زاگرۆس پۆست
دولت و نظام فاشیستی_مذهبی حاکم بر ترکیە بعد از پیروزی در انتخابات اول نوامبر ٢٠١٥ اکثریت کرسی های پارلمان این کشور را با اتکا به نیروی سرکوب و سرنیزە از آن خود کرد ، اما به دیگر اهداف خود نرسید. استراتژی اردوغان و داوداغلو در هدایت جامعە ترکیە به سوی انتخابات پیش از موعد، بعنوان حاکمین مستبد کە هیچ صدای نارضایتی و اعتراضی را برنمی تابند، بویژه کسب دو_ سوم کرسی ها جهت تغییر قانون اساسی این کشور و ممانعت از ورود “حزب دمکراتیک خلق ها “(ه د پ ) ناکام ماند.
این انتخابات کە در میان سرکوب و عملیات انتحاری علیە میتینگ های جریانات مختلف، بویژه نیروهای چپ و سوسیالیست و حزب دمکراتیک خلق ها، تهدید و سرکوب روزانه مطبوعات و کانال های اطلاع رسانی غیرحکومتی و غیروابستە به حزب “عدالت و توسعە”(اک پارتی) و دیگر اقدامات سرکوبگرانه حزب و دولت “اردوغان” با کمک امدادهای “غیبی” همفکر و متحدینش “داعش” همراهی و هدایت شد، به اهداف کوتاه مدت کە پیروزی در آن انتخابات معین بود رسید، اما به اهداف طولانی مدت یا استراتژیک ، یعنی تغییر قانون اساسی و جلوگیری از ورود “ه د پ ” به پارلمان این کشور، شکست خورد. تمام اقدامات دولت و حزب اردوغان و داوداغلو بعد از انتخابات اول نوامبر ٢٠١٥ تا کنون در راستای جبران این شکست بودە است.
اگر هدف سران “اک پارتی” و حکومت و دولت کنونی پیروزی در انتخابات با ایجاد ترس و وحشت بود ، اکنون سیاست آنان تثبیت این پیروزی در میان خون و کشتار روزانه است . اقدام به ترور ناموفق “صلاح الدین دمیرتاش” ، رهبر حزب دمکراتیک خلق ها و ترور جنایتکارانه “طاهر ایلچی”، رئیس کانون وکلای شهر دیاربکر، در این راستا بود. علارغم اعتراضات گستردە و نشانه رفتن انگشت اتهام به سوی حاکمان ترکیە در آنجام اقدامات صورت گرفتە، اما این اعمال رهبران پدرخواندە داعش در دولت و حزب “اک پارتی” را قانع و سیر نکرد. حزب و دولت اردوغان و داوداغلو هم نمایندگی افکار ارتجاعی _مذهبی سنی بنیادگرا در ترکیە و منطقە را برعهدە داشتە و هم بعد از شکست در انتخابات ٧ژوئن ٢٠١٥ کوشش نمودند با ضدیت اشکارتر از گذشتە و بستن شمشیر از رو علیە جبهە چپ و سوسیالیست و همچنین مردم ستمدیدە کٌرد کە بعد از تشکیل “جمهوری ترکیە” با معماریت “کمال اتاتورک” پدر ترکیە “نوین” کە یکی از سیاست های اصلیش ضدیت با خواست و مطالبات مردم کردستان بود ، ناسیونالیسم و نژادپرستی ترکیه را سرراست تر نمایندگی و پشت سر خود همراه و به خط کنند. در این راستا و طی روزهای اخیر باردیگر یورش همه جانبە ارتش ، نیروهای مسلح و امنیتی ترکیە علیە مردم ستمدیدە کردستان شدت یافتە است .
بهانه حاکمان فاشیست ترکیە ضدیت با نیروهای طرفدار “حزب کارگران کردستان”(پ ک ک) است. شهرهای “دیاربکر، جزیرە، سلوپی نصیبین، کربوران ، سور و بوتان” مورد یورش وحشیانه قرار گرفتەاند . در مقابل مردم متحد و مبارز نیز مقاومت نمودە و از ورود نظامیان به مناطق خودمدیریتی جلو گیری کرده اند. در تعدادی از شهرهای مورد هجوم قرار گرفتە، حکومت نظامی و منع رفت و آمد وضع شدە است . تمرکز اصلی یورش فاشیست های حزب و دولت حاکم، علیە شهروندان بی دفاع کردستان است. در این هجوم وحشیانه بیش از ١٠هزار نیروی مسلح با حمایت هلیکوپتر ، تانگ و سلاح های سنگین شرکت داشتەاند. فاشیست های حاکم بر ترکیە، جنگ تمام عیاری را علیە مردم کردستان آغاز کردەاند. خبرگزاریها اعلام نمودەاند کە تا کنون بیش از ٥٠ نفر جان خود را از دست دادەاند. آمار تلفات واقعی از این تعداد بیشتر است . مقامات حکومتی تمام قربانیان یورش های ضدانسانی خود را به ” پ ک ک ” نسبت دادەاند، در صورتیکە منابع مستقل و مردم محلی جانباختگان اخیر را مردم بی دفاع معرفی کردەاند. مکانهای مسکونی وسیع و اماکن محل کسب و کار مردم در این شهرها و مناطق جنگ زدە ویران و مردم بی دفاع در این سرما و زمستان در نهایت بی امکاناتی از جملە نبود آب و غذا گرم و عدم دسترسی به امکانات پزشکی جهت معالجە مجروحان گرفتار آمدەاند. احمد داود اوغلو، نخست وزیر ترکیه و از حامیان پروپاقرص “داعش” اعلام نمودە ” تا پاکسازی همه خانه‌ها از اعضای پ ک ک، عملیات ادامه خواهد داشت”. این سخنان اعلام یک جنگ تمام عیار با در اختیار داشتن مدرنترین سلاحهای کشتار ناتو و دولت های غربی ، علیە مردم بی دفاع ، اما متحد و تسلیم ناپذیر کردستان است .
در اعلام این سیاست جنگ افروزانه و سرکوبگرانه ، پ ک ک بهانه است ، سرکوب اعتراضات و مبارزات حق طلبانه مردم کردستان و از جملە “حزب دمکراتیک خلق ها” و دیگر نیروهای چپ و سوسیالیست هدف و نشانه است. داوداغلو و اردوغان کە سیاست هایشان در سوریە ، در سرنگونی حزب بعث و دولت بشار اسد دیکتاتور این کشور و در به پیروزی رساندن “داعش” و “القاعدە” و بویژە در مناطق کردنشین آن کشور با شکست روبرو شد ، قصد و برنامه دارند کە آن شکست ها را در داخل خاک ترکیە و با قتل عام و سرکوب خونین مردم زجر کشیدە کردستان جبران و تلافی کنند. داوداغلو سخنان فاشیستی و احمقانەای را بر زبان می راند کە از اولین روزهای شکل گیری جمهوری ترکیە در سال ١٩٢٣ تا کنون شعار و آرزوی تمام حاکمان این کشور ، چە روسای بدون درجە و لباس نظامی ، چه ژنرال ها و چه فاشیست های از ایشان متعصب تر بودە که هربار سرشان به سنگ خوردە است. بی تردید این آیندەای است کە در انتظار داوداغلو نیز می باشد .
وجود پ ک ک و پناه بردن این حزب به مقاومت مسلحانه ، ناشی از سرکوب خشن ژنرالها در کودتای اوایل دهه هشتاد قرن گذشتە است کە حاصل آن دورزدن چرخە خشونت، جنگ و خونریزی تا کنون بودە و مسئولیت تمام خون های ریختە شدە به عهدە حاکمان سرکوبگر دولت ترکیە است. از فاشیست ها بیشتر از این انتظار نیست . سیاست های ضدانسانی و فاشیستی اردوغان و داوداغلو تنها علیە مردم مقاوم کردستان نیست ، بلکه این سیاست ها کل جامعە ترکیە را به سمت و مسیر خطرناک و ازهم پاشیدن سوق می دهد ، کمااینکە در عرصە سیاست خارجی نیز چنین مسیری را در پیش گرفتەاند. در چنین شرایطی، پارلمان ترکیە کە “اک پارتی” برای پیروزی در آن به هر روش و شیوەای ضدانسانی متوصل شد و اکنون با کشتار روزانه مردم کردستان و با اتکا به رآی اکثریت در آن آدامه می دهد ، از پارلمان های رایج بورژوازی کە اکثریت مردم جامعە و رآی دهندگان در حاشیە آن قرار داشتە و تأثیری در سیاست و سرنوشت خود ندارند ، نه تنها بیشتر فاصلە می گیرد، بلکە به ابزاری حزبی و تأئید کنندە سیاست های “اک پارتی” تبدیل گردیدە است . در چنین شرایطی حضور “ه د پ” بعنوان نیروی اپوزسیون در آن، دکوری بیشتر برای تزئین ویترین “دمکراسی” مذهبی_فاشیستی، اردوغان _داوداغلو نخواهد بود .
اما در این میان ، قدرت های ارتجاعی و امپریالیستی کە روزانه در ستایش نیروی پیشمرگ و جنگجویان کانتون ها در کردستان سوریە (پ ی د ، و پ ی ژ)، در جنگ با دولت اسلامی عراق و شام “داعش” ریاکارانه مدح و ثنا میگویند، در برابر پدرخواندەها و حامیان مالی و نظامی “داعش” یعنی دولت ترکیە در سرکوب مردم ستمدیدە و مقاوم کردستان ترکیە سکوت نمودە و کر و کور شدەاند. این سیاست ریاکارانه، دغلبازانه و در همان حال واقعی در برخورد به مسئلە کٌرد در منطقە از همسویی منافع قدرت های امپریالستی با دولت های دیکتاتور و سرکوبگر در منطقە نشأت می گیرد، کە احزاب ناسیونالیست کٌرد وارونه آنرا به خورد تودەهای ستمکش کردستان می دهند. اکنون کە مردم زجردیدە کردستان بیرحمانه مورد هجوم و یورش ارتش فاشیست و سرکوبگر ترکیە ، ارتشی که در رتبه بندی جهانی جزو ششمین ارتش بزرگ دنیا و در پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) پس از امریکا، بزرگ ترین ارتش در این پیمان محسوب می شود، قرار گرفتە و جهان بر این جنایات چشم خود را بستە است ، وظیفە هرانسان آزادیخواه و برابری طلب ، نیروهای چپ و سوسیالیست و طبقە کارگر جهانی است کە به حمایت از این مردم ستمدیدە ، اما مقاوم و تسلیم ناپذیر برخیزند.
١٨ / دسامبر/ ٢٠١٥
