جمعی از معلمان و فعالان مدنی برای رسیدگی بە وضعیت معلمان دربند نامەای سرگشادە خطاب بە مردم ایران و مسئولین نوشتەاند کە در آن از حل مشکلات آموزش و پرورش اعم از تبعیض مالی و وضعیت مدارس در مناطق محروم و تغییر نظام آموزشی و نوشتەاند.
متن کامل نامە:
مسئولان و ملت شریف ایران
با درود و سلام
همانطور که مستحضر هستید فرهنگیان دردمند سالهاست در تلاش هستند تا در حل مشکلات آموزش و پرورش اعم از تبعیض مالی و وضعیت مدارس در مناطق محروم و تغییر نظام آموزشی و… مشارکت نمایند که از مظاهر و نمودهای تعین عملی اقتصاد مقاومتی است. متأسفانه در این میان تنی چند از همکاران فرهیخته فرهنگی به دلایلی برخلاف قانون اساسی (از جمله اصول 26 و 27 قانون اساسی ج. ا. ا و همینطور مقاوله نامههای 87 و 98 سازمان بینالمللی کار و اعلامیه جهانی حقوق بشر 1948، میثاقین حقوق مدنی سیاسی 1966 و حقوق اقتصادی ـ اجتماعی و فرهنگی 1966 و اعلامیه هزاره سوم ملل متحد که از تعهدات حقوقی بینالمللی دولت ایران هستند) دستگیر شده و در حال حاضر در زندان بهسر میبرند.
اگر برآنیم تا به آرمانهای مصرحه در قانون اساسی و سند چشمانداز 1404 ابلاغی برسیم، به مصداق مقدمه واجب، واجب است و در راستای اصل 8 قانون اساسی (به موضوعیت امر به معروف و نهی از منکر) این نامه را از باب فقهی نصیحه لائمه المسلمین مینویسیم و تأیید میکنیم. چرا که اگر مشکلات مطرح نشوند و انتقادی صورت نگیرد (که از جمله کارکردهای کرسیهای آزاداندیشی نیز همین است) نمیتوانیم به اوج اقتدار فرهنگی و علمی نائل آییم. اتهام این فرهنگیان خدوم روشنگری و نقد عملکرد بود.
جناب آقای محمود بهشتی لنگرودی یکی از همین اندیشمندان فرهیخته در بند است که به علت اعتراضش به حکم ناعادلانه 9 سال زندان به خاطر فعالیتهای صنفی فرهنگیان از 5 آذر 1394 در اعتصاب غذا به سر میبرد.
در این راستا از شما درخواست داریم:
از کلیه اختیارات و وظایف قانونی مسئولان محترم در تحقق عدل و داد و انصاف در نظامی جمهوری اسلامی ایران استفاده شود و اقدامات لازم جهت توقف اجرای حکم و آزادی محمود بهشتی لنگرودی تا اعاده دادرسی در دادگاهی صالح، علنی و با حضور هیأت منصفه انجام گیرد.. و بهطور کلی فکری عاجل برای فرهنگیان دردمند و در بند شود.
در آخر اعلام میداریم:
جان آموزگار دربند جناب آقای محمود بهشتی در خطر است و مسئولیت قانونی و شرعی سلامتی ایشان با شما بزرگواران است.
انتظاری جز عدالت و حس مسئولیت در قبال جان یک فرهنگی فرهیخته نمیرود.