زاگرۆس پۆست
اجرای احکام زندان ،شلاق و جریمه ،علیه کارگران معترض و حق طلب را محکوم می کنیم
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه:
اجرای احکام زندان ،شلاق و جریمه ،علیه کارگران معترض و حق طلب را محکوم می کنیم
بار دیگر سندیکای کارگران شرکت واحد اعلام میدارد تجربه مبارزات کارگری نشان داده ، داغ و درفش و زندان نمی تواند کارگران را از دست یابی به مطالباتشان دلسرد کند و تنها راه دست یافتن کارگران به یک زندگی مناسب را حق داشتن آزادی ایجاد تشکیل سندیکا های کارگری و مستقل کارگری میداند و حق اعتراض و اعتصاب برای کارگران را حق مسلم همه ی کارگران میداند.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه:
اجرای احکام زندان ،شلاق و جریمه ،علیه کارگران معترض و حق طلب را محکوم می کنیم
اجرای احکام شلاق و زندان و جریمه برای کارگران حق خواه و معترض معدن آق دره در حالی به اجرا در می آید که این زحمت کشان از اعماق تونل های تنگ و تاریک زمین برای معاش خود تلاش میکنند و با توجه به کارسخت و مشقت آوری که در مقابل مزد ناجیزی انجام می دهند باز هم کارفرما در مقابل اعتراض کارگران نسبت به حق و حقوقشان، دست به اخراج فله ای این کارگران زده و در سال گذشته بیش از ۳۵۰تن ازاین کارگران را به بهانه تعدیل نیرو از کارشان بیکار شده اند،متاسفانه این کارگران در حالی از سوی محاکم قضایی به شلاق و زندان و جریمه محکوم می شوند که فقط و فقط برای بازگشت بکار خود با همان شرایط مشقت بار دست به اعتراضات جمعی زده بودند و درخواستی جز بازگشتن به سر کارنداشتند ،اما کارفرما بقدری نفوذ در دستگاههای امنیتی و قضایی دارد که از طرف دستگاه قضایی این کارگران محکوم به زندان و شلاق و جریمه می شوند وضربات شلاق چنان بر بدن این زحمتکشان فرود می اید که هیچکس صدای فریاد و اعتراض این کارگران را نمی شنود. براستی حق کارگرانی که تنها منبع درآمد زندگیشان همین کارگری در معدن است چنین حکم ظالمانه ای از سوی محاکم قضایی است.؟متاسفانه این احکام در حالی برای این معدن چیان صادر و اجرا میشود که در کشور هر روز شاهد اختلاس های میلیاردی و رانت خواری گسترده از طریق فسادهای گسترده اداری هستیم ، کلاهبردارها و رانت خوارها با اعمال نفوذی که در دستگاه های مختلف اجرایی دارند آزادنه به چپاول و غارتگری قشر زحمت کش جامعه مشغول هستند و هیچ باکی از محاکمه و زندان هم ندارند اینگونه احکام ناعادلانه را علیه کارگران زحمت کش و حق طلب محکوم میکنیم و از دستگاه قضایی و مسئولین میخواهیم بجای احکام زندان و شلاق برای کارگران و محکوم کردن این زحمت کشان ،بهتر است به فکرریشه کن کردن فقر و فساد گسترده ای که ناشی از رانت خواری و رشوه گیری در سازمانهای دولتی و اجرایی درکشور بوجود آمده باشند و نیرو و توانی را که برای سرکوب این کارگران معترض و حق خواه می گذارید صرف مبارزه با آقازاده هاو سازمان هایی کنند که از چپاول و غارت مردم فرو دست صاحب ثروت های باد آورده و چند هزار میلیاردی شده اند. سندیکای کارگران شرکت واحد اینگونه احکام ناعادلانه، زندان و شلاق و جریمه را برای کارگران معترض حق طلب معدن آق دره محکوم نموده وبه صادره کنندگان اینگونه احکام اعلام می کند که صدور احکام زندان و شلاق علیه کارگران حکمی است تاریخی علیه خود که صادر کرده اند. بار دیگر سندیکای کارگران شرکت واحد اعلام میدارد تجربه مبارزات کارگری نشان داده ، داغ و درفش و زندان نمی تواند کارگران را از دست یابی به مطالباتشان دلسرد کند و تنها راه دست یافتن کارگران به یک زندگی مناسب را حق داشتن آزادی ایجاد تشکیل سندیکا های کارگری و مستقل کارگری میداند و حق اعتراض و اعتصاب برای کارگران را حق مسلم همه ی کارگران میداند.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
۸خرداد ۱۳۹۵
تاخیر طولانی در صدور احکام نهایی کارگران بافق؟!
وکیل کارگران شرکت سنگ آهن بافق می گوید: گرچه صدور احکام نهایی کارگران بافق با تاخیر بسیار مواجه شده است، به برائت موکلانم امیدوارم.
به گزارش8خرداد ایلنا،محمدعلی جداری فروغی وکیل کارگران شرکت معدن سنگ آهن بافق در ارتباط با صدور احکام نهایی کارگران بافق گفت: پس از برگزاری جلسه رسیدگی در تاریخ بیست و سوم فروردین ماه و اعلام ختم رسیدگی، طبق قانون بایستی ظرف یک هفته حکم صادر می شد.
وی ادامه داد: با وجود این الزام قانونی، دادگاه شعبه 105 کیفری 2 یزد تا کنون اقدام به صدور حکم نکرده است.
این وکیل دادگستری افزود: اصولا بر اساس قانون، در صورتی که نیاز به تعیین وقت جدید رسیدگی باشد، باید تعیین وقت انجام شده و به طرفین پرونده ابلاغ شود.
جداری فروغی در پایان گفت: با توجه به دفاعیاتی که توسط اینجانب و موکلین در دادگاه به عمل آمده و از آنجا که در پرونده، مستندات و دلایلی علیه متهمین وجود ندارد، امیدوارم دادگاه هرچه سریعتر نسبته به صدور رای برائت اقدام کند.
جعفر عظیم زاده به بیمارستان انتقال یافت و بدون مداوا به زندان برگردانده شد!
بعد از 30 روز اعتصاب غذا ، امروز جعفر عظیم زاده برای دومین بار طی 8 روز گذشته به خاطر وخامت حالش به بیمارستان اعزام می گردد و بدون هیچ مداوائی به زندان برگردانده می شود.
شب اول خرداد جعفر عظیم زاده را به خاطر صدمه به کلیه هایش ظاهرا به قصد مداوا به بیمارستان تجریش منتقل کردند که بعدا معلوم گردید این یک بازی بیش نبوده و صرفا به قصد تزریق سرم غذائی بوده تا اعتصاب غذایش را بشکنند. در آن شب جعفر عظیم زاده اجازه تزریق سرم غذائی را نداده بود اما به توصیه پزشک اورژانس و اصرار همسر و همراهان همسرش رضایت به تزریق سرم نمکی به خاطر انجام آزمایشات کلیه هایش می دهد که با تعویض پزشک به بهانه تعویض شیفت! پزشک جدید اعلام می کند مشکل اورژانسی ندارد و برای آزمایشات ارولوژیکی باید به درمانگاه برود. به این ترتیب ساعت 4 صبح مأموران او را بدون مداوا به زندان اوین می برند.
امروز شنبه 8 خرداد نیز برای بار دوم جعفر عظیم زاده به خاطر وخامت حالش ساعت 10 صبح به همراه مأموران به بیمارستان تجریش منتقل می شود که با وجود اینکه متخصص کلیه و مجاری ادرار برایش انجام آزمایش و سونوگرافی تجویز می کند، اما بعد از بیست دقیقه مأموران بدون انجام آزمایش و سونوگرافی جعفر را به زندان بر می گردانند!
اجرای نمایشات تحقیرآمیز و ضد انسانی مانند آنچه مسؤلان قضائی و زندان طی 8 روز گذشته به بهانه مداوا بر سر جعفر عظیم زاده آورده اند به بخشی از پروژه اعمال فشار و شکنجه جسمی و روحی علیه زندانیان تبدیل شده است. جعفر عظیم زاده در حالیکه به خاطر یک ماه اعتصاب غذا کلیه هایش شدیدا” آسیب دیده و دفع ادرار نیز برایش به سختی فراوان انجام می گیرد ، وبلحاظ جسمی بشدت توان و انرژی اش تحلیل رفته، مسؤلان قضائی مشغول اجرای چنین نمایشات مشمعز کننده و انزجار آمیزی با وی هستند.
اتحادیه آزاد کارگران ایران با محکوم کردن این رفتارغیرانسانی و با توجه به سلامتی کامل جعفر عظیم زاده طبق آزمایشات ومستندات پزشکی دربدو ورود به زندان، مسئولیت عواقب ناگوار وغیر قابل پیش بینی را متوجه قوه قضاییه میداند.
اتحادیه آزاد کارگران ایران
هشتم خرداد 95
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری:
جان جعفر عظیم زاده در خطر است!
با همه ی توان از وی و خواست برحقش حمایت کنیم!
بیش از 29 روز از اعتصاب غذای جعفر عظیم زاده فعال کارگری و رئیس اتحادیه آزاد کارگران ایران می گذرد. وی از تاریخ 10 اردیبهشت به همراه اسماعیل عبدی دبیر کانون صنفی معلمان ایران که او نیز به خاطر پیگیری خواست ها و مطالبان معلمان در زندان بود، در اعتراض به بی عدالتی ها و شرایط سخت و طاقت فرسای معیشتی میلیون ها کارگر و معلم و پایمال شدن حقوق انسانی آنان و با خواست خارج کردن اتهام “اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی کشور” و دیگر اتهامات امنیتی از پرونده های مفتوح کارگران و معلمان معترض دست به اعتصاب غذای نامحدود زدند.
محمود بهشتی لنگرودی، سخنگوی سابق کانون صنفی معلمان ایران نیز که از روز اول اردیبهشت ماه در اعتراض به محاکمه چند دقیقه ای و حکم سنگین زندان خود، با خواست توقف اجرای حکم و برگزاری محاکمه در یک دادگاه علنی و با حضور هیأت منصفه ( طبق اصل 168 قانون اساسی ) دست به اعتصاب غذا زده بود، در همین ایام ( 13 اردیبهشت ) اعتصاب غذای خود را به اعتصاب غذای خشک تبدیل نمود و به خاطر وخامت اوضاع جسمی به بیمارستان منتقل شد.
محمود بهشتی و اسماعیل عبدی هم اکنون با قرار وثیقه در بیرون از زندان به سر می برند. اما جعفر عظیم زاده همچنان در زندان است و مورد بی توجهی مقامات و مسئولین زندان قرار دارد. این مسئولین حتی در همین شرایط، و در راستای تشدید فشار بر این فعال کارگری، با همکاری دستگاه قضایی، یکی دیگر از پرونده های وی را در ارتباط با کارگران نورد لوله صفا در ساوه به جریان انداخته اند تا او را از پیگیری خواست و مطالبه برحقش منصرف نمایند.
وضعیت جسمی جعفر عظیم زاده امروز و در بیست و نهمین روز اعتصاب غذایش بسیار نگران کننده تر از پیش به نظر می رسد. او به معاینات و رسیدگی های جدی پزشکی نیاز دارد. اما مسئولین توجهی به این امر نمی کنند. خانم اکرم رحیم پور همسر این فعال کارگری در بیست و سومین روز اعتصاب غذای آقای عظیم زاده در این باره می‌گوید: “وضعیت جسمانی‌اش خوب نیست و پس از 23 روز اعتصاب غذا مشکلات جسمی زیادی پیدا کرده است و تاکنون هیچ یک از مسئولین قضایی به خواسته‌های او رسیدگی نکرده اند.”
جعفر عظیم زاده و تعداد زیادی از کارگران آگاه و فعالانی که برای دفاع از خواست ها و مطالبات کارگری تلاش و فعالیت می کنند امروزه با چنین اتهاماتی در زندان به سر می برند. آنان جایشان در زندان نیست و باید فوراً و بدون هیچ قید و شرطی آزاد شوند و اتهامات واهی و ساختگی ای چون “اقدام علیه امنیت ملی” از پرونده هایشان حذف گردند.
خواست جعفر عظیم زاده تنها خود او را شامل نمی شود. این خواست ِهمه ی کسانی است که امروز با این قبیل اتهامات واهی و بی سر و ته در کنج زندان ها محبوسند. باید با همه ی توان از این خواست دفاع کرد و آن را در کنار سایر خواست های کارگران به یکی از مطالبات روز جنبش اجتماعی و کارگری در ایران تبدیل نمود.
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری نیز از خواست برحق این فعال کارگری مبنی بر “خارج کردن اتهام “اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی کشور” حمایت نموده و به سهم خود از تمامی کارگران، تشکل ها و فعالین کارگری و همه ی انسان های آزادی خواه و عدالت طلب جامعه می خواهد که به ویژه در راستای افشای این قبیل بی عدالتی ها و ظلم آشکاری که از جانب سرمایه و حامیان آن در حق کارگران و فعالین کارگری، از جمله جعفر عظیم زاده روا داشته می شود، از این خواست و مطالبه برحق و انسانی دفاع نمایند. کمیته هماهنگی همچنین اعلام می کند که مسئولیت حفظ سلامتی و جان زندانیان، از جمله جعفر عظیم زاده، مسقیماً بر عهده مقامات و مسئولین زندان قرار داشته و آنان باید در این رابطه پاسخگو باشند.
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
7 / 3 / 1395
متن فارسی وانگیلسی نامه سرگشاده محمود صالحی به شورای مدیریت سازمان جهانی کار
کارگران و مزد بگیران
مجمع عمومی سازمان جهانی کار که یکی از زیرمجموعه های سازمان ملل متحد به حساب می آید، قرار است در تاریخ ۳۰/ ماه مه / ۲۰۱۶ در شهر ژنو کشورسوئیس آغاز به کار کند.
سازمان جهانی کار با استناد به اساسنامه تصویب شده باید در راستای ارائه خدمات به کارگران از جمله۱– تنظیم زمان کار۲– تثبیت زمان کار روزانه و هفتگی کار ۳ – چگونگی قراردادهای کار ۴ – مبارزه با بیکاری ۵ – تضمین دستمزد در خور یک زندگی مناسب با شرایط روز ۶ – حمایت از کارگران در برابر بیماری های همگانی و حرفه ای۷ – حوادث ناشی از کار۸ – حمایت از کودکان، جوانان و زنان ۹– حمایت از مستمری بگیران و از کار افتادگان ۱۰ – تثبیت اصل دستمزد برابر در برابر کار برابر۱۱ – تثبیت اصل آزادی سندیکا های کارگری ۱۲ – سازمان دهی آموزش های فنی و حرفه ای ۱۳ – حمایت از کارگران مهاجر و…تشکیل شده است.
سازمان فوق هر ساله موظف است مجمع عمومی سالیانه اش را با شرکت اعضای خود برگزار کند.در این مجمع عمومی که بر اصل سه جانبه گرایی بنا شده ، قرار است بیش از ۳۰۰ نماینده دولت ،۱۶۰ نماینده کارفرما و ۱۶۰ نماینده کارگر به همراه بیش از ۹۰۰ مشاور دولت، ۴۰۰ مشاور کارفرما و ۵۰۰ مشاور کارگری حضور داشته باشند، که همه این افراد نماینده ۱۸۰ کشور جهان هستند. عمده تصمیم گیری ها در مجمع عمومی بستگی به نوع نظر ۲۸ نماینده دولت، ۱۴ نماینده کارگر و ۱۴ نماینده کارفرمایی دارد که عضو شورای مدیریت سازمان جهانی کار (ILO ) هستند.
یکی دیگر از ارگانهای سازمان جهانی کار، دفتر بین المللی کار می باشد که زیر نظر شورای مدیریت فعالیت می کند و وظیفه دارد که با استناد بند پ از ماده ۱۰ اساسنامه سازمان جهانی کار ، از تمام کشورهای عضو جهت اجرای مقاوله نامه ها و توصیه نامه ها تحقیق کند و گزارش آن را به شورای مدیریت و مجمع عمومی سالیانه سازمان ارائه دهد. در این سازمان کمیسیون های هم وجود دارند که وظیفه دارند به مشکلات کشورها و شکایت ها از سوی افراد و یا نهادهای کارگری و کارفرمایی رسیدگی کنند و گزارش آن را به مدیر کل سازمان و مجمع عمومی ارائه دهند.
به موجب اساسنامه سازمان جهانی کار هر یک از دولت های عضو وظیفه دارند مدیر کل دفتر بین المللی کار را از اقدامات خود در زمینه تسلیم مقاوله نامه ها و توصیه نامه ها به مقام صلاحیتدار کشور خود ( قوه مقننه) و نتایج حاصل از آن را به اطلاع مدیر کل برسانند.
کارگران ایران از جمله شخص من نمی دانیم که نماینده دولت ایران چه نوع گزارشی را به مجمع عمومی آن سازمان ارائه می دهد.؟ هر چند ما می دانیم که (اکثریت) کشورهای عضو سازمان جهانی کار مقاوله نامه های آن سازمان را اجرا نمی کنند. اما به دلیل اینکه اینجانب محل تولد و محل زندگیم امروز در ایران است ، می خواستم به چند مورد از نقص مقاوله نامه ها و توصیه نامه های سازمان جهانی کار در کشورم به استحضار مسئولان مربوطه و اعضای شرکت کننده در مجمع عمومی سازمان جهانی کار برسانم . ما می دانم که مسئولان سازمان جهانی کار از نقص مقاوله نامه های که در مجامع عمومی به تصویب همه اعضای آن سازمان رسیده است و کلیه اعضای آن موظف هستند تا آن را رعایت کنند اطلاع دارند. ولی اینجانب که یک کارگر ازکارافتاده سازمان تامین اجتماعی هستم و در ماه ۸۳۰ هزار تومان دستمزد دریافت می کنم و اکثریت کارگران ایران با این حداقل دستمزد زندگی می کنند، آن هم در بهترین حالت اگر کار داشته باشند و یا چند ماه حقوق معوقه نزد کارفرمایان نداشته باشند، به عرض می رسانم که در کشور ما حتی یک مقاوله نامه و یا توصیه نامه ها ی سازمان بین المللی کار را اجرا نکرده و نمی کنند.
طبقه کارگر ایران در مورد اجرا نکردن مقاوله نامه ها و توصیه نامه ها ی سازمان جهانی کار تا این لحظه ده ها بار طی نامه ها و تماس های مکرر مسئولان سازمان جهانی کار را در جریان امر قرار داده اند. اما هر بار بدون نتیجه مجمع عمومی سالیانه پایان یافته و هیچ جوابی به شکایت های کارگران نداده اند.
ما می دانیم که مسئولان دولتی ، یعنی آنانی که در مجمع عمومی سازمان جهانی کار شرکت می کنند خودشان از جمله بانیان اجرا نشدن مقاوله نامه ها و توصیه نامه های سازمان جهانی کار هستند به همین دلیل هیچ وقت گزارش دقیقی از وضعیت کارگران ایران را به استحضار مجمع عمومی و شخص مدیر کل نمی رسانند. چون آن افراد از سوی دولت فرستاده شده اند و هیچ ربطی به طبقه کارگر ایران ندارد.
آقای مدیر کل !
شما حتما اطلاع دارید که مسئولان دولتی گزارش مشکلات و پایمال شدن حقوق حقه کارگران را به نهادهای بین المللی ارائه نمی دهند! شما که در جایگاه ریاست این سازمان نشسته ای چرا تلاش نمی کنید وضعیت ومشکلات طبقه کارگر ایران را از نمایندگان آنها که امروز در زندان و یا زیر حکم های سنگین زندان قرار دارند دریافت کنید؟چرا حد اقل به رسانه های مستقل از دولتها ونهادی وابسته به آنها مراجعه نمی کنید؟
سئوال ما کارگران ایران از مدیر کل و تمام کمیسیون های سازمان جهانی کار این است . اگر مسئولان دولتی ایران گزارش بی حقوقی های مزدبگیران را در ایران مطرح نمی کنند، شما ها در کدام کره خاکی زندگی میکنید، که به دنیای مجازی و دنیای رسانه ای که امروز یک ثانیه هم تاخیر ندارد، دسترسی ندارید تا از وضعیت کارگران در سراسر جهان اطلاع پیدا کنید. ؟
آیا شما از محکومیت کارگران ایران به اتهام درخواست حقوق های معوقه اطلاع ندارید؟ آیا شما از بازداشت کارگران و محکومیت آنان به شلاق و زندان اطلاع ندارید؟ آیا شما از بازداشت ده ها نفر کارگر تنها به جرم اینکه درخواست کار کردند اطلاع ندارید؟ آیا شما از زندانی کردن بهنام ابراهیم زاده و رضا شهابی اطلاع ندارید؟ که بعد از اتمام محکومیت شان یک بار دیگر برای آنان پرونده سازی کرده و آنان را مجددا به زندان محکوم کرده اند؟
آیا شما اطلاع ندارید که معلمان در زندان در اعتراض به اینکه در یک دادگاه غیر علنی محاکمه شده اند و خواستار محاکمه علنی هستند و دراعتراض به محاکمه پشت درهای بسته در زندان اقدام به اعتصاب غذا کردند.؟
آیا شما اطلاع ندارید که جعفر عظیم زاده از تاریخ ۱۰/۲/۹۵ در اعتراض به احکام ناعالانه خود که به اتهام اقدام علیه امنیت ملی محکوم به شش سال زندان شده تا به امروز در اعتصاب غذا بسر می برد و جانش در خطر است؟
آیا شما اطلاع ندارید که ده ها نفر دیگر از کارگران که هر کدام به اتهام های واهی( اقدام علیه امنیت ملی ) به حبس های سنگین محکوم شده اند؟ ( از جمله می توان به اسامی چند نفر از آنها اشاره کرد ۱ – خودم محمود صالحی که به ۹ سال زندان تعزیری ۲ – عثمان اسماعیلی یک سال زندان تعزیری ۳ – جمیل محمدی۳ سال زندان تعزیری ۴ – هادی تنومند۳ سال و شش ماه زندان تعزیری ۵- قاسم مصطفی پور ۳ سال و شش ماه زندانی تعزیری ۶ – ابراهیم مصطفی پور۳سال و شش ماه زندان تعزیری ۷ – جمال میناشیری ۳ سال و شش ماه زندان تعزیری و محمد کریمی ۳ سال و شش ماه زندان تعزیری محکوم کرده اند و در حال حاضراین کارگران با قرار وثیقه در خارج از زندان هستند تا تکلیف پرونده آنان در دادگاه تجدید نظر استان های مربوطه مشخص شود؟ آیا می دانید اتهام این کارگران محکوم شده چیست؟ جهت اطلاع شما ها جرم آنان تشکیل سندیکا و تشکل کارگری است. آیا شما از اعتراضات کارگران ایران که هر روز ه در خیابان ها ،کارگاه ها ودیگر مراکز دولتی برای به دست آوردن مطالبات معوقه خود تحصن کرده اند اطلاع ندارید؟
جناب مدیر کل و اعضای محترم سازمان جهانی کار!
ما کارگران ایران بخوبی می دانیم که شما ها از تمام این بی حقوقی ها وحق کشیها در ایران و دیگر کشورهای که عضو سازمان جهانی کار هستند اطلاع دارید. اما چون خود سازمان جهانی کار بر اساس اصل سه جانبه گرایی تاسیس شده و اکثریت شرکت کنندگان در مجمع عمومی آن سازمان از صاحبان قدرت و خودشان به شکلی با استثمار طبقه کارکر در ارتباط هستند هیچ وقت برای اجرای مقاوله نامه ها و توصیه نامه های آن سازمان اقدامات جدی انجام نخواهند داد.
ما کارگران خوشحال هستیم که اصل سه جانبه گرایی که توسط سرمایه داران و کسانی که خواهان ماندگاری وتداوم استثمار در جامعه هستند دیگر آن برندگی سالهای گذشته را ندارد.کارگران به خوبی متوجه شده اند که سازمان جهانی کار تنها یک دکور است و هیچ یک از مصوبه های آن سازمان در هیچ کجای جهان قابل اجرا و اجرا نمی شود.
با احترام محمود صالحی
ایران – کردستان – شهرستان سقز خیابان شهدا – خیابان شیخ شلتوت کوچه شبنم چهار منزل شخصی پلاک ۳۲ کد پستی ۶۶۸۱۱۱۵۳۴۳ تلفن منزل ۰۰۹۸۳۶۲۳۰۹۷۵ همراه ۰۰۹۸۹۱۸۳۷۴۷۶۱۷
۶/۳/۱۳۹۵
متن ترجمه شده:
TO: International Labor Organization May 26, 2016
Open letter to the Executive Committee of International labor organization (ILO)
The official gathering of the ILO takes place on May 30th, 2016. The ILO was founded upon documents that sets labor standards including 1) setting working hours 2) setting working days and weeks 3) setting working conditions and contracts 4) combating unemployment 5) setting wage levels to ensure a decent living in accordance to modern standards 6) protecting workers against medical and professional illnesses 7) protecting workers against workplace injuries 8) protecting women, young and child laborers 9) supporting those unable to work as well as retirees 10) affirming the principle of equal pay for equal work 11) organizing professional labor trainings 12) supporting migrant workers as well as other principles that advances the interest of laborers.
The ILO is obligated to organize its membership meetings on a yearly basis. ILO, the only tripartite United Nation agency, brings together governments, employers and workers representatives of 180 member States. This year the aforementioned organization has invited 300 State representatives, 160 employers’ representatives, and 160 workers’ representatives. The three parties involved also have 900, 400, and 500 councillors respectively. The main decisions made at these annual events depends on the opinion of the executive members composed of 28 State representatives, 14 worker representatives as well as 14 employers’ representatives.
One of the main organizing bodies of ILO is the International Labour Office, which is the permanent secretariat ILO. Under the authority of the ILO’s governing constitution, the Office obligated to compile reports on the member States of the ILO on the basis of their compliance with the rules and regulations set therein. This report is submitted to the Executive Committee of the ILO as well as to its general body during its annual meeting. The office also has commissions that deals with problems and complains filed by employers and workers against member States. This complains have to be evaluated and submitted to the general body of the ILO.
The representatives member States are obligated to make the International Labour Office aware of their activities within their States. This includes an obligation to inform the Office of the submissions of its reports and declarations to the member State’s Executive Branch for the purpose of domestic ratification.
However, workers in Iran, including myself, are unaware of the report complied by the Iranian State’s representative to be submitted to the International Labour Office.
Iranian workers are aware that most of the ILO member States are in non-compliance with its labour regulations. Since I am from Iran and I currently live in Iran, I would like to bring to the attention of the general body of the ILO, few instances of the violations of its declarations and labour regulations by my country.
Iranian workers recognize that the ILO is aware of violations and some State’s non-compliance with its rules and regulations. Yet, I, as a disabled worker who receives about 830 thousand Tomans, alongside the majority of workers in Iran who if happen to be lucky and receive their wages without lengthy delays and without cuts, live with minimum-wage salaries, affirm that our country refuses to ratify and comply with any of the declarations it has signed abroad into its domestic legislations.
On various occasions and by various means, the Iranian workers have repeatedly contacted the ILO to inform the organizations of the violation of labor regulations in Iran. However, each time these complain was ignored by the general body of the ILO and we have not seen or heard any results in the ways in which these complains were handled.
We are well aware that the State representatives present at the ILO’s annual events do not report the real struggle of the Iranian laborers to you. In fact, we believe that these State representatives, who are carefully chosen by the Iranian government, not only misrepresent the Iranian laborers but also may directly be responsible for the non-compliance of the Iranian State with ILO’s labor regulations.
Dear Executive Director,
Are you aware that the State representatives do not report the struggles of the Iranian workers to international organizations? If you are aware, why will you not attempt to compile accurate reports by the real representatives of the Iranian workers? Some of these workers currently imprisoned or are threated with heavy prison sentences for representing the struggles and demands of workers in Iran. At least, you could attempt to contact independent media outlets, not state sponsored media, about the difficult working conditions of Iranian workers. These are the questions that are in the minds of Iranian workers: If the State representatives are unwilling to accurately represent the demands and struggles of the Iranian workers, why will you not use various technological means available to you and reach out to them directly about the difficult conditions in which they live in? Are you aware of the heavy prison sentences given to workers simply for demanding their rights, including the timely payments of their salaries? Are you aware that some of these workers are given prison sentences as well as cruel and corporal punishments? Are you informed that tens of workers are arrested simply for demanding employment? Are you familiar with the imprisoned workers Behnam Ibrahimzade and Reza Shahabi? Are you aware that even after they served their sentences, on the basis of new but false accusations, they are given repeated prison sentences? Are you aware that teachers in prison are protesting against the court procedures in which they were condemned to prison sentences? Some of these teachers are now in a hunger strike demanding that they would be tried in a public court rather than in private sessions.
Furthermore, are you aware that Jafar Azimzade is now under a life-threatining hunger strike protesting his unjust sentence of 6 years imprisonment under the accusations that he acted contrary to national security?! Are you aware that tens of other workers, all of whom are arrested with unsubstantiated charges including “acting contrary to national security” are given heavy imprisonment sentences? Among these workers I can name the following: 1) myself, Mahmud Salehi, with 9 years of conditional sentence 2) Osman Ismaeli 1 year conditional sentence 3) Jamil Mohammadi 3 years imprisonment 4) Hadi Tanuman 3.5 years of conditional sentence 5) Qasim Mustafapour 3.5 years of conditional sentence 6) Ibrahim Mustafapour 3.5 years of conditional sentence 7) Jamal Minashiri 3.5 years of conditional sentence and 8) Mohammad Karimi 3.5 years of conditional sentence. Currently these workers are discharged under bail and are awaiting the final decisions of the appeal court. Let me inform you that the only reason these workers were arrested and imprisoned was because they attempted to form independent syndics and workers’ assembly!! Are you not aware of the countless protests that happens on the streets, and factories and workplaces, against the violations of workers rights in Iran?
Dear Executive Director and members of the general assembly of the ILO,
The workers in Iran are well aware that you are informed of all these violations of rights and lawlessness in Iran and some other members of the ILO. But given of the tripartite structure of ILO that brings together the majority of state representatives as well as employers in its general assembly, some of who are directly responsible for the exploitation of workers, it is not possible for this organization to seriously consider enforcing or at least following up on its declarations in support of workers and labourers around the work. Indeed, workers have come to the conclusion that tripartite structure of the organization, which is endorsed by those who have an interest in perpetuating and continuing exploitation in society, is working against the demands of workers worldwide. It is a surprize that the ILO has turned into a decorative organization whoes declarations and resolutions are continuously ignored even by its own members.
With respect,
Mahmud Salehi
Address: Saqez, Kurdistan, Iran
Shohada Street at Shaykh Shaltoot, 32 Shabnem alleyway
Postal code: 6681115343
Cellphone: 00989183747617
Home phone: 009836230975
تجمع اعتراضی 300کارگر پیمانکاری پالایشگاه پترو پارس فاز 19 عسلویه!
حدود 300نفر از کارگران پیمانکاری شاغل درپالایشگاه پترو پارس واقع در فاز 19 منطقه ویژه عسلویه که از پایان سال گذشته همزمان با متوقف شدن فعالیت پیمانکار بیکار شده‌اند؛ صبح امروز (هشتم خرداد ماه)به دلیل دریافت نکردن مطالبات مزدی و بی پاسخ ماندن خواسته هایشان تجمع اعتراضی برپا کردند.
به گزارش8خرداد ایلنا،فعالان کارگری منطقه عسلویه با اعلام این خبر گفتند: این کارگران که در فاز 19 عسلویه مشغول به کار هستند، دست کم حدود 5 ماه مطالبات مزدی وبیمه ای معوقه طلب دارند.
به صورت مشخص این کارگران می‌گویند هنوز بابت دستمزد ماهای مرداد، شهریور، دی، بهمن و اسفند سال گذشته خود طلبکارند و در عین از اسفند 94 که بیکار شده‌اند هنوز وضعیت شغلی بلاتکلیفی دارند.
طبق گفته آنان، کارگران معترض در حالی درمحل ورودی پالایشگاه پتروپارس که کارفرمای اصلی آنها تلقی می‌شد، خواستار پیگیری مسئولان پالایشگاه برای دریافت معوقات مزدی خود شده‌اند.
ادامه چادر نشینی کارگران بازنشسته I.T.I مقابل کارخانه!
از روز سه شنبه هفته گذشته (چهارم خردادماه) تاکنون گروهی از کارگران بازنشسته کارخانه تعطیل شده «مخابرات راه دور شیراز» (ITI) با برپایی چادر‌های مسافرتی در محوطه این کارخانه خواهان مطالبات خود شدند.
به گزارش8خرداد ایلنا، به نقل از منابع خبری در کارخانه مخابرات راه دور شیراز گفته می شود که حدودهزارو 300 نفر از کارگران بازنشسته این واحد تولیدی که از سال 85 تاکنون به مرور بازنشسته شده اند هنوز نتوانسته‌اند معوقات مزدی و سنوات پایان کار خود را دریافت کنند و به همین دلیل تعدادی از این کارگران بازنشسته از روز چهارم خرداد ماه جاری در محوطه داخلی کارخانه برای دریافت مطالباتشان بصورت نمادین چادر زده‌اند.
به گفته آنان فعالیت تولیدی کارخانه مخابرات راه دور شیراز از سال 86 همزمان با اتمام پروژه ساخت کارتهای سوخت متوقف شد ه واز آن زمان تا کنون این کارخانه هیچ فعالیت تولیدی نداشته و به غیر از کارگران واحد نگهبانی و انتظامات هیچ کارگری دیگری در این واحد تولیدی کار نمی‌کند.
کارگران بازنشسته گفتند کارفرما نبود منابع مالی را دلیل عمل نکردن به تعهدات قانونی خود در قبال پرداخت سنوات وسایر مطالبات معوقه آنان عنوان کرده است اما آنها سالهاست که از ادامه این وضعیت خسته شده‌اند و برای همین با برپایی تجمعات اعتراضی پیگیر مطالبات خود شده‌اند.
این کارگران بازنشسته درباره روند پیگیری حقوقی دریافت مطالباتشان خود وسایرهمکارانش می‌گویند، بعد از بدقولی کارفرما همه به اداره کار شیرازشکایت کردیم و از اداره کار حکم پرداخت شدن مطالباتمان را گرفتیم اما به دلیل تمکین نکردن کارفرما، پرونده برای اجرای احکام به مراجع قضایی انتقال پیدا کرده است.
کارگربازنشسته «مخابرات راه دور» همچنین می‌گویند پس از پیگیریهای حقوقی سرانجام توانستند حکم مصادره اموال کارخانه را برای دریافت طلبشان بگیرند اما پیش چون از ما بانک ملی ایران بخاطر طلب 30 میلیاردی خود بخش زیادی ازاموال کارخانه را مصادره کرده بود و در عمل مشکل ما برطرف نشده باقیماند.
آنان درادامه درباره جزئیات مطالبات خود وسایر همکارانشان می‌گویند میانگین سنوات پایان خدمت هر یک از بازنشستگان بر اساس سوابق کاری حدود 30میلیون تومان است که کارفرما به بهانه نداشتن منابع مالی، توان پرداخت آن را ندارد.
به گفته وی کارگران بازنشسته مخابرات راه دور علارغم دریافت نکردن سنوات، حدود 13 تا 15 ماه مطالبات معوقه مزدی دارند که مربوط به زمان اشتغالشان میشود.
معترضین که از کارگران بازنشسته شده هستند در خاتمه می‌گویند: با وجود مراجعات پی در پی هنوز موفق به تسویه حساب نشدیم و برای همین تصمیم گرفتیم تا در اعتراض به رویه کارفرما به شیوه جدید تجمع کنیم.
بیکاری 175کارگر دامکو لارستان بدنبال تعطیلی!
شرکت تعاونی لبنیات پاستوریزه دامکو لارستان به‌عنوان نخستین کارخانه تولید مواد غذایی در این شهرستان، پس از 20 سال فعالیت تعطیل وکارگرانش بیکارشدند.
به گزارش8خردادایرنا،مدیرعامل شرکت تعاونی لبنیات پاستوریزه دامکو لارستان با بیان اینکه این شرکت از سال 1377 به شماره ثبت 317 شروع به فعالیت اقتصادی کرد اظهار داشت: اوج فعالیت این شرکت در سالهای 89 تا 92 با حدود تولید روزانه 70 تُن و بیش از 135 نیروی دائم و نزدیک به 40 نیروی موقت در سه نوبت کاری و همچنین صادرات محصولات تولیدی در آن سال‌ها به کشورهای افغانستان، پاکستان، عراق و امارات بوده است.
وی اضافه کرد: امروز پس از فعالیت نزدیک به 20 سال شرکت تعاونی دامکو لارستان، شاهد تعطیلی و بیکار شدن جمع بسیاری از کارمندان و کارگران این شرکت هستیم.
مدیرعامل شرکت لبنیاتی دامکو لارستان به بیان چرایی تعطیلی این شرکت پرداخت و ادامه داد: از اول خردادماه سال جاری خط تولید شرکت لبنیاتی دامکو لارستان به دلیل مشکلات مالی متوقف شده و باوجود تعدیل 130 نفر از نیروها و همچنین کاهش ظرفیت تولید به حدود یک‌هفتم سالهای اوج تولید، دیگر قادر به ادامه فعالیت نیستیم.
وی با بیان اینکه در روزهای پایانی فعالیت شرکت، تعداد کل کارکنان به 35 تا 45 نفر رسیده بود که هرکدام از آنها نان‌آور خانواده‌هایشان بوده‌اند، افزود: تمام این افراد برای دریافت بیمه بیکاری به اداره تعاون، کار و رفاه اجتماعی لارستان معرفی شده‌اند.
سایه بیکاری بالای سر کارگران کارخانه پناد پلاستیک یزد!
کارگران یک واحد تولیدی در استان یزد با ابراز نگرانی از شرایط کاری خود، از تعطیلی قریب الوقوع شرکت تولیدی پنادپلاستیک خبر داده اند.
برخی کارگران این واحد تولیدی در شهرک صنعتی یزد در اینباره گفتند: این واحد تولیدی از سال 1388 در زمینه تولید ظروف پلی اتیلنی 220 لیتری فعالیت دارد و متاسفانه در روزهای اخیر شاهد خبرهای ناامید کننده ای از به تعطیلی کشیده شدن آن هستیم و این موضوع باعث به خطر افتادن آینده شغلی شاغلان پس از قریب به 7 سال فعالیت در این واحد تولیدی میشود.
این کارگران و کارمندان واحد تولیدی مذکور با تاکید بر اینکه تعطیلی و بیکار شدن، باعث بغرنج شدن شرایط زندگی آنها میشود، می‌گویند: در شرایط حاضر که روز به روز به تعداد بیکاران افزوده میشود و بدون هیچ پس انداز و منبع درآمدی ، همه به عنوان تنها نان آور و تامین کننده یک خانواده؛ نمی‌دانیم با این مشکلات چگونه می‌توان مقابله کرد و آیا راه حل و کورسوی امیدی برای ما و امثالهم ، وجود دارد یا نه ؟
بنا به گفته کارگران و کارمندان این واحد تولیدی در استان یزد با تعطیلی این واحد تولیدی معیشت
35 خانواده به خطر می‌افتد.
آنها با گلایه از تعطیلی این واحد تولیدی و طرح این سوال مبنی بر اینکه چنانچه تعطیلی بر این کارخانه حاکم شود این تعداد خانواده که همه امیدشان به درآمد کسب شده از این واحد تولیدی هست چه میشود؟ افزودند: اگر این واحد تولیدی تعطیل شود کارگران و کارمندان شاغل در آن چگونه باید مخارج خانواده را پرداخت کنند؟ اجاره‌های منزل را چه کنند؟ هزینه تحصیل فرزندان چگونه باید تامین شود؟
منبع :آفتاب یزد-8خرداد
اظهار نگرانی کارگران تعاونی بهنام انرژی نائین از اخراج
پرداخت نکردن بهای گاز مصرفی نیروگاه بهنام انرژی نائین از سوی شرکت توانیر باعث شده تا کارگران این واحد نیروگاهی از بابت امنیت شغلی خود احساس خطر کنند.
به گزارش8خردادایلنا،کارگران تعاونی بهنام انرژی نائین نسبت به اینکه ممکن است به دلیل بدحسابی شرکت توانیر در پرداخت تهاتری هزینه گاز مصرفی نیروگاه اخراج شوند، ابراز نگرانی کردند.
این کارگران که تعداد آنها دست‌کم 15 نفر افزودند: به طور معمول در نیروگاه‌های تولید برق زیر 15 مگاوات بین 15 تا 30 نفر مشغول به کار هستند و طبق روال معمول شرکت توانیر در قبال خرید برق از چنین نیروگاه‌هایی موظف به تأمین سوخت نیروگاه است اما حداقل این موضوع از اردیبهشت امسال برای نیروگاه نائین اتفاق نیفتاده است.
آنها می‌گویند موضوع تامین هزینه گاز مصرفی نیروگاه و پرداخت بهای آن به شرکت گاز اقدامی بود که می‌بایست از سوی شرکت توانیر در راستای تولید برق در نزدیکی محل مصرف‌کننده و کاهش تلفات انرژی در شبکه توزیع صورت می‌گرفت که در عمل در ماه گذشته چنین نشد.
در همین رابطه رئیس تعاونی بهنام انرژی نائین با تأئید اظهارات کارگران گفت: شرکت گاز در سال 93 تعرفه گاز نیروگاه‌های تولید برق را از خصوصی به صنعتی تغییر داد و بدین ترتیب براساس تعرفه‌های جدید 15 تا 20 شرکت تولید برق بدهی بالا آوردند.
پوربافرانی افزود: با به‌وجود آمدن مشکلات تأمین دستمزد کارگران و تعمیر و نگهداری تجهیزات و… نیروگاه‌های برق که طی نامه‌ای نیز به اطلاع فرمانداری نیز رسانده شد، در سال 94 معاون وزیر نیرو و شرکت گاز توافق کردند تا هزینه گاز نیروگاه‌ها بین دو وزارتخانه تهاتر شود.
به گفته وی، در نیروگاه بهنام انرژی نائین 7 کارگر بیمه شده مستقیم – رسمی و 4 نفر کارگر غیرمستقیم که به کارهای جانبی (تعمیر و نگهداری و…) می‌پردازند، مشغول کارند.
وی ادامه داد: این روند ادامه داشت تا اردیبهشت 95 که قرارداد تهاتر منتفی شد و شرکت گاز طی اخطاریه‌ای بدهی سال 94 نیروگاه‌ها را اعلام و تأکید کرد در صورت پرداخت نشدن بهای انرژی، گاز نیروگاه را قطع خواهند کرد.
پوربافریان افزود: در حال حاضر در استان اصفهان 9 واحد نیروگاهی تولید برق داریم که تاکنون گاز 4 واحد قطع شده است. بالطبع زمانی که این نیروگاه‌ها تعطیل باشند، افراد شاغل در آن تعدیل خواهند شد.
وی افزود: از قرار معلوم این خط‌مشی برای نیروگاه‌های سایر نقاط کشور از قبیل: زنجان و شمال کشور نیز مشکلاتی را پیش آورده است که اگر اقدام مؤثری در این زمینه انجام نشود احتمال تعدیل کارگران شاغل در این واحدها تقویت خواهد شد.
باردیگرعلی ربیعی خالی بست:
حقوق اردیبهشت ماه بازنشستگان صندوق فولاد پرداخت نشده است!
یک بازنشسته صندوق فولاد می گوید: وضعیت بازنشستگان صندوق فولاد به هیچ وجه مساعد نیست و تا این لحظه فقط مطالبات مزدی فروردین ماه این بازنشستگان پرداخت شده است.
وی ادامه داد: بازنشستگان صندوق فولاد از زمانی که این صندوق زیر مجموعه وزارت کار قرار گرفت، وضعیت مساعدی ندارند و به طور متوسط هر سه ماه یکبار مطالبات مزدی آنها پرداخت می شود، بنابراین به هیچ وجه ضرورتی ندارد مسئولین و مقامات، پرداخت یک یا دو ماه از مستمری معوق مانده بازنشستگان را در بوق و کرنا کنند.
به گزارش8خردادایلنا،ابراهیم دستمزد، معاونت فنی عملیاتی کانون بازنشستگان صندوق فولاد با اشاره به اظهارات وزیر کار مبنی بر پرداخت معوقات بازنشستگان فولاد تا روز دوشنبه گفت: تا این لحظه فقط مطالبات فروردین ماه را گرفته ایم.
دستمزد در ادامه گفت: بازنشستگان صندوق فولاد صد درصد مخالف ادغام در تامین اجتماعی هستند و با وجود این که این طرح ادغام در کمیسیون تلفیق مجلس تصویب شده، به شدت به اعتراضات خود ادامه خواهند داد.
وی با بیان این که با شروع به کار مجلس جدید پیگیریهای خود را از سرخواهیم گرفت، افزود: در حال حاضر شرایط بازنشستگان فولاد به هیچ وجه مساعد نیست و اگر این طرح ادغام نیز اجرایی شود، بدیهی است که اوضاع به مراتب بدتر خواهد شد.
وی ادامه داد: یکی دیگر از مشکلات اساسی بازنشستگان فولاد، بحث خدمات درمانی است که از زمانی که صندوق زیر نظر وزارت کار اداره می شود، سطح این خدمات تنزل یافته است به طوری که در یک سال گذشته هزینه بسیاری از اسناد پزشکی پرداخت نشده و با بسیاری از مراکز درمانی لغو قرارداد شده است.
عدم پرداخت3ماه حقوق،6ماه حق بیمه وعیدی کارگران شهرداری ماهنشان!
فارس طی گزارشی بتاریخ8خرداد از عدم پرداخت3ماه حقوق،6ماه حق بیمه وعیدی کارگران شهرداری ماهنشان،خبرداد.
براساس این گزارش بنقل از شهردار ماهنشان، عیدی و حقوق اسفندماه پرسنل شهرداری ماهنشان هنوز پرداخت نشده است.
ملکی‌نژاد با بیان اینکه علاوه‌بر معوقات سال گذشته پرسنل شهرداری ماهنشان، در سال جاری نیز وجهی به پرسنل و کارگران این ارگان پرداخت نشده است، افزود: در مجموع بیش از 6 ماه است که به همه واحدهای بیمه خدمات‌درمانی، تامین اجتماعی و صندوق بازنشستگی بدهی داریم.
هشتم خردادماه1395
