زاگرۆس پۆست
هنگامی که نامِ مذاکره و نام جمهوری اسلامی را در برابریِ شاهینکِ ترازو قرار می‌دهند، دقیقا چنین یادآوری می‌شود که راهزنانی گردنه‌گیر راه را بر کاروانی بسته‌اند و تمامِ دارایی های آن را غصب کرده‌اند، و آن‌گاه ساربانِ کاروان برای بازپس‌گیریِ اموالِ مسروقه بخواهد با آنان به گفتگو نشیند تا حقِ از دست رفته را بازستاند! در چنین حالتی، آن‌چه به ذهن خطور می‌کند این است: یا ساربان شریکِ دزدان می‌باشد و یا کشته خواهد شد!
حکومتِ اسلامی در ایران، طیِ دورانِ وجودِ وحشت‌اش به عمل ثابت کرده است که هرگاه در مواضعِ سیاست‌های خارجی اندکی با احساسِ آرامش روبرو شده، سرکوب را در داخل دو چندان شدت بخشیده، و در برخورد با مخالفینِ خارج از کشور رویه‌ای خشونت آمیز در پیش گرفته است.
بعد از توافق هسته‌ای در وین پیرو مذاکراتِ طولانیِ حاکمیتِ اسلامی و تن دادن به قراردادی ننگین که از آن نیز به عنوان «پیروزی» نام می‌برند، این رژیم در مدتِ بسیار کوتاهی آن روند را به اجرا گذاشته و شدت دستگیری‌ها و اعدام‌ها را به صورتِ چشم‌گیری در میان خاموشی و بی اعتناییِ دادخواهانِ حقوق بشر مانند گذشته افزایش داده است. در این میان هم اما آن‌چه به اعمالِ ناخوشایند و ضدِ انسانیِ خود اضافه کرده گسترشِ شلاق در ملا عام و تحقیر و همچنین قطعِ دست و پا حتی به صورتِ ضربدریِ به زعمِ حکومت «مجرمان» بوده است.
بی گمان رژیمِ ملایان باز با همین پشتوانه‌ی حاصل از مذاکرات هر روز بر توحشِ ذاتی‌اش خواهد افزود؛ و خوشحالانِ توافق هرگز به کرده‌ی خود پی نخواهند برد! و در انتظارِ تغییراتِ رو به بهبودِ اقتصادی هستند بدون اینکه نگاه بر دارهای اعدام و شنیدنِ ضجه‌های شکنجه توجه و مسئولیتی در آنها ایجاد کند.
اما نتیجه‌ی توافقِ شوم در همین مدتِ کوتاه به ترور و خراب‌کاری نیز رسیده است؛ و این از نشانه‌های بارزی‌ست که شاید خوابِ در خواب ماندگان را پاره کند. ترورِ نافرجامِ رضا کعبی معاونِ دبیرِ کلِ کومله زحمت‌کشان کردستان ایران در روزهای اخیر و هم‌زمان بمب‌گذاری در مقرِ این حزب که بالغ بر ۲۴ کیلوگرم موادِ منفجره (تی ان تی) را در حالتِ آماده‌ی انفجار قرار داده بودند شاهدی بر این امر می‌باشد که رژیمِ اسلامی حذفِ فیزیکیِ مخالفان را در خارج از کشور، پیرو همین توافق، در دستور کارِ خود قرار داده است.
بی هیچ‌گونه اغماض و مماشاتی باید گفت در راستای این تجاوزات که از سوی حکومتِ اسلامیِ ایران صورت می‌گیرد، تمامِ کسانی که این امکان را در اختیار چنین حکومتی قرار داده‌اند تا بتواند چنین به ترویجِ تروریسم بپردازد، شریک و حامیِ جنایاتش می‌باشند؛ خصوصا آنان که صلحِ جهانی را به همین توافق پیوند می‌زنند؛ چرا که با اعتمادِ عاری از آگاهی‌شان به جمهوری اسلامی فضایی را گسترانیده‌اند تا هر روز بشریت در آن نظاره‌گرِ قربانی شدنِ خود به دستِ مرگ‌پویانِ هستی‌ستیز باشد.
