذر ماه و دی ماه ما را تحت فشار گذاشته است. وی ادامه می‌دهد: از مسئولان به خصوص مسئولان شورای شهر که نمایندگان ما در شهرداری هستند در خواست داریم برای مشکلات کارگران شهرداری چاره‌ای بیندیشند.
در پی این موضوع و درخواست پاسخ از نمایندگان مردم در شورای شهر به سراغ رئیس شورای شهر می‌رویم تا در مورد این مشکل کارگران شهرداری شفاف سازی کند.
رئیس شورای شهر زنجان در خصوص معوقات عقب مانده حقوق کارگران شهرداری زنجان با بیان اینکه حقوق کارگران شهرداری مرکزی و اکثر سازمان‌های شهرداری به روز شده است، میگوید: در هفته گذشته معوقات تا آذرماه تسویه شده و در خصوص حقوق آذر ماه نیز باید گفت مبلغی به صورت علی الحساب به این افراد داده شده است تا در سریع‌ترین زمان ممکن برای تکمیل آن اقدام کنیم.
آراض ضیایی با اشاره به اینکه به دلیل نبود نقدینگی حقوق برخی از کارگران باقی مانده و هنوز تسویه نشده است، می‌افزاید: البته تعدادی از این کارگران مانند نگهبان‌ها با بخش خصوصی قرارداد دارند که در این مورد نیز به شرکت‌های خصوصی دارای قرارداد با شهرداری گوشزد کرده‌ایم، حقوق این افراد را به موقع واریز کنند؛ چرا که این شرکت‌ها در ابتدا باید حقوق کارگران را پرداخت و سپس هزینه آن را ازشهرداری دریافت کنند.
وی در خصوص گلایه کارگران و خانواده‌های آنها برای اخذ به موقع حقوق کارمندان رسمی شهرداری اظهار میکند: در جلسه شورای شهر که هفته‌های گذشته برگزار شد از شهرداری درخواست کردیم حقوق کارمندان رسمی این اداره پس از کارگران واریز شود تا حداقل با این روش گوشه‌ای از زحمات این افراد زحمتکش را جبران کنیم.
بخشی از یک گزارش شهروند
عدم پرداخت 3ماه حقوق کارگران خدمات شهری شهرداری یزد!
خبرکوتاه:3ماه حقوق کارگران خدمات شهری شهرداری یزد پرداخت نشده است.
تسنیم طی گزارشی بتاریخ19دی از عدم پرداخت3ماه حقوق کارگران خدمات شهری شهرداری یزد خبرداد.
تجمع اعتراضی اهالی روستای ورزگ از توابع قاینات نسبت به عدم گازرسانی!
صبح امروز 19دی،جمعی از اهالی روستای ورزگ با حضور در فرمانداری قاین نسبت به عدم گاز رسانی به این روستا تجمع وخواستار پیگیری از سوی مسئولین شدند.
به گزارش منابع خبری محلی،دراین تجمع که ابتدا در محل دفتر امام جمعه قاین برگزار شد آیت الله اصفهانی پس از هماهنگی با فرمانداری از مردم خواست که در فرمانداری حضور یابند وموضوع از طریق فرمانداری پیگیری خواهد شدکه در ابتدا به منظور هماهنگی با مسئولین فرمانداری از حضور مردم به فرمانداری جلوگیری شد وپس از هماهنگی مردم این روستا در محل سالن اجتماعات پیامبراعظم حضور یافتند ودر جلسه ای که با حضور فرماندار وامام جمعه قاین ورئیس شرکت گازقاین برگزار شد مشکلات مطرح شدومسئولین هم قول پیگیری دادند.
هرچند پاسخ مسئولین مردم روستاراقانع نکردامابنا به صحبتهایی که انجام شد قول پیگیری از سوی مسئولین داده شد.
بیانیه کانون صنفی معلمان استان تهران درباره برخی از رویدادهای جاری آموزش و پرورش
کانون صنفی معلمان استان تهران بتاریخ15دی ماه بیانیه ای درباره برخی از رویدادهای جاری آموزش و پرورش،منتشر کرد.
دربخشی ازاین بیانیه آمده است:
نخستین موضوع مهم این روزهای آموزش و پرورش که سخت محل انتقاد است بودجه پیشنهادی دولت برای سال 96 این وزارت خانه است. در این بودجه هیچ نشانه ای از توجه جدی دولت به آموزش و پرورش دیده نمی شود. کل بودجه عمومی دولت، حدود 320 هزار میلیارد تومان و کل بودجه آموزش و پرورش حدود 31.5 هزار میلیارد تومان است. این نسبت زیر ده درصد است در حالی که در یکی دو سال گذشته بالاتر از ده درصد بود. اگر بحث کسری های انباشته شده از سال های گذشته را هم در نظر بگیریم- که بنا به برخی شنیده های معتبر حدود ده هزار میلیارد تومان است- وضعیت اسفناک بودجه سال آینده این وزارت خانه روشن تر می شود. بودجه آموزش و پرورش در حالی ده درصد افزایش می یابد که بودجه برخی نهادها و وزارت خانه های دیگر بیش از 20 درصد افزایش یافته است. یک نکته دیگر گران شدن قیمت دلار در بودجه سال آینده است. با گران شدن دلار و کم شدن سهم آموزش و پرورش از بودجه عمومی دولت،در واقع سهم آموزش و پرورش از تولید ناخالص داخلی(GDP)کاهش یافته است. هم اکنون سال هاست که این سهم بسیار کمتر از عرف جهانی آن است و با این که بارها به آن اعتراض شده است و خود مسئولان کشور هم بر درستی این اعتراض صحه گذاشته اند، اما هنوز هیچ دلیل قانع کننده ای به افکار عمومی فرهنگیان داده نشده است. البته کانون صنفی معلمان تهران قصد دارد که در روزهای آینده،بیانیه ای تحلیلی ویژه بودجه آموزش و پرورش منتشر نماید.
موضوع دوم به بحث صندوق ذخیره فرهنگیان مربوط است که هر روز بخش بیشتری از آنچه در آن گذشته است، رسانه ای می شود. صندوق ذخیره فرهنگیان، بزرگترین بنیاد اقتصادی آموزگاران است که اگر به درستی و به دور از سوء استفاده های مالی مدیریت شود بی گمان می تواند در بهبود وضعیت معیشتی و رفاه زندگی فرهنگیان موثر واقع شود. کانون های صنفی معلمان در روزهای نخست آغاز به کار دولت یازدهم و در دیدار با مسئولان صندوق ذخیره، خواستار شفاف سازی و نظارت فرهنگیان بر این صندوق گردیدند که متأسفانه به آن توجهی نشد. هم اکنون،فرهنگیان هم خواستار برگشت سرمایه های خود هستند و هم شفاف سازی درباره عوامل و تصمیم گیرندگان کلان و خرد این سوء استفاده های بزرگ مالی. امیدواریم که مدیر عامل محترم تازه صندوق،در مسیری حرکت کند که هم نظارت فرهنگیان بر این نهاد اقتصادی بزرگِ خودشان فراهم گردد و هم سود سرمایه های هنگفت این بنیاد به فرهنگیان،یعنی صاحبان اصلی آن،برگردد.
ضمن خدمت فرهنگیان موضوع چالش برانگیز دیگری است که این روزها سخنان گوناگون و اعتراض هایی پیرامون آن به وجود آمده است. اهمیت دوره های ضمن خدمت بر هیچ کس پوشیده نیست. روشن است که با گسترش دانش و بهسازی شیوه های آموزش،آموزگاران نیازمند اطلاعات نوین در زمینه ی شغل و پیشه خود هستند. در ایران هم از سال های گذشته،دوره های ضمن خدمت مطرح بوده و برگزار شده اند. یک انتقاد دیرینه به این دوره ها،به کیفیت پایین اغلب آنها برمی گردد به طوری که در ذهن بسیاری از فرهنگیان،عنوان ضمن خدمت،تداعی گر برگه ی گذراندن یک دوره برای کسب امتیاز است و نه هیچ چیز دیگر. اگر از فرهنگیان پرسیده شود،کمتر دوره ضمن خدمت مفید و موثری می توانند نام ببرند که به راستی در بهبود کار آنان اثر مثبت گذاشته باشد و این در حالی است که ضمن خدمت کیفی،یکی از بخش های جدایی ناپذیر آموزش های پیشرو در سطح جهان است. اما اتقاق تازه و عجیبی که در این زمینه رخ داده این است که همین دوره های ضمن خدمت کم یا بی کیفیت،پولی هم شده اند! به همین خاطر در چند روز گذشته شاهد اعتراض های گسترده فرهنگیان در فضای مجازی نسبت به برخی از دوره های ضمن خدمت پولی بودیم. کانون صنفی معلمان تهران،ضمن تایید و پشتیبانی و همراهی با این اعتراض ها اعلام می دارد که اگر مسئولان آموزش و پرورش به راستی قصد بهسازی آموزش را دارند بایستی صادقانه و بجد به دنبال برگزاری کلاس های ضمن خدمت کیفی باشند و هزینه های اجرای آن را هم بپردازند. لازم به ذکر است که یکی از بهترین محل های برگزاری کلاس های ضمن خدمت، خود مدرسه ها می باشند. آموزش و پرورش بهتر است امکان و شرایط برگزاری اقداماتی همچون “درس پژوهی” را در مدرسه ها فراهم آورد.
در روزهای گذشته، بحث تاخیر چند روزه در پرداخت حقوق آذر ماه فرهنگیان هم مطرح شد که در چند سال گذشته اتفاقی نادر به شمار می رود. تاخیر در پرداخت حقوق فرهنگیان به آشفتگی نسبی در ذهن و زندگی فرهنگیان می انجامد و بر میزان نارضایتی کاری آنان خواهد افزود. درباره علت دقیق این تاخیر سخنان زیادی گفته شد وگویا با پرداخت پاداش پایان خدمت بازنشستگان سال 94 در ارتباط بوده است. پرداخت این پاداش البته کار مثبت این روزهای آموزش و پرورش است اما چرا چنین پرداختی که اعتبارات مخصوص خود را می بایست داشته باشد، آن هم اعتباری که مربوط به بودجه ی سال 94 است، باید به عاملی برای تأخیر چند روزه در پرداخت حقوق فرهنگیان تبدیل شود. سخنگوی دولت برچه اساسی در گفتگو با رسانه ها در نیمه ی آذرماه قول پرداخت آن تا پایان ماه جاری را داده بود.
لازم به یادآوری است آنچه در آموزش و پرورش ایران در جریان است به هیچ عنوان شرایط امیدبخشی نمی باشد و انتقادات بسیار فراتر از مواردی است که در بالا اشاره شد. بحث ارزشیابی غیرکارشناسانه سال گذشته فرهنگیان شاغل، بی توجهی به وضعیت بازنشستگان محترم فرهنگی، ادامه ی روند نادیده گرفتن اهمیت آموزش و پرورش در برنامه ششم توسعه، تمرکزگرایی شدید در مدیریت آموزشی،… تنها چند نمونه دیگر از این انتقادات است. ما امیدواریم که صاحبان قدرت و تصمیم گیرندگان سیاسی و آموزشی کشور، فراموش نکنند که بخش بزرگی از فرهنگ و آینده یک ملت در مدرسه های آن ساخته می شود و کم توجهی به آموزش،زیان ها و آسیب هایی جبران ناپذیر به همراه خواهد داشت.
خدمتگزاران و بابا های مدرسه را در یابید
مهدی فتحی / دبیر ریاضی ناحیه یک سنندج
اول صبح، قبل از اینکه بچه ها و کادر اجرایی به مدرسه بیایند؛ درب مدرسه را باز کرده و در انتظار هیاهوی دانش آموزان و جنب و جوش های مختص به خودشان می نشینند. طولی نمی کشد، مدرسه مملو از بچه های قد و نیم قد شده که در ابتدای روز و یا در زنگ های تفریح در کنار شیطنت های منحصر به فردشان و بازیگوشی های بامزه شان، خوراکی های خود را از کیف ها خارج کرده و شروع به خوردن می کنند. تعدادی درک این را دارند که بابای مدرسه دست تنها است و نباید اذیتش کنند. اما تعداد زیادی آگاهانه و ناآگاهانه پس مانده های خوراکی ها را داخل محوطه مدارس می ریزند و بعد از هر زنگ تفریح، چهره حیاط مدرسه تبدیل می شود به یک فاجعه…
از آن طرف معلمان و کادر اجرایی مدرسه چایی می خواهند تا گلویی تازه کنند. و بابای مدرسه را به شدت می طلبند. سر کلاس هر اتفاقی می افتد و هرچیزی که لازم دارند؛ از کوبیدن یک میخ به دیوار گرفته، تا خرابکاری دانش آموزان؛ که حتی والدین آنها نیز از دیدن این خراب کاری ها چندششان می شود، و توان نگاه کردن به آن را ندارند، اولین فردی که صدایش می زنند بابای مدرسه است. و او می آید و کارش را انجام می دهد و تازه از معلم کلاس هم بخاطر گرفتن وقت کلاس عذرخواهی می کند. سرویس بهداشتی مدرسه که حتی نمی توان از نزدیکی آن هم رد شد را، بعد از رفتنِ دانش آموزان و معلمان تمیز می کنند و آن را وظیفه خود می دانند. بعد از پایان روز، مدرسه تمیزی را که تحویل داده اند؛ مجددا به هم ریخته و پر از آشغال و… تحویل گرفته، و تازه وقتی که همه برای استراحت به خانه هایشان می روند؛ کارشان شروع شده و تا اواسط و یا حتی اواخر شب مشغول تمیزکاری و مرتب کردن کلاس ها و دفتر مدرسه و… می شوند. همیشه باید به هوش باشند که موتورخانه مدرسه دچار مشکل نشده و فردا کلاس ها گرم و مهیا برای معلمان و دانش آموزان باشند. نامه های مدرسه را جابجا کرده، و هرچه کم و کسری درمدرسه باشد را از چشم آنها می بینند. همیشه سینی چای شان در زنگ تفریح جلوی معلمان خودنمایی نموده و گاهی اوقات برای معلمانی سینی چای را می گیرند، که هم سن پسر یا نوه هایشان هستند، و یا در پاره ای اوقات به لحاظ تحصیلی هم مدرک آنها و حتی پایین تر…
اگر یک یا چند روز به هر دلیلی معلمی به مدرسه نیاید و یا مدیر یا معاون مدرسه در مدرسه حضور نداشته باشد، باز می شود مدرسه را گرداند. و از چرخه فعالیت خارج نکرد. اما… وای به روزی که بابای مدرسه در مدرسه حضور پیدا نکند. آن وقت می فهمی که نمی شود مدرسه را بدون آنها حتی تصور نیز کرد.
این همه اهمیت و تأثیرگذاری را با چه چیزی می شود جبران کرد؟ به جرأت می توان گفت که از دانش آموزان و مدیران و معاونین و معلمان گرفته، تا خود وزیر و رئیس جمهور، مدیون بلامنازع خدمتگزاران و باباهای مدرسه هستند. و باید این دست های همیشه فعال را بوسید، و این بدن ها و نفس های خسته را مورد نوازش قرار داد. اما با چه چیزی…؟ آنها حتی سر ماه که می شود، مزد یک کارگر ساده شرکتی یا روز مزد را هم دریافت نمی کنند. و با چندرغاز ماهیانه ای که می گیرند فقط می توانند خود و خانواده شان را به سختی زنده نگه دارند. دیگر زندگی کردن پیش کششان… هیچ کس هم؛ هیچ توجهی به آنها نداشته و با کوچکترین خطا و اشتباهی که از آنها سر می زند، مورد بد ترین بی مهری ها قرار خواهند گرفت. و حتی تهدید به اخراج یا تبعید به مدارس دوردست نیز می شوند. لذا باید فقط کار کنند و سکوت نمایند و در برابر همه این اجحاف ها دم بر نیاورند…
افرادی که نبودنشان در مدرسه کمتر از فاجعه نیست را اینگونه مورد ظلم قرار دادن خارج از انصاف و جوانمردی بوده و کسانی که با حقوق های چند ده میلیونی اصلا نمی دانند سختی کشیدن چیست؟ و بعضا با مدارک عالی دانشگاهی نظافتِ خرابکاری های بچه ها یعنی چه؟ و تا نیمه شب جابجا کردن میز و نیمکت ها و تمیز کردنِ زیرِ آنها چه مزه ای می دهد؟ چه می دانند که آخر ماه با حقوقی که آن را گاها تا چند ماه بعد هم با هزار منت پرداخت می کنند، فقط می توان زنده ماند و بس… اما آنها نیز می خواهند خود و خانواده شان مثل بقیه حقوق بگیران دولت زندگی کنند.
خدمتگزاران و باباهای مدارس را دریابید. که اگر نباشند؛ درب مدارس را باید گِل گرفت و آموزش و پرورش کودکان را رسما تعطیل کرد… آنها حتی همین نظام ناقصِ به ظاهر رتبه بندی را نیز شامل نشدند… آنها هم انسانند و خانواده دارند، و در این جامعه زندگی می کنند… به راستی آنها، نیاز واقعی آموزش و پرورش اند… گناهشان چیست که در این وزارت خانه مشغول خدمت به دانش آموزان و آینده سازان این سرزمین اند…؟
برگرفته از سایت حقوق معلم و کارگر
پایان دادن به قربانی شدن جسم و جان کارگران در محیطهای کار در گرو اعتراض و اقدام سراسری کارگران است
رحمان گلچهره
سخنان «محمداصابتی» مدیرکل بازرسی وزارت کار جمهوری‌اسلامی اسلامی: «روزانه چهار کارگرساختمانی بصورت مستقیم و۲۰ الی ۲۴ کارگر بصورت غیرمستقیم بر اثرحوادث ناشی ازکار جان خود را ازدست میدهند و……» !
ظاهراهرچقدر رشد تکنولوژی، وسایل تولید، بارآوری کار و بطور کلی ابزار و خلاقیت انسانها در بهتر زیستن شکوفاترمیشود، مرگ و بیماریهای ناشی ازشرایط کار، خصوصا” درکشورهای ازلحاظ اقتصادی عقب مانده تر نظیرایران گسترده ترمیشود. وقایعی که ازلحاظ کمیت و کیفیت هردو، کلا” درتاریخ سیستم تولید سرمایه داری کم سابقه است! تک تک این «سوانح»(که دراینجا فعلا وقایع ناشی ازکار مد نظراست) که منجر به مرگ، نقص عضو، انواع بیماریها، ذلیل وعلیل شدن وعذاب کشیدن در طول مابقی عمر که این خود بی رحمانه هزینه و مصائب بسیار بر خانواده کارگری تحمیل میکند، نه تنها امری تصادفی وغیر قابل اجتناب نیستند که مصنوعا ایجاد شده وقابل پیشگیری اند. این آمار رسمی دولتی که تازه دست و پاشکسته وتعدیل شده اعلام میگردد و گیریم که درست هم باشد، برای یکسال بالغ بر۱۰۰۰۰تا ۱۱۰۰۰ مرگ کارگران فقط دربخش ساختمانی، بدون احتساب بروزسوانح در سایربخش های دیگرتولید واقتصاد در ایران است.
اگر اعلام این واقعیت شرم آور، بیانگرماهیت شیوه تولید سرمایه داری مبتنی برسود و بازار بطور کلی باشد بدون تردید، بعنوان شرط لازم خشن ترین و عریان ترین حاکمیت مناسبات سیستم سرمایه داری وقوانین مترتب برآن و از طرفی بیانگر این واقعیت نیز هست که طبقه کارگر ایران بعنوان یک طبقه بزرگ اجتماعی باید برای بقا ، سلامت و بهداشت خود و برای دسترسی به بدوی ترین وحداقل حقوق زیستی موجودیت خود بعنوان یک انسان علیه قوانین، اقدامات و سیاست های ضد کارگری دائما بجنگد.
این یک جنگ به ظاهراعلام نشده علیه بخش مشخصی ازجامعه و برعلیه طبقه کارگر و یک جنایت درحال جریان در متن جامعه سرمایه داری ایران است.
اعلام جان باختن، نقص عضو، ذلیل شدن کارگران و خانه خرابی چند ده هزار خانوار کارگری ومزد بگیران فرودست ، که گویی نه از انسان ، بلکه از آمار و ارقام سخن میگوید!! نه تنها بیانگر وضعیت به غایت ضد انسانی موجود است، بلکه اعترافی است به قتل و جنایت بر علیه بخش وسیعی ازمردم این جامعه.
این جنگ به ظاهر اعلام نشده همانقدر انسان روانه گورستان و بیمارستان میکند و همانقدر خانه ها و خانواده ها را ویران میکند، که جنگ های رسمی اعلام شده!
برای ممانعت از چنین فجایعی، اراده اجتماعی کارگران (کارگر ، معلم ، پرستار، و…..» برای مقابله در برابراقلیتی مجرم، لازم است. مجرمیت اینان، قانون کار موجود و تمام سیاستها، اقدامات ضد کارگری، عوامل و دست اندرکاران مدافع نظم ستمگرانه سرمایه داری است.
اقدام متحدانه کارگران و فرودستان در برخورداری از سهم رفاه اجتماعی، در برپائی تشکلهای مستقل و اقدام و اعتراض سراسری آنان برای برچیدن هرگونه قرارداد موقت وهمچنین پایان دادن به اشکال هرمی(کنترات. در کنترات)پروسه استثمارنیروی کار در شرکت ها و در واحدها و بنگاه های تولیدی و خدماتی است. قانون کارموجود باید و میتواند با خواست و اراده جمعی و با نظارت مستقیم کارگران و تشکل های مستقل شان، مطابق با دست آوردها واستانداردهای کنونی بین المللی کارگران و به نفع کارگران تغییر داده شود تا دیگر شاهد این همه جنایت و انسان کشی در محیطهای کار نباشیم.
رحمان گلچهره 19 دی 95
نوزدهم دی ماه1395
