زاگرۆس پۆست
آنچه که لازم است ما کارگران در باره لایحه اصلاحیه دولت بدانیم
پیش بسوی اعتراضات گسترده بر علیه لایحه اصلاحیه دولت بر روی قانون کار
لایحه اصلاحیه دولت بر روی قانون کار هنوز در مجلس است و عکس العملی هایی که تاکنون نسبت به اعتراضات ما کارگران به این لایحه از سوی دولت و مجلس نشان داده شده است در حد وقت کشی و طرح صحبتهای متناقض بوده است. به همین دلیل ما کارگران به هر شکل ممکن که میتوانیم باید دست به اعتراضات گسترده بر علیه لایحه اصلاحیه دولت بر روی قانون کار بزنیم. این لایحه، یک بازگشت به عقب بی سابقه و تثبیت و گسترش بردگی محض ما کارگران ایران است.
کارگران و همکاران در سراسر کشور
درست است که سالهاست دولت و کارفرمایان تمام هست و نیست ما کارگران را به غارت برده اند و هم اکنون نیز از امنیت شغلی برخودار نیستیم و قانون ضد کارگری فعلی شرایط برده واری را بر ما تحمیل کرده است، اما با اینحال نمیتوان و نباید از کنار این لایحه با بی تفاوتی عبور کرد چرا در صورت تصویب این لایحه، شرایط مصیبت بار موجودمان، بمراتب مصیبت بارتر خواهد شد. اینان با ارائه این لایحه درصدد قانونی کردن تمام و کمال شرایط برده وار موجود هستند تا در پس آن، حق هر گونه اعتراضی نیز به شرایط فلاکتبار موجود از ما کارگران سلب بشود.
باید بدانیم: اگر ما امروز برای افزایش حداقل مزد خواهان اجرای ماده 41 قانون کار هستیم و هر ساله با شروع فصل تعیین حداقل مزد، سر و صدایمان از هر سویی بلند میشود و به همین دلیل دولت و کارفرمایان، آنگونه که به شکل تمام عیاری میل شان است نمیتوانند دستمزدها را منجمد و یا کاهش بدهند و مجبور به افزایش هر چند ناچیزی از حداقل مزد می شوند، باید بدانیم با تصویب لایحه اصلاحیه دولت بر روی ماده 41 قانون کار، تعیین حداقل مزد سالیانه رخت بر خواهد بست و اختیار تعیین مزدمان تماما بدست میل و سلیقه ی تک به تک کارفرمایان خواهد افتاد و آنان علاوه بر گسترش عمق و دامنه دستمزدهای زیر خط فقر، قادر خواهند شد به بهانه شرایط اقتصادی کشور همین دستمزدها را منجمد و یا حتی کاهش بدهند.
باید بدانیم: اگر ما امروز میتوانیم به اخراجهای فردی و دسته جمعی اعتراض بکنیم و برای کارفرمایان تا حدودی سخت است که به محض پیدا شدن کمترین کاهش و نوسانی در تولید دست به اخراج دسته جمعی ما بزنند و برای اخراج مان به هزار و یک ترفند موفق و ناموفق متوسل میشوند، باید بدانیم در صورت تصویب لایحه اصلاحیه دولت بر روی ماه 21 قانون کار، اخراجهای دسته جمعی به محض کمترین کاهشی در تولید و مسائلی از این دست، صورت قانونی پیدا خواهد کرد و دولت و کارفرمایان بی هیچ دردسر و مانعی قادر به اخراجهای فردی و بویژه دسته جمعی ما خواهند شد.
باید بدانیم: اگر امروز هنوز وجود قراردادهای کتبی تا حدودی دست و بال دولت و کارفرمایان را برای هر آنچه که میخواهند بر ما تحمیل بکنند بسته است، باید بدانیم با تصویب لایحه اصلاحیه دولت و حذف تبصره 3 ماده 7 قانون کار، مانعی جدی از سر راه شفاهی شدن قراردادها برداشته خواهد شد و دولت و کارفرمایان ملزم به انعقاد قرارداد کتبی با ما کارگران نخواهند بود و با قرارداد شفاهی هر گونه قانونمندی از روی ساعات کار، تعطیلات، مرخصی ها، بیمه و.. برداشته خواهد شد و تمام هست و نیست ما به مراتب بدتر از امروز به دست میل و اراده دولت و کارفرمایان سپرده خواهد شد.
باید بدانیم: اگر ما کارگران در شرایط حاضر از حداقلهای ناچیزی از تامین اجتماعی برخوردار هستیم با تصویب لایحه اصلاحیه دولت بر روی مواد مربوط به قانون تامین اجتماعی، پایه های این قانون متزلزل خواهد شد و دیری نخواهد پائید که همین حداقلهای موجود نیز مضمحل خواهد گشت.
باید بدانیم: در صورت تصویب لایحه اصلاحیه دولت بر روی قانون کار و حذف تبصره 4 ماده 7، صراحت و تاکید از روی پرداخت مزایای پایان کار به کارگران قرارداد موقت که امروزه 95 درصد ما کارگران ایران هستیم، برداشته خواهد شد و با مخدوش شدن پرداخت مزایای پایان کار به کارگران قرارداد موقت، دولت و کارفرمایان خواهند توانست به انحا مختلف پرداخت این مزایا به کارگران قرارداد موقت را متوقف بکنند.
باید بدانیم: اعتراض به لایحه اصلاحیه دولت به شکل تجمع، راهپیمائی، طومار نویسی و تحصن در برابر ادارت کار سراسر کشور، جزو حقوق قانونی و مسلم ما کارگران است و ما میتوانیم علاوه بر طرح و پیشبرد خواست باز پس گیری فوری لایحه اصلاحیه از مجلس، خواهان اجرای ماده 41 قانون کار برای افزایش فوری دستمزدها، بر چیده شدن قراردادهای موقت، حق برپایی تشکلهای مستقل کارگری و ایجاد تغییرات مناسب در قانون کار به نفع یک زندگی انسانی برای کارگران و همه مزد بگیران زحمتکش به مثابه اکثریت عظیم مردم ایران بشویم.
اتحادیه آزاد کارگران ایران – دهم مهر ماه 1395
نامه اعتراضی5سندیکای فرانسه نسبت به نبود حق ایجاد تشکل های مستقل و محکومیت فعالین کارگری وسندیکایی!
آيت‌الله سید علی خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی ایران
دفتر رهبری تهران، ایران
پاریس 29 سپتامر 2016
سازمان های سندیکایی فرانسوی س اف د ت، س ژ ت، اف اس او، سولیدر، او ان اس آ، توجه شما را نسبت به وضعیت اسفناک کارگران در ایران جلب می کند.
اخیراً تعدادی از سندیکالیست ها و فعالان جنبش کارگری به زندان های طویل المدت محکوم شده اند. از جمله ابراهیم مددی، داود رضوی، رضا شهابی، هر سه از اعضای هیئت مدیره سندیکای شرکت واحد اتوبوس رانی تهران و حومه. داود رضوی به پنج سال و ابراهیم مددی به پنج سال و سه ماه زندان محکوم شده اند. رضا شهابی، پس از پایان محکومیت شش ساله اش، بار دیگر به یک سال زندان محکوم می شود. همگی به اتهام ” فعالیت علیه امنیت ملی”.
فهرست اسامی فعالان سندیکائی که از آغاز سال 2016 محکوم شده اند، مرتبا طولانی تر می شود: علی امیر قلی (محکوم به 21 سال زندان)، آرش صادقی (19 سال)، محمود صالحی (9 سال)، گلرخ ابراهیمی (6 سال)، جعفر عظیم زاده (6 سال)، بهمن موسوند (یک سال)، نوید کامران (1)، عثمان اسماعیلی (1 سال) .
جمهوری اسلامی ایران نشان داده که تعهدات خود در چارچوب توافق نامه های بین المللی سازمان جهانی کار، که حق کارگران ایران را در ایجاد تشکلات مستقل به رسمیت می شناسد، را مراعات نمی کند.
ما، سندیکاهای فرانسه، امضاء کنندگان این اطلاعیه لغو محکومیت های غیرعادلانه که مغایر با آزادی ها و حقوق اساسی بوده و نیز آزادی فوری و بی قید و شرط همه فعالان دربند که به خاطر فعالیت های سندیکائی و دفاع از حقوق به حق مزدبگیران زندانی شده اند، را خواستاریم.
CFDT : preau@cfdt.fr
CGT : n.ferouse@cgt.fr
FSU : michelle.olivier@snuipp.fr
Solidaires : contact@solidaires.org
UNSA : emilie.trigo@unsa.org
رونوشت به:
آقای حسن روحانی، رئیس جمهور
آقای صادق لایجانی، رئیس قوه قضائیه
سفیر ایران در پاریس
ترجمه و پخش از :
همبستگی سوسیالیستی با کارگران ایران – فرانسه
اتحاد بین المللی درحمایت از کارگران در ایران – پاریس
آزادی 2کارگر بازداشت شده آزادراه تهران – شمال!
منابع خبری در پروژه آزاد راه تهران -شمال از آزادی کارگرانی خبر می‌دهند که صبح روز پنجشنبه (8 مهرماه) با شکایت کارفرما بازداشت و به مراجع قضایی منتقل شده بودند.
به گزارش10مهر ایلنا،این منابع کارگری گزارش کرد:بعداز ظهر روز پنجشنبه (هشتم مهر ماه) دو کارگر بازداشتی آزاد راه تهران -شمال با دستور قاضی پرونده آزاد شدند.
از قرار معلوم این دو نفر پس از بازداشت به دادسرای شعبه 5 صادقیه منتقل میشوند و در آنجا نیز مقام قضایی رسیدگی کننده ضمن صدور دستور برسی وتحقیق، دستور آزادی این دو کارگر را نیز صادر می‌کند.
بنا بر اعلام منابع کارگری ، کارگران مذکور که در استخدام شرکت پیمانکاری «ارسا ساختمان» هستند، به عنوان راننده بیل مکانیکی و جوشکار شاغل در پروژه آزاد راه تهران -شمال مشغول کارند که باشکایت کارفرما در روز پنجشنبه برای ساعاتی بازداشت شدند.
گفته میشود که کارفرما از این کارگران به اتهام آنچه که هدایت اعتراض‌های اخیر کارگران پروژه آزاد راه تهران شمال نامیده میشود شکایت کرده است.
تجمع اعتراضی متقاضیان کار همزمان با سفر وزیرکار به بجنورد مقابل کارخانه پتروشیمی خراسان!
روزپنج شنبه8مهر، همزمان با سفر وزیرکار به بجنورد جمعی از متقاضیان کاردست به تجمع مقابل کارخانه پتروشیمی خراسان زدند و مانع ورود کامیون ها به داخل کارخانه شدند.
آنها خواستار استخدام بیکاران این روستا در کارخانه پتروشیمی خراسان بودند.
بجنا طی گزارشی بتاریخ10مهر، از تجمع اهالی روستای قره خان بندی بجنورد در مقابل کارخانه پتروشیمی بجنورد در روز پنج شنبه هشتم مهر ماه خبر داد.
بنابهمین گزارش،تعداد 40 نفر از اهالی روستای قره خان بندی بجنورد همزمان با بازدید وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی از پتروشیمی مقابل درب های کارخانه تجمع و مانع ورود کامیون ها به داخل کارخانه شدند.
آنها خواستار استخدام بیکاران این روستا در کارخانه پتروشیمی خراسان بودند.
گفتنی است طی سه سال اخیر اهالی این روستا چندمین بار مقابل پتروشیمی برای استخدام مردم این روستا تجمع کرده اند.
روستای قره خان بندی در سه کیلومتری کارخانه پتروشیمی خراسان قرار دارد.
قابل ذکر است قره خان بندی، روستایی از توابع بخش گرمخان شهرستان بجنورد در استان خراسان شمالی است.
اعتراض رسانه ای700 کارگر لوله گستر اسفراین نسبت به واگذاری کارخانه به بخش خصوصی!
کارگران لوله اسفراین با بیان اینکه ما مخالف خصوصی سازی لوله گستر هستیم ،وضعیت تولید در این واحد صنعتی را به نسبت قبل بسیار مناسب عنوان کردند و گفتند : اگر دولت باید بجای واگذاری کارخانه هایی همانند لوله گستر اسفراین به بخش خصوصی راه واردات محصولاتی که در داخل کشور تولید می شوند را مسدود کنند، مشکلات این واحد وسایر واحدهای دچار بحران بطور کل رفع می شود.
این کارگران افزودند: ما کارگران لوله گستر اسفراین معتقدیم اگر این کارخانه با 700 کارگر شاغل در آن به بخش خصوصی واگذار شود سرنوشتی همانند کارخانه هایی پیدا خواهد کرد که بعد از گذشت چند ماه از خصوصی سازی توان تولید خود را از دست داده و با تعطیلی کارخانه کارگرانش بیکار شده اند.
به گزارش10مهرایلنا، به دنبال مطرح شدن موضوع واگذاری شرکت لوله گستر اسفراین به بخش خصوصی، 700کارگر این واحد صنعتی از ترس تهدید امنیت شغلی خود نسبت به اجرایی شدن این تصمیم معترضند.
به دنبال طرح موضوع واگذاری شرکت لوله گستر اسفراین به بخش خصوصی، نزدیک به 700 کارگر شاغل در این واحد صنعتی احساس نا امنی شغلی کرده‌اند.
از قرار معلوم سازمان گسترش ونوسازی صنایع ایران این برنامه را در جهت اصل 44 قانون اساسی، سیاست های کلان خصوصی سازی دولت و استفاده از توان شرکت های داخلی به اجرا گذاشته است اما کارگرانی که در این واحد تولیدی مشغول کارند از ترس تهدید امنیت شغلی خود نسبت به اجرایی شدن این تصمیم معترضند.
کارگران این واحد صنعتی که نگران آینده شغلی خود هستند، می گویند این واگذاری ها به احتمال زیاد امنیت شغلی آنان را به مخاطره خواهد انداخت.
به نقل از این کارگران گفته میشود که تصمیم به خصوصی سازی کارخانه لوله گستر با مخالفت وزارتخانه صنعت معدن وتجارت و برخی مسئولان محلی ازجمله نماینده مجلس ازاسفراین که در مجالس هشتم و نهم در کمیسیونی تحت عنوان تولید ملی و نظارت بر اصل ٤٤ قانون اساسی عضویت داشته مواجه شده است اما با این حال آگهی مزایده واگذاری نیز در یکی از رسانه‌ها منتشر شده است.
کارگران این کارخانه تصریح کردند :شرکت لوله گستر اسفراین از توان تولید بیش از 70 هزار تن در سال برخوردار است و درحال حاضرزمینه اشتغال بیش از 700 نفررا در شهرستان به صورت مستقیم فراهم کرده است.
به گفته کارگران این کارخانه ،این واحد از سال 84 فعالیت تولیدی خود را در زمینه ساخت لوله های بدون درز مخصوص چاههای نفت و گاز آغاز کرد وبعد چند سال فعالیت با آغاز تحریمهای کشورهای غربی و افزایش قیمت ارز با کمبود مواد اولیه دچار مشکلاتی شد.
طبق اظهارات کارگران؛ پس از آن این کارخانه بمدت4 سا ل بابت رد دیون به سازمان بازنشستگان کشوری واگذار شد ودر طول این سالها به دلیل ناتوانی صندوق بازنشستگی در پرداخت هزینه های کارخانه دوباره (سال 92) به سازمان گسترش نوسازی صنایع ایران عودت داده شده است.
کارگران با تاکید بر اینکه سیاست خصوصی سازی به زیان کارخانه و حقوق صنفی‌شان است، در ادامه درباره وضعیت کارخانه لوله اسفراین گفتند: با واگذاری لوله گستر اسفراین به سازمان گسترش نوسازی که سال 92 با سفر هیت دولت به خراسان شمالی انجام شد در عین حال این کارخانه از لیست کارخانجاتی که قرار بود در استان به بخش خصوصی واگذار شوند نیز خارج شده است.
کارگران لوله اسفراین در ادامه با بیان اینکه ما مخالف خصوصی سازی لوله گستر هستیم ،وضعیت تولید در این واحد صنعتی را به نسبت قبل بسیار مناسب عنوان کردند و گفتند : اگر دولت باید بجای واگذاری کارخانه هایی همانند لوله گستر اسفراین به بخش خصوصی راه واردات محصولاتی که در داخل کشور تولید می شوند را مسدود کنند، مشکلات این واحد وسایر واحدهای دچار بحران بطور کل رفع می شود.
به گفته آنان در حال حاضر بخش اعظمی از تولیدات این کارخانه به دلیل واردات محصولات ارزان قیمت از کشورهای همانند چین در انبارها باقی مانده و در خواست کنند گان محصولات تمایلی برای تحویل محصولات سفارش داده خود ندارند.
کارگران لوله گستر اسفراین همچنین با بیان اینکه این کارخانه بابت دریافت طلب های مالی خود از شرکتهای نفتی دولتی وخصوصی عاجز مانده است در ادامه گفتند: مجموع مطالبات معوقه کارخانه لوله گستر اسفراین حدود 70 میلیارد تومان می شود که وصول این مطالبات می تواند بخش اعظمی از مشکلات کارخانه وکارگرانش را بر طرف کند.
کارگران این کارخانه در خاتمه افزودند: ما کارگران لوله گستر اسفراین معتقدیم اگر این کارخانه با 700 کارگر شاغل در آن به بخش خصوصی واگذار شود سرنوشتی همانند کارخانه هایی پیدا خواهد کرد که بعد از گذشت چند ماه از خصوصی سازی توان تولید خود را از دست داده و با تعطیلی کارخانه کارگرانش بیکار شده اند.
اعتراض رسانه ای کارگران شهرداری آبدانان نسبت به عدم پرداخت3ماه حقوقشان!
برخي از مديران كشور حقوق هاي نجومي دريافت مي كنند و کارگران شهرداری آبدانان در حالی سرکار خود می‌روند که 3ماه حقوق معوقه دارند و حتي به نان شب خود هم محتاج هستند.
به گزارش10مهر آبدانان خبر، معوقه ماندن حقوق کارگران شهرداری قصه تلخی است كه هميشه روایت میشود؛ کارگرانی که چندین ماه باید چشم‌انتظار دریافت تنها مزد یک ماه باشند.
تلخی این حکایت آنجاست که کارگران این شهر از ترس از دست دادن همان حقوقی که چندین ماه به تأخیر افتاده مهر خاموشی به لب میگیرند تا مبادا اعتراضشان به اخراج ختم شود.
قریب به 3ماه است که کارگران سخت کوش در شهرداری آبدانان کامی تلخ دارند و این تلخی عرق شرم بر پیشانی آنها در زمان بازگشایی مدارس در برابر خانواده‌هایشان است که این موضوع سبب شرمندگیشان در مقابل خانواده و زن و بچه هایشان شده است و همه آنها از گرفتن قرض به امید گرفتن دستمزدشان دیگر از نسیه گرفتن خجالت می‌کشند.
دریافت حقوقی که به یک قصه تلخ تبدیل شده است و آنها را همیشه به چشم انتظاری بی انتها عادت داده است و با هر پرداخت همیشه با گرفتن بخش ناچیزی از حقوق دوباره تلخ‌تر میشود و این چرخه هم‌چنان ادامه دارد.
خیلی سخت است که یک کارگر سخت کوش و پر تلاش که هشت تا پانزده ساعت در سرما و گرما جانانه کار می کند نتواند در پایان کار مزد خودش را دریافت کند.
تعدادی از کارگران خدمات شهری شهرستان آبدانان برای دریافت حقوقی که ماه‌ها معوقه مانده، از ما کمک خواستند تا هر چه زودتر گشایشی در کارشان به وجود آید.
شماری از کارگران شهرداری آبدانان به بیان مشکلات و دغدغه هایشان پرداختند.
یکی از این رفتگران شهرداری که ازعدم پرداخت حقوق وی بیش از سه ماه می گذرد گفت: خیلی سخت هست که ما بعد از پایان کار نمی توانیم به کمترین نیاز زن و فرزندان خود پاسخ بدهیم بخدا دیگه نون هم بهمون قرض نمیدن گرسنه سرکارمیرم وبرمیگردیم.
یکی دیگر از این رفتگران که خواست اسمش فاش نشود اظهار داشت: فروشگاهها و مغازه های سطح شهر دیگر به ما قرض نمی دهند چون هزینه ها و بدهی های ما آنقدر بالا رفته و به تاخیر افتاده که دیگر نمی دانیم چه پاسخی به کاسبان بدهیم.
فرزند یکی از این رفتگران شهردای گفت: باتوجه به بازگشایی مدارس نتوانسته ایم لوازم مدرسه ی خود را تهیه نماییم و بایستی با شکم گرسنه سر کلاس درس حاضر شویم.آیا مسئولین شهرداری خودشان چنین وضعیتی دارند؟چرا آنان هنوز ماه تمام نشده حقوق و اضافه کاری خود را میگیرند و کارگر که تمام زحمات بر دوش اوست باید سه ماه حقوق نگیرد.
نارضایتی کارگران شهرداری شوشتر از واکنش مسئولان/ کاهش 400 هزار تومانی مزد با آمدن نخستین پیمانکار
حدود 180 نفر از کارگران مجموعه شهرداری شوشتر که روز (دوشنبه 5مهرماه) در اعتراض به تغییر تصمیم مدیران شهری برای بازگرداندن پیمانکاران نیروی انسانی مقابل ساختمان فرمانداری و دفتر نماینده تجمع کردند از بی توجه ای این مسئولان نسبت به مطالبات خود گله مند شدند.
به گزارش10مهر ایلنا ،این کارگران با بیان اینکه در روز تجمع هیچ یک از مسئولان فرمانداری و اعضای دفتر نماینده شوشتر به خواسته قانونی کارگران شهرداری پاسخ قاطعانه ای ندادند در ادامه گفتند :ما کارگران شاغل در سازمان‌های زیر مجموعه شهرداری شوشتر با امید به حمایت مسئولان به دفاتر آنان مراجعه کردیم اما هنوز واکنشی که بیانگر توجه آنها به مشکلاتمان باشد را ندیده‌ایم.
آنان با بیان اینکه مسئولان این شهرستان به ظاهر با کارگرانی همانند ما که چندیدن ماه دستمزد معوقه نیزطلب دارند همراه هستند اما در واقع ما بدون حامی هستیم در ادامه تصریح کردند: در تجمع یک روزه خود متوجه شدیم مسئولان شهری و اعضای شورای شهر شوشتر نمی خواهند به صورت مستقیم درگیر مشکلاتمان بشوند.
به گفته کارگران شهرداری شوشتر پیش از این ما کارگران تجربه کار کردن برای پیمانکاران مختلف و بدحسابی‌های آنها را داشته‌ایم و برای همین از تکرار به خطر افتادن امنیت شغلی خود به شدت نگرانیم.
طبق اظهارات این کارگران؛با ذکر نمونه بیش از یک ماه است که کارگران واحد تنظیف وحمل زباله شهرداری شوشتر به اجبار شهرداری با یک شرکت پیمانکاری بدون امضاء قرار داد، همکاری دارند که در نتیجه آن اولین دستمرد آنان حدود 400 هزار تومان کم شده بود.
7 سال کار روزمزد و بلاتکلیفی شغلی کارگر شهرداری اسلامشهر!
کارگر شهرداری اسلامشهر:
کارگر شهرداری اسلامشهر هستم. هفت سال است که به شکل روزمزد کار می‌کنم و هیچ نوع امنیت، ثبات شغلی یا تعطیلی در کارمان نداریم. از تبدیل وضعیتمان خبری نیست. 30 ساله و مجردم و به علت وضعیت آشفتگی شغلم و مشخص نبودن آینده کاری‌ام، کسی حاضر نیست با من ازدواج کند. از مسئولان محترم شهرداری می‌خواهم به وضعیت شغلی‌ام پس از هفت سال کار روزمزد، رسیدگی کنند. لازم به‌ذکر است که این فقط مشکل من نیست بلکه 200 نفر از کارگران دیگر شهرداری در این منطقه هم همین مشکل را دارند.
منبع:جام جم-10مهر
نصف سال گذشت اما مزد کارگران خباز افزایش نیافت!
یک فعال کارگران خباز می‌گوید: با وجود آغاز شدن نیمه دوم سال، هنوز تکلیف افزایش مزد خبازان مشخص نشده است.
به گزارش10مهرایلنا،یدالـله صمدی دبیر انجمن صنفی کارگران خباز سنندج اظهار داشت: در سال جاری، در زمینه افزایش مزد خبازان هیچ اتفاقی نیفتاده است.
وی افزود: علیرغم آغاز نیمه دوم سال و بازگشایی مدارس هنوز تکلیف افزایش دستمزد این کارگران مشخص نشده است.
دبیر انجمن صنفی خبازان سنندج از صدور نامه‌ای توسط فرماندار این شهر خطاب به سازمان صنعت، معدن و تجارت متعاقب رایزنی‌های انجمن صنفی خبازان خبر داد که به گفته این فعال کارگری هیچ نتیجه‌ای بر این نامه‌نگاری مترتب نبوده است.
صمدی در ادامه با بیان این که تا کنون همه نامه‌نگاری‌ها و رایزنی‌های انجمن صنفی کارگران خباز سنندج بی‌نتیجه مانده است، افزود: این مشکل فقط محدود به سنندج و کردستان نیست، بلکه در تمام کشور فریز مزدی خبازان اتفاق افتاده و هیچ کس هم پاسخگو نیست.
وی در پاسخ به این پرسش که مسئولان در قبال این عقب‌افتادگی مزدی چه پاسخی دارند، گفت: مسئولان می گویند از آنجا که نرخ نان افزایش نداشته و هیات دولت قیمت جدیدی برای نان اعلام نکرده، مزد خبازان نیز افزایش نیافته است.
وی تاکید کرد: این استدلال کاملا غیر منطقی است، چرا که دستمزد و هزینه های زندگی ما هیچ ارتباطی به افزایش قیمت نان ندارد و ما به شدت مخالف افزایش قیمت این کالای اساسی هستیم.
لنج‌داران هندیجانی در اعتراض به تعطیلی گمرک دست به تجمع زدندو پل جاده کمربندی محور هندیجان به استان بوشهر را مسدود کردند!
پیش از ظهر امروز10مهر، عده‌ای از مغازه‌داران هندیجان با توجه به همین مشکلات و فشار بانک‌ها برای پرداخت اقساط عقب مانده آنها ناشی از رکود بازار در چهارراه فرمانداری تجمع اعتراض‌آمیز برگزار کردند.
صاحبان لنج‌های تجاری و مغازه‌داران هندیجان در اعتراض به تعطیلی گمرک و کسب و کار خود پل جاده کمربندی محور هندیجان به استان بوشهر را مسدود کردند.
به گزارش10مهر فارس ، چند ماهی است که دریابانی و گمرک این شهرستان به نام مبارزه با قاچاق کالا مانع از تخلیه شناورهای تجاری که بیشتر آنها بعد از چندین‌ماه از کشور دوبی یا کویت برگشته‌اند، شده و صاحبان این شناورها علاوه بر خسارات مالی ناشی از توقف کالاهای موجود در شناورها، باید کرایه افراد نگهبان این کالاها را پرداخت کنند.
در این طرف قضیه مغازه‌داران هم با پرداخت اجاره بهای سنگین به صاحبان ملک خود نیز بیکار شده و حتی کارگران و رانندگان مشغول به‌کار در مغازه را اخراج کرده‌اند، که این کار خود به‌نحوی ایجاد معضلات اجتماعی در سطح شهرستان را در پی دارد.
دقایقی پیش صاحبان لنج‌های تجاری و مغازه‌داران هندیجان در اعتراض به تعطیلی گمرک و کسب و کار خود پل جاده کمربندی محور هندیجان به استان بوشهر را مسدود کرده و باعث اختلال در رفت و آمد خودروهای عبوری از این محور شدند.
تجمع دانش‌آموختگان نفتی در اعتراض به عدم استخدام برای چندمین بار!
صبح امروز10مهر، بار دیگر دانشجویان و دانش‌آموختگان دانشگاه صنعت نفت در اعتراض به عدم‌استخدام خود مقابل ساختمان وزارت نفت تجمع کردند.
به گزارش 10مهرتسنیم،دانشجویان و دانش‌آموختگان دانشگاه صنعت نفت صبح امروز (شنبه 10 مهرماه) در اعتراض به عدم استخدام آنها مقابل ساختمان وزارت نفت تجمع کردند.
چندی پیش دانش‌آموختگان صنعت نفت در راستای اجرایی شدن وعده دولت و وزارت نفت برای استخدامشان در شرکت ملی نفت به‌مدت سه هفته مقابل مجلس تجمع کردند.
فارغ‌التحصیلان دانشکده صنعت نفت معتقدند که طبق آئین‌نامه این دانشکده، باید با شرط معدل و پس از فارغ‌التحصیلی به استخدام وزارت نفت درآیند؛ البته روند استخدام آنها انجام شده که با دستور بیژن نامدار زنگنه وزیر نفت، این روند متوقف شده است.
بنا بر این گزارش،هاشمی رئیس دانشگاه صنعت نفت (شنبه 1 شهریورماه) گفته بود که باید وزارت نفت دانشجویان صنعت نفت را جذب کند.
همچنین این دانشجویان پس از تجمع سه‌هفته‌ای مقابل مجلس و رایزنی با نمایندگان مجلس در راستای حل مشکلشان بیانیه‌ای مبنی بر تعلیق تجمعاتشان صادر کردند تا مسئولان ذی‌ربط خواسته‌شان را پیگیری کنند اما امروز آنها پس از گذشت دو ماه از آن بیانیه مقابل ساختمان وزارت نفت تجمع کردند.
تجمع اعتراضی وتحریم غذای دانشجویان دانشگاه خواجه نصیر نسبت به کیفیت غذای دانشگاه، مشکلات خوابگاه و جریمه‌های سنوات!
صبح امروز10مهر،جمعی از دانشجویان دانشکده مکانیک و صنایع دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی در خصوص مطالبات صنفی و نحوه رسیدگی مسئولان به آن تجمعی را در محوطه دانشگاه برگزار کردند.
به گزارش 10مهرایسنا، امروز همزمان با برگزاری جشن ورودی های جدید دانشکده مکانیک و صنایع دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی حدود 200 نفر از دانشجویان در محوطه این دانشکده در ارتباط با کیفیت غذای دانشگاه، مشکلات خوابگاه و جریمه‌های سنوات اعتراض خود را به گوش مسئولان رساندند.
یکی از دانشجویان رشته صنایع این دانشگاه در این راستا گفت: با توجه به مشکلاتی که در ارتباط با خوابگاه وجود دارد و همچنین کیفیت بسیار پایین غذای دانشگاه و البته مسائل مربوط به جریمه های سنوات که طی هفته گذشته در دانشگاه‌هایی همچون بهشتی،صنعتی شریف و امیرکبیر تجمعاتی را در پی داشت، امروز سعی کردیم مطالبات صنفی خود را در قالب برگزاری این تجمع به گوش متولیان دانشگاه برسانیم.
وی با اشاره به عدم حضور مسئولان دانشکده در این تجمع ، ادامه داد: قرار شد به دنبال این اعتراضات طی جلسه ای با حضور مسئولان دانشگاه مطالبات بیان و رسیدگی شود و همچنین در جهت اعلام دقیق خواسته‌های دانشجویان طوماری را با حدود ده بند تهیه کرده و در حال جمع آوری امضا برای ارسال به دفتر ریاست دانشکده هستیم.
دانشجویان همچنین در ادامه ظهر امروز در اعتراض به آنچه که کیفیت بد غذای دانشگاه گفته می‌شد ظرف های غذا را پس از دریافت از سلف، از خروجی سلف تا درب دانشگاه بر روی زمین قرار دادند.
روایتی از بی‌توجهی کارفرمایان به رعایت اصول ایمنی؛
جوشکاری که عفونت، دستانش را خورد
این گزارش، حکایت کارگری است که بعد از یک ماه جوشکاری، عفونت دستانش امکان هر نوع فعالیت را برای تمام عمر از او گرفت.
به گزارش10مهرایلنا،بخت‌شاهی کارگر 26 ساله‌ای است که در حال حاضر ساکن یکی از شهرهای گیلان است. دوسال و نیم پیش از این، وقتی برای کار راهی تهران شد، نمی دانست که روزی عفونت و ورم دستانش، او را خانه‌نشین خواهد کرد.
حالا بخت شاهی جوان به دنبال بیمه ازکارافتادگی است که آن هم هنوز بعد از گذشت 5 ماه، به نتیجه نرسیده. او از طرف دیگر درگیر شکایت از شرکتی است که هنوز حاضر نشده دیه 25 درصدی تعیین شده توسط دادگاه را بپردازد.
“بعد از قریب دو سال دوندگی، سهم من با این جوانی تباه شده و با این وضعیت که دیگر قادر به کار کردن نیستم، فقط دیه 25 درصدی است که آن را هم هنوز کارفرما نپرداخته.”
علامت خطر بود اما کارفرما گفت اشعه ضعیف است
این جوان این روزها احساس درد و استیصال دارد، درمانده است و با این وجود، سعی می کند حکایت را به ترتیب روایت کند:
“به تهران که آمدم در شرکت پیمانکاری “انهار” به عنوان کارگر ساده استخدام شدم. چندی بعد، این شرکت مرا در اختیار شرکت دیگری گذاشت که کار پرتونگاری انجام می‌داد. روی دستگاهی که با آن کار می‌کردم، علامت خطر بود اما کارفرما می گفت اشعه این دستگاه ضعیف است و خطری برایم ندارد.”
بخت شاهی فقط دو هفته با یک دستگاه کار می‌کند. کارش عکسبرداری از محل جوشکاری لوله‌های گاز است که پس از آن، به ناگهان دچار ورم دست چپ میشود.
“به دلیل ورم دستم مرخصی گرفتم و به شهر خودم بازگشتم ، در مدت کوتاهی در انگشتان دست چپم زخمهای عمیق ظاهر شد، همراه با درد شدید و عفونت که سریعا به اطلاع شرکت رساندم که پیشنهاد دادند جهت مداوا به تهران نزد پزشک متخصص پوست بروم ، به تهران رفتم و دکتر برایم دارو تجویز نمود که متاسفانه هیچ تاثیری در بهبود زخمهایم نداشت و حالم روز به روز بدتر می شد . بعد از مدتی احساس کردم انگشتان دست چپم خم نمی شود و دستم در حال خشک شدن است . درد شدید انگشتانم طاقتم را بریده بود که باز با شرکت تماس گرفتم و وضعیت بد جسمانیم را به اطلاع آنهارساندم که آنها مجبور شدند مرا نزد پزشک سازمان اتمی ببرند.”
از اینجاست که حکایت این کارگر جوشکار وارد مرحله جدیدی می شود. تشخیص پزشکان این است: «آسیب جدی به علت برخورد با اشعه گاما».
بخت شاهی می گوید: لباس محافظ نداشتم، آموزش ندیده بودم، دستگاه هم غیر استاندارد بود، حالا خانه نشین شده ام و مخارج درمانم برعهده پدر کارگرم است که او هم در یک سبزی فروشی کار می کند و تنگدست است.
کارفرما می‌گوید: یک حادثه شغلی بوده است
او می‌گوید: روزی بیست تا قرص می خورم،این همه خرج درمان، هر روز عفونت و پانسمان، امانم را بریده‌است. هیچ امیدی به آینده ندارم، به زودی انگشتانم قطع میشوند.
حالا بعد از دوسال، این همه رایزنی و پیگیری بخت شاهی به هیچ جا نرسیده است، در کمال ناباوری دادگاه فقط 25 درصد غرامت تعیین کرده و بیمه از کارافتادگی هم هنوز به او تعلق نگرفته.
اما جالب است که کارفرما ادعا می‌کند چیزی که بر سر این جوان 26 ساله آمده، فقط یک حادثه شغلی ساده بوده است. می‌گوید، دادگاه در این مورد تصمیم گرفته و حکم هم صادر شده، دیگر حرفی نیست ، دیگر مشکلی وجود ندارد، دینی بر گردن ما نمانده است.
بخت شاهی می‌گوید: می‌خواهم بایستم. توقف کنم تا این روزها بگذرند چرا که امیدی به بهبودی که هرگز، به احقاق حقم و عدالت هم دیگر امید ندارم.
اگر کارگر گفت بلدم یا کارکرده‌ام، قبول نیست
و اما «شهرام غریب»، کارشناس ایمنی در مورد این اتفاقی که رخ داده و مسائل ایمنی مرتبط با آن می‌گوید: در صنعت و مخصوصا در جوشکاری، استفاده از تجهیزات حفاظت فردی حرف اول را می‌زند و همینجاست که علت اصلی بایستی توسط مراجع ذیصلاح واکاوی شود. پس در ابتدا باید مشخص شود که آیا این کارگر، تجهیزات حفاظت فردی در اختیار داشته یانه.
این کارشناس ایمنی ادامه می‌دهد: مساله مهم بعدی، آموزش است، اگر آموزش های لازم به کارگر داده نشود باز هم قصور متوجه کارفرماست. وقتی کارگری برای کار از شهری به شهر دیگر می‌رود، به محض ورود به کارگاه جدید باید آموزش ببیند.
غریب تاکید می‌کند: اگر کارگری گفت بلدم یا قبلا کار کرده‌ام، قبول نیست و کارفرما نباید بپذیرد؛ تا سندی دال بر آگاهی و تخصص کارگر نباشد، آموزش الزامی است.
حالا بخت شاهی که به گیلان برگشته و در خانه پدر ساکن شده، می‌گوید: این روزها دیگر هراسی ندارم، نه ترس از دست دادن دارم و نه امید به دست آوردن، شما صدایم را به همه جا برسانید، قصه ام را روایت کنید ..
این قصه‌ها و روایت‌ها گرچه انگشتان این جوان 26 ساله را به او برنمی‌گرداند، ولی شاید تلنگری باشد برای خیلی ها که شاید طریقی بهتر در پیش بگیرند؛ طریقی انسانی‌تر که برای رشد صنعت و افزایش بهره‌وری و انباشت بیش از پیش سرمایه، نیازی به قربانی شدن خیلی‌ها نباشد.
ولی تا زمانی که از یک طرف قوانین ایمنی ، لازم الاجرا تر و سفت و سخت ترتدوین نشوند و نظارت هم علی‌الخصوص بر کارگاههای متوسط و کوچک، دقیق تر و سازمان‌یافته ترانجام نشود، و از طرف دیگر راه فرار از قانون و ساده کردن مجازاتها وجود داشته باشد، بدیهی است که انگشتان عفونی بخت‌شاهی تنها مشتی است نمونه خروار که شاید برحسب اتفاق است که از پرده بیرون افتاده است….
مرگ سه کارگرمقنی بر اثر گاز گرفتگی چاهی در سلطان‌آباد زنجان!
قائم مقام مرکز مدیریت حوادث و فوریت‌های پزشکی استان از مرگ سه کارگرمقنی بر اثر گاز گرفتگی چاهی در سلطان‌آباد زنجان در روزگذشته(9مهر)خبرداد.
به گزارش9مهرفارس،امیر حسین ایلیایی امروز از وقوع حادثه گاز گرفتگی در داخل چاه طی روز گذشته خبر داد و اظهار کرد: این حادثه در اطراف روستای سلطان‌آباد مسیر میانه کیلومتر 90 روی داده است.
وی در تشریح حادثه روی داده با بیان اینکه گویا یکی از مقنی‌ها به دلیل گاز گرفتگی از حال رفته و افتاده است، اضافه کرد: نفر بعدی برای کمک به وی که داخل آب موجود در چاه افتاده بود وارد عمل میشود که وی هم دچار همان مشکل میشود.
قائم مقام مرکز مدیریت حوادث و فوریت‌های پزشکی استان زنجان افزود: نفر سوم هم به همان روال برای کمک به دوستان خود وارد چاه شده و به دلیل گاز گرفتگی گرفتار میشود که متاسفانه هر سه نفر در این حادثه جان خود را از دست می‌دهند.
وی فوت‌شدگان را سه مرد با میانگین سنی 38 و 43 سال اعلام کرد.
جان باختن کولبر 21ساله با گلوله سپاه!
تیراندازی نیروهای نظامی سپاه در مرز بانه به قتل کولبر جوانی منتهی شد.
به گزارش 10مهرکُردپا، بر اثر شلیک مستقیم مأموران مسلح در روستای “چومان” از توابع شهرستان بانه، کولبری به نام مهدی رحیم‌زاده فرزند احمد جان خود را از دست داد.
این جوان ٢١ ساله که ساعاتی قبل مورد اصابت گلوله واقع گردید، قبل از رسیدن به مراکز درمانی بانه، جان سپرد.
براساس این گزارش،نیروهای سپاه در این روستای مرزی کمین کرده و به روی کاروان کولبران تیراندازی کردند.
کولبر کشته شده از اهالی روستای “ابوالحسن” بانه است.
روز پنجشنبه گذشته نیز همین نیروها به خودروی کاسبکاران کُرد در پاوه شلیک کردند که زخمی‌شدن ٢ جوان را درپی داشت.
دهم مهرماه1395
