زاگرۆس پۆست
در روزهای گذشته جنبش اعتراضی زحمتكشان و كولبران و كاسبكاران كە در اعتراض به سیاست جینوساید اقتصادی جمهوری اسلامی چندین شهر مرزی كردستان را فراگرفت، بخشی و جلوەهایی از پیكار و مقاومت مردم در برابر رژیم ضد كارگری و ضد مردمی جمهوری اسلامی است.
جنگ اقتصادی جمهوری اسلامی، به غارت بردن منابع و سرمایەهای كردستان، ممانعت از سرمایەگذاری كلان، ممانعت از گسترش بنگاەها و مراكز تولیدی و در فقر و در كار موقت نگەداشتن كارگران و فصلی كردن كار مردم زحمتكش و عقب نگەداشتن كردستان، جنگ دائمی و استراتژیك جمهوری اسلامی در كردستان است كه بیش از لشكركشی و محاصره نظامی و بمباران ها به تداوم حاكمیت رژیم خدمت كردە است.
اما در شرایط كنونی و با بحران فزایندە اقتصادی كه پایان محاصرەها و ”برجام” نیز هیچ آیندە امیدبخشی را نشان نمی دهد، جمهوری اسلامی بار بحران و فشارها را بر دوش مردم می اندازد.
در حالیكە مردم كردستان در تركیە مقاومت تاریخی عظیمی را از خود نشان می دهند و در رۆژئاوا حاكمیت مردمی افق و چشم انداز مردم كرد ”بدون شناسنامە” چند سال قبل را روشن ساختە است و اقلیم كردستان كماكان خاری در چشم جمهوری اسلامی است، جنگ تحمیلی نان و كار جمهوری اسلامی در این ایام با هدف سنگ اندازی و مانع تراشی بر پشتیبانی و همسویی بخش های كردستان در خاورمیانەی پیش می رود كه كردستان و جنبش و خواست هایشان بیش از هر دورەای پرآوازە جهانی است.
جنبش برای كار، برای نان، برای برخورداری از امكان كار و كاسبی و برای بردن كم ترین مایحتاج روزانه بر سفرە بی رونق اكثریت مردم جنبشی حق طلبانه و واقعی است كه باید وسیعا تداوم یابد و مورد حمایت قرار گیرد.
